Wersja obowiązująca od 2017.11.20 do 2021.01.23     (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)

Art. 22. [Rejestry zwierząt gospodarskich innych niż świnie ] 1. Rejestry zwierząt gospodarskich, innych niż świnie, są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich prowadzenie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, jeżeli założenia programu krzyżowania zwierząt mogą być zrealizowane przez ten związek lub podmiot, a liczba zwierząt objętych oceną wartości użytkowej, które znajdują się w rejestrze, jest wystarczająca do realizacji tego programu.

3. Do wniosku dołącza się:

1) program krzyżowania zwierząt zawierający:

a) określenie cech użytkowych podlegających doskonaleniu,

b) opis komponentów i metod krzyżowania,

c) zasady doboru zwierząt do kojarzeń;

2) opis sposobu identyfikacji zwierząt;

3) opis systemu rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt;

4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do rejestru;

5) zakres prowadzenia oceny wartości użytkowej niezbędny do realizacji programu;

6) opis systemu kontroli danych o zwierzętach wpisanych do rejestru;

7) regulamin prowadzenia tego rejestru;

8) oświadczenie o liczbie zwierząt znajdujących się w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu, które mają uczestniczyć w realizacji programu krzyżowania zwierząt;

9) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy.

3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.

4. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 1, składają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie zawierające informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 23 do dnia 31 marca roku następnego.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli podmiot prowadzący rejestr:

1) w sposób rażący narusza przepisy określające sposób prowadzenia rejestru i dokonywania w nim wpisów, w szczególności przepisy art. 24 ust. 1 lub art. 25 ust. 1, lub

2) nie składa sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, lub

3) składa sprawozdanie niezawierające informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów, o których mowa w ust. 1, w tym warunki i sposób prowadzenia rejestru oraz wiedzę fachową niezbędną do prowadzenia tego rejestru, a w przypadku bydła, koni, owiec, kóz, pszczół i stad zwierząt futerkowych minimalną liczebność pogłowia zwierząt niezbędną do prowadzenia rejestru, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli i uzyskiwanie zwierząt o wysokiej wartości użytkowej lub hodowlanej.

Wersja obowiązująca od 2017.11.20 do 2021.01.23     (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)

Art. 22. [Rejestry zwierząt gospodarskich innych niż świnie ] 1. Rejestry zwierząt gospodarskich, innych niż świnie, są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich prowadzenie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, jeżeli założenia programu krzyżowania zwierząt mogą być zrealizowane przez ten związek lub podmiot, a liczba zwierząt objętych oceną wartości użytkowej, które znajdują się w rejestrze, jest wystarczająca do realizacji tego programu.

3. Do wniosku dołącza się:

1) program krzyżowania zwierząt zawierający:

a) określenie cech użytkowych podlegających doskonaleniu,

b) opis komponentów i metod krzyżowania,

c) zasady doboru zwierząt do kojarzeń;

2) opis sposobu identyfikacji zwierząt;

3) opis systemu rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt;

4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do rejestru;

5) zakres prowadzenia oceny wartości użytkowej niezbędny do realizacji programu;

6) opis systemu kontroli danych o zwierzętach wpisanych do rejestru;

7) regulamin prowadzenia tego rejestru;

8) oświadczenie o liczbie zwierząt znajdujących się w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu, które mają uczestniczyć w realizacji programu krzyżowania zwierząt;

9) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy.

3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.

4. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 1, składają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie zawierające informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 23 do dnia 31 marca roku następnego.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli podmiot prowadzący rejestr:

1) w sposób rażący narusza przepisy określające sposób prowadzenia rejestru i dokonywania w nim wpisów, w szczególności przepisy art. 24 ust. 1 lub art. 25 ust. 1, lub

2) nie składa sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, lub

3) składa sprawozdanie niezawierające informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów, o których mowa w ust. 1, w tym warunki i sposób prowadzenia rejestru oraz wiedzę fachową niezbędną do prowadzenia tego rejestru, a w przypadku bydła, koni, owiec, kóz, pszczół i stad zwierząt futerkowych minimalną liczebność pogłowia zwierząt niezbędną do prowadzenia rejestru, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli i uzyskiwanie zwierząt o wysokiej wartości użytkowej lub hodowlanej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.07.01 do 2017.11.19

[Rejestry zwierząt gospodarskich innych niż świnie] 1. Rejestry zwierząt gospodarskich, innych niż świnie, są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich prowadzenie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, jeżeli założenia programu krzyżowania zwierząt mogą być zrealizowane przez ten związek lub podmiot, a liczba zwierząt objętych oceną wartości użytkowej, które znajdują się w rejestrze, jest wystarczająca do realizacji tego programu.

3. Do wniosku dołącza się:

1) program krzyżowania zwierząt zawierający:

a) określenie cech użytkowych podlegających doskonaleniu,

b) opis komponentów i metod krzyżowania,

c) zasady doboru zwierząt do kojarzeń;

2) opis sposobu identyfikacji zwierząt;

3) opis systemu rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt;

4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do rejestru;

5) zakres prowadzenia oceny wartości użytkowej niezbędny do realizacji programu;

6) opis systemu kontroli danych o zwierzętach wpisanych do rejestru;

7) regulamin prowadzenia tego rejestru;

8) oświadczenie o liczbie zwierząt znajdujących się w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu, które mają uczestniczyć w realizacji programu krzyżowania zwierząt;

9) [10] kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

10) [11] zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;

3a. [12] Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.

4. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 1, składają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie zawierające informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 23 do dnia 31 marca roku następnego.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli podmiot prowadzący rejestr:

1) w sposób rażący narusza przepisy określające sposób prowadzenia rejestru i dokonywania w nim wpisów, w szczególności przepisy art. 24 ust. 1 lub art. 25 ust. 1, lub

2) nie składa sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, lub

3) składa sprawozdanie niezawierające informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów, o których mowa w ust. 1, w tym warunki i sposób prowadzenia rejestru oraz wiedzę fachową niezbędną do prowadzenia tego rejestru, a w przypadku bydła, koni, owiec, kóz, pszczół i stad zwierząt futerkowych minimalną liczebność pogłowia zwierząt niezbędną do prowadzenia rejestru, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli i uzyskiwanie zwierząt o wysokiej wartości użytkowej lub hodowlanej.

[10] Art. 22 ust. 3 pkt 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 84 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 106, poz. 622). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2011 r.

[11] Art. 22 ust. 3 pkt 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 84 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 106, poz. 622). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2011 r.

[12] Art. 22 ust. 3a dodany przez art. 84 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 106, poz. 622). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.01.13 do 2011.06.30

[Rejestry zwierząt gospodarskich innych niż świnie] 1. Rejestry zwierząt gospodarskich, innych niż świnie, są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich prowadzenie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, jeżeli założenia programu krzyżowania zwierząt mogą być zrealizowane przez ten związek lub podmiot, a liczba zwierząt objętych oceną wartości użytkowej, które znajdują się w rejestrze, jest wystarczająca do realizacji tego programu.

3. Do wniosku dołącza się:

1) program krzyżowania zwierząt zawierający:

a) określenie cech użytkowych podlegających doskonaleniu,

b) opis komponentów i metod krzyżowania,

c) zasady doboru zwierząt do kojarzeń;

2) opis sposobu identyfikacji zwierząt;

3) opis systemu rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt;

4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do rejestru;

5) zakres prowadzenia oceny wartości użytkowej niezbędny do realizacji programu;

6) opis systemu kontroli danych o zwierzętach wpisanych do rejestru;

7) regulamin prowadzenia tego rejestru;

8) oświadczenie o liczbie zwierząt znajdujących się w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu, które mają uczestniczyć w realizacji programu krzyżowania zwierząt;

9) [29] statut lub umowę, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

10) [30] odpis z Krajowego Rejestru Sądowego – w przypadku podmiotów podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

4. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 1, składają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie zawierające informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 23 do dnia 31 marca roku następnego.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli podmiot prowadzący rejestr:

1) w sposób rażący narusza przepisy określające sposób prowadzenia rejestru i dokonywania w nim wpisów, w szczególności przepisy art. 24 ust. 1 lub art. 25 ust. 1, lub

2) nie składa sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, lub

3) składa sprawozdanie niezawierające informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów, o których mowa w ust. 1, w tym warunki i sposób prowadzenia rejestru oraz wiedzę fachową niezbędną do prowadzenia tego rejestru, a w przypadku bydła, koni, owiec, kóz, pszczół i stad zwierząt futerkowych minimalną liczebność pogłowia zwierząt niezbędną do prowadzenia rejestru, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli i uzyskiwanie zwierząt o wysokiej wartości użytkowej lub hodowlanej.

[29] Art. 22 ust. 3 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 223, poz. 1775). Zmiana weszła w życie 13 stycznia 2010 r.

[30] Art. 22 ust. 3 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 223, poz. 1775). Zmiana weszła w życie 13 stycznia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.08.08 do 2010.01.12

1. Rejestry zwierząt gospodarskich, innych niż świnie, są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich prowadzenie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, jeżeli założenia programu krzyżowania zwierząt mogą być zrealizowane przez ten związek lub podmiot, a liczba zwierząt objętych oceną wartości użytkowej, które znajdują się w rejestrze, jest wystarczająca do realizacji tego programu.

3. Do wniosku dołącza się:

1) program krzyżowania zwierząt zawierający:

a) określenie cech użytkowych podlegających doskonaleniu,

b) opis komponentów i metod krzyżowania,

c) zasady doboru zwierząt do kojarzeń;

2) opis sposobu identyfikacji zwierząt;

3) opis systemu rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt;

4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do rejestru;

5) zakres prowadzenia oceny wartości użytkowej niezbędny do realizacji programu;

6) opis systemu kontroli danych o zwierzętach wpisanych do rejestru;

7) regulamin prowadzenia tego rejestru;

8) oświadczenie o liczbie zwierząt znajdujących się w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu, które mają uczestniczyć w realizacji programu krzyżowania zwierząt.

4. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 1, składają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie zawierające informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 23 do dnia 31 marca roku następnego.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli podmiot prowadzący rejestr:

1) w sposób rażący narusza przepisy określające sposób prowadzenia rejestru i dokonywania w nim wpisów, w szczególności przepisy art. 24 ust. 1 lub art. 25 ust. 1, lub

2) nie składa sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, lub

3) składa sprawozdanie niezawierające informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów, o których mowa w ust. 1, w tym warunki i sposób prowadzenia rejestru oraz wiedzę fachową niezbędną do prowadzenia tego rejestru, a w przypadku bydła, koni, owiec, kóz, pszczół i stad zwierząt futerkowych minimalną liczebność pogłowia zwierząt niezbędną do prowadzenia rejestru, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli i uzyskiwanie zwierząt o wysokiej wartości użytkowej lub hodowlanej.