Wersja obowiązująca od 2019-11-01 do 2020-11-18

§ 2. [Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia] 1. [2] Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 13a, § 16 ust. 1, § 16a, § 16b, § 18d, § 18f, § 18h, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na pokrycie wydatków określonych w § 2e ust. 2 pkt 5 i 6 i § 2g ust. 2 pkt 2–4, z zastrzeżeniem § 2a ust. 2 i 4, wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na podstawie § 2i ust. 1 oraz wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 2j ust. 1 i § 2k ust. 1, jeżeli ten podmiot prowadzi działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, która jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis: [3]

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198) [4];

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) (uchylony);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej podmiotom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego;

8) (uchylony).

3. [5] (uchylony)

4. [6] (uchylony)

5. Pomoc de minimis, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez jednego przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, w okresie bieżącego roku i dwóch poprzednich lat podatkowych nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie drogowego transportu towarów – 100 000 euro.

6. Pomoc jest udzielana z zachowaniem warunków określonych w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

7. Wielkość pomocy de minimis, o której mowa w ust. 1, udzielanej w formie pożyczek, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto, przy zastosowaniu przepisu art. 4 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

[2] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 października 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 2113). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2019 r.

[3] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 października 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 2113). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2019 r.

[4] Utraciło moc na podstawie art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1), które weszło w życie 29 grudnia 2013 r.; rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem rozdziału IV i art. 45, które stosuje się od 13 grudnia 2014 r. Art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 obowiązywał do 12 grudnia 2014 r.; odesłania do rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 odczytuje się jako odesłania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku IV do tego rozporządzenia.

[5] § 2 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 października 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 2113). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2019 r.

[6] § 2 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 października 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 2113). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-02-06 do 2019-10-31 (Dz.U.2018.315 tekst jednolity)

§ 2. [Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia ] 1. Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 12a, § 13a, § 16 ust. 1, § 16a, § 16b, § 18b, § 18d, § 18f, § 18h, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, oraz wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, stanowi pomoc de minimis i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198) [1];

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) (uchylony);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej podmiotom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego;

8) (uchylony).

3. Pomocą publiczną na działalność w zakresie eksportu jest pomoc publiczna bezpośrednio związana z wielkością eksportu, budową i funkcjonowaniem sieci dystrybucji oraz pomoc publiczna na pokrycie innych bieżących wydatków związanych z działalnością eksportową.

4. Pomoc finansowa, obejmująca pokrycie kosztów uczestnictwa w targach i wystawach, badań lub usług doradczych z zakresu wprowadzenia nowego lub istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi pomocy publicznej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub do państw trzecich.

5. Pomoc de minimis, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez jednego przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, w okresie bieżącego roku i dwóch poprzednich lat podatkowych nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie drogowego transportu towarów – 100 000 euro.

6. Pomoc jest udzielana z zachowaniem warunków określonych w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

7. Wielkość pomocy de minimis, o której mowa w ust. 1, udzielanej w formie pożyczek, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto, przy zastosowaniu przepisu art. 4 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

[1] Utraciło moc na podstawie art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1), które weszło w życie 29 grudnia 2013 r.; rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem rozdziału IV i art. 45, które stosuje się od 13 grudnia 2014 r. Art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 obowiązywał do 12 grudnia 2014 r.; odesłania do rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 odczytuje się jako odesłania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku IV do tego rozporządzenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-06-07 do 2018-02-05

§ 2. 1. [1] Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 12a, § 13a, § 16 ust. 1, § 16a, § 16b, § 18b, § 18d, § 18f, § 18h, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, oraz wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, stanowi pomoc de minimis i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) (uchylony);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej podmiotom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego;

8) (uchylony).

3. Pomocą publiczną na działalność w zakresie eksportu jest pomoc publiczna bezpośrednio związana z wielkością eksportu, budową i funkcjonowaniem sieci dystrybucji oraz pomoc publiczna na pokrycie innych bieżących wydatków związanych z działalnością eksportową.

4. Pomoc finansowa, obejmująca pokrycie kosztów uczestnictwa w targach i wystawach, badań lub usług doradczych z zakresu wprowadzenia nowego lub istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi pomocy publicznej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub do państw trzecich.

5. Pomoc de minimis, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez jednego przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, w okresie bieżącego roku i dwóch poprzednich lat podatkowych nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie drogowego transportu towarów – 100 000 euro.

6. Pomoc jest udzielana z zachowaniem warunków określonych w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

7. Wielkość pomocy de minimis, o której mowa w ust. 1, udzielanej w formie pożyczek, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto, przy zastosowaniu przepisu art. 4 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 30 maja 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1090). Zmiana weszła w życie 7 czerwca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-11-19 do 2017-06-06

§ 2. 1. [1] Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 12a, § 16 ust. 1, § 18b, § 18d, § 18f, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, oraz wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, stanowi pomoc de minimis i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) [2] (uchylony);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej podmiotom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego;

8) [3] (uchylony).

3. Pomocą publiczną na działalność w zakresie eksportu jest pomoc publiczna bezpośrednio związana z wielkością eksportu, budową i funkcjonowaniem sieci dystrybucji oraz pomoc publiczna na pokrycie innych bieżących wydatków związanych z działalnością eksportową.

4. Pomoc finansowa, obejmująca pokrycie kosztów uczestnictwa w targach i wystawach, badań lub usług doradczych z zakresu wprowadzenia nowego lub istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi pomocy publicznej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub do państw trzecich.

5. [4] Pomoc de minimis, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez jednego przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, w okresie bieżącego roku i dwóch poprzednich lat podatkowych nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie drogowego transportu towarów – 100 000 euro.

6. [5] Pomoc jest udzielana z zachowaniem warunków określonych w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

7. [6] Wielkość pomocy de minimis, o której mowa w ust. 1, udzielanej w formie pożyczek, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto, przy zastosowaniu przepisu art. 4 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[2] § 2 ust. 2 pkt 6 uchylony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[3] § 2 ust. 2 pkt 8 uchylony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[4] § 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[5] § 2 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

[6] § 2 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 1609). Zmiana weszła w życie 19 listopada 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-03-02 do 2014-11-18

§ 2. 1. [2] Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 16 ust. 1, § 18b, § 18d, § 18f, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, oraz wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, stanowi pomoc de minimis, o której mowa w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5).

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) udzielanej podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze węglowym w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej podmiotom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego;

8) udzielanej podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej według kryteriów określonych w pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

3. Pomocą publiczną na działalność w zakresie eksportu jest pomoc publiczna bezpośrednio związana z wielkością eksportu, budową i funkcjonowaniem sieci dystrybucji oraz pomoc publiczna na pokrycie innych bieżących wydatków związanych z działalnością eksportową.

4. Pomoc finansowa, obejmująca pokrycie kosztów uczestnictwa w targach i wystawach, badań lub usług doradczych z zakresu wprowadzenia nowego lub istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi pomocy publicznej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub do państw trzecich.

5. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez przedsiębiorcę w okresie bieżącego roku i dwóch poprzednich lat podatkowych nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu – 100 000 euro.

6. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie może być udzielona, jeżeli przedsiębiorca otrzymał pomoc, inną niż de minimis, w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, a łączna kwota pomocy spowodowałaby przekroczenie dopuszczalnej intensywności pomocy określonej w przepisach mających zastosowanie przy udzielaniu pomocy publicznej innej niż de minimis.

[2] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 13 lutego 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz.U. poz. 220). Zmiana weszła w życie 2 marca 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-04-22 do 2013-03-01

§ 2. 1. [1] Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 16 ust. 1, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, oraz wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, stanowi pomoc de minimis, o której mowa w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5).

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) [2] udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;