Wersja obowiązująca od 2017-11-20 do 2021-01-23 (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)
[Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania ] 1. Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1) zaopatruje się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia;
2) wykorzystuje nasienie od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 29 ust. 3 i 5 oraz art. 32 ust. 1;
3) wydaje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i prowadzi dokumentację w tym zakresie;
4) przekazuje do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 lit. a, informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przekazywana:
1) podmiotowi prowadzącemu system teleinformatyczny, w formie dokumentu elektronicznego, niezwłocznie po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania;
2) przez podmiot dostarczający nasienie, jeżeli zostało mu to zlecone przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie; przekazanie to może nastąpić nieodpłatnie.
3. Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze weterynarii, a także inne osoby, które:
1) złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
a) zajęcia teoretyczne z zakresu:
– anatomii i fizjologii zwierząt,
– regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
– selekcji i doboru zwierząt do kojarzeń,
– interpretacji informacji zawartych w dokumentach hodowlanych,
b) zajęcia praktyczne z zakresu:
– postępowania z nasieniem,
– wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania;
2) uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające nabycie tych uprawnień.
4. Szkolenie może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu, zgodę na prowadzenie szkolenia, jeżeli podmiot zamierzający je prowadzić przedstawi:
1) program szkolenia uwzględniający zakres, o którym mowa w ust. 3, oraz plan jego realizacji;
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz kwalifikacje osób wchodzących w jej skład;
4) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie;
5) zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.
7. W skład komisji egzaminacyjnej mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1) zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2) innym niż określony w pkt 1 oraz złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich.
8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu sporządza protokół z jego przebiegu.
9. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, na podstawie protokołu zawierającego wyniki przeprowadzonego egzaminu wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 5, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie:
1) nie realizuje programu szkolenia;
2) nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne z wzorem;
3) nie powołuje komisji egzaminacyjnej lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają wymaganych kwalifikacji;
4) nie spełnia warunku określonego w ust. 8.
Wersja obowiązująca od 2017-11-20 do 2021-01-23 (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)
[Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania ] 1. Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1) zaopatruje się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia;
2) wykorzystuje nasienie od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 29 ust. 3 i 5 oraz art. 32 ust. 1;
3) wydaje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i prowadzi dokumentację w tym zakresie;
4) przekazuje do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 lit. a, informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przekazywana:
1) podmiotowi prowadzącemu system teleinformatyczny, w formie dokumentu elektronicznego, niezwłocznie po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania;
2) przez podmiot dostarczający nasienie, jeżeli zostało mu to zlecone przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie; przekazanie to może nastąpić nieodpłatnie.
3. Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze weterynarii, a także inne osoby, które:
1) złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
a) zajęcia teoretyczne z zakresu:
– anatomii i fizjologii zwierząt,
– regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
– selekcji i doboru zwierząt do kojarzeń,
– interpretacji informacji zawartych w dokumentach hodowlanych,
b) zajęcia praktyczne z zakresu:
– postępowania z nasieniem,
– wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania;
2) uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające nabycie tych uprawnień.
4. Szkolenie może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu, zgodę na prowadzenie szkolenia, jeżeli podmiot zamierzający je prowadzić przedstawi:
1) program szkolenia uwzględniający zakres, o którym mowa w ust. 3, oraz plan jego realizacji;
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz kwalifikacje osób wchodzących w jej skład;
4) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie;
5) zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.
7. W skład komisji egzaminacyjnej mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1) zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2) innym niż określony w pkt 1 oraz złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich.
8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu sporządza protokół z jego przebiegu.
9. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, na podstawie protokołu zawierającego wyniki przeprowadzonego egzaminu wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 5, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie:
1) nie realizuje programu szkolenia;
2) nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne z wzorem;
3) nie powołuje komisji egzaminacyjnej lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają wymaganych kwalifikacji;
4) nie spełnia warunku określonego w ust. 8.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-01-13 do 2017-11-19
[Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania] 1. Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1) zaopatruje się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia;
2) wykorzystuje nasienie od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 29 ust. 3 i 5 oraz art. 32 ust. 1;
3) wydaje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i prowadzi dokumentację w tym zakresie;
4) [37] przekazuje do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 lit. a, informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przekazywana:
1) podmiotowi prowadzącemu system teleinformatyczny, w formie dokumentu elektronicznego, niezwłocznie po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania;
2) przez podmiot dostarczający nasienie, jeżeli zostało mu to zlecone przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie; przekazanie to może nastąpić nieodpłatnie.
3. Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze weterynarii, a także inne osoby, które:
1) złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
a) zajęcia teoretyczne z zakresu:
– anatomii i fizjologii zwierząt,
– regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
– selekcji i doboru zwierząt do kojarzeń,
– interpretacji informacji zawartych w dokumentach hodowlanych,
b) zajęcia praktyczne z zakresu:
– postępowania z nasieniem,
– wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania;
2) uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające nabycie tych uprawnień.
4. Szkolenie może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu, zgodę na prowadzenie szkolenia, jeżeli podmiot zamierzający je prowadzić przedstawi:
1) program szkolenia uwzględniający zakres, o którym mowa w ust. 3, oraz plan jego realizacji;
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz kwalifikacje osób wchodzących w jej skład;
4) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie;
5) zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.
7. W skład komisji egzaminacyjnej mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1) zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2) innym niż określony w pkt 1 oraz złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich.
8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu sporządza protokół z jego przebiegu.
9. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, na podstawie protokołu zawierającego wyniki przeprowadzonego egzaminu wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 5, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie:
1) nie realizuje programu szkolenia;
2) nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne z wzorem;
3) nie powołuje komisji egzaminacyjnej lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają wymaganych kwalifikacji;
4) nie spełnia warunku określonego w ust. 8.
[37] Art. 34 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 223, poz. 1775). Zmiana weszła w życie 13 stycznia 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-10-08 do 2010-01-12
[Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania] 1. Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1) zaopatruje się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia;
2) wykorzystuje nasienie od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 29 ust. 3 i 5 oraz art. 32 ust. 1;
3) wydaje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i prowadzi dokumentację w tym zakresie;
4) przekazuje do systemu informatycznego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 lit. a, informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przekazywana:
1) [1] podmiotowi prowadzącemu system teleinformatyczny, w formie dokumentu elektronicznego, niezwłocznie po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania;
2) przez podmiot dostarczający nasienie, jeżeli zostało mu to zlecone przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie; przekazanie to może nastąpić nieodpłatnie.
3. Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze weterynarii, a także inne osoby, które:
1) złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
a) zajęcia teoretyczne z zakresu:
– anatomii i fizjologii zwierząt,
– regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
– selekcji i doboru zwierząt do kojarzeń,
– interpretacji informacji zawartych w dokumentach hodowlanych,
b) zajęcia praktyczne z zakresu:
– postępowania z nasieniem,
– wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania;
2) uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające nabycie tych uprawnień.
4. Szkolenie może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu, zgodę na prowadzenie szkolenia, jeżeli podmiot zamierzający je prowadzić przedstawi:
1) program szkolenia uwzględniający zakres, o którym mowa w ust. 3, oraz plan jego realizacji;
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz kwalifikacje osób wchodzących w jej skład;
4) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie;
5) zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.
7. W skład komisji egzaminacyjnej mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1) zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2) innym niż określony w pkt 1 oraz złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich.
8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu sporządza protokół z jego przebiegu.
9. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, na podstawie protokołu zawierającego wyniki przeprowadzonego egzaminu wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 5, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie:
1) nie realizuje programu szkolenia;
2) nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne z wzorem;
3) nie powołuje komisji egzaminacyjnej lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają wymaganych kwalifikacji;
4) nie spełnia warunku określonego w ust. 8.
[1] Art. 34 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 34 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustaw w celu ujednolicenia terminologii informatycznej (Dz.U. Nr 171, poz. 1056). Zmiana weszła w życie 8 października 2008 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-08-08 do 2008-10-07
1. Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1) zaopatruje się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia;
2) wykorzystuje nasienie od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 29 ust. 3 i 5 oraz art. 32 ust. 1;
3) wydaje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i prowadzi dokumentację w tym zakresie;
4) przekazuje do systemu informatycznego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 lit. a, informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przekazywana:
1) podmiotowi prowadzącemu system informatyczny w formie elektronicznej, w formacie przez niego określonym, niezwłocznie po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania;
2) przez podmiot dostarczający nasienie, jeżeli zostało mu to zlecone przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie; przekazanie to może nastąpić nieodpłatnie.
3. Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze weterynarii, a także inne osoby, które:
1) złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
a) zajęcia teoretyczne z zakresu:
– anatomii i fizjologii zwierząt,
– regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
– selekcji i doboru zwierząt do kojarzeń,
– interpretacji informacji zawartych w dokumentach hodowlanych,
b) zajęcia praktyczne z zakresu:
– postępowania z nasieniem,
– wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania;
2) uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające nabycie tych uprawnień.
4. Szkolenie może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
5. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu, zgodę na prowadzenie szkolenia, jeżeli podmiot zamierzający je prowadzić przedstawi:
1) program szkolenia uwzględniający zakres, o którym mowa w ust. 3, oraz plan jego realizacji;
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz kwalifikacje osób wchodzących w jej skład;
4) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie;
5) zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie.
7. W skład komisji egzaminacyjnej mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1) zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2) innym niż określony w pkt 1 oraz złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich.
8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu sporządza protokół z jego przebiegu.
9. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, na podstawie protokołu zawierającego wyniki przeprowadzonego egzaminu wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zgodę, o której mowa w ust. 5, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie:
1) nie realizuje programu szkolenia;
2) nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne z wzorem;
3) nie powołuje komisji egzaminacyjnej lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają wymaganych kwalifikacji;
4) nie spełnia warunku określonego w ust. 8.