Wersja obowiązująca od 2017-11-20 do 2021-01-23 (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)
[Reproduktory oraz buhaje] 1. W rozrodzie naturalnym zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem koniowatych, wykorzystuje się reproduktory wpisane do ksiąg albo rejestrów, a w przypadku bydła – buhaje, których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA.
2. W hodowli wykorzystuje się:
1) samice hodowlane gatunków bydło i świnie;
2) samice będące mieszańcami świń hodowlanych;
3) zarodki i komórki jajowe pochodzące od:
a) zwierząt hodowlanych gatunków bydło i świnie,
b) mieszańców świń hodowlanych;
4) owce i kozy oraz komórki jajowe i zarodki od nich pochodzące, które spełniają wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej dotyczących dopuszczania do hodowli owiec i kóz.
3. W sztucznym unasiennianiu wykorzystuje się, z wyłączeniem koniowatych:
1) reproduktory:
a) wpisane do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenione na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddane ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzące z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenione i dopuszczone do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń;
2) nasienie pochodzące od reproduktorów:
a) wpisanych do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenionych na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddanych ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzących z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenionych i dopuszczonych do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń, lub
e) w ilości niezbędnej do przeprowadzenia oceny wartości hodowlanej lub oceny mieszańców w zakresie określonym dla poszczególnych gatunków w programach hodowlanych.
4. Wymagań określonych w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c–e nie stosuje się do buhajów ras zagrożonych lub nasienia od nich pochodzącego, których wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu wynika z realizacji programu hodowlanego dla księgi.
5. Reproduktory koniowatych lub nasienie od nich pochodzące wykorzystuje się w rozrodzie, jeżeli reproduktory te są wpisane do ksiąg lub rejestrów i spełniają wymagania określone w programie hodowlanym danej rasy lub odmiany w obrębie rasy.
6. Ocena wartości hodowlanej bydła i świń, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c i d, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi oceny wartości użytkowej i hodowlanej.
Wersja obowiązująca od 2017-11-20 do 2021-01-23 (Dz.U.2017.2132 tekst jednolity)
[Reproduktory oraz buhaje] 1. W rozrodzie naturalnym zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem koniowatych, wykorzystuje się reproduktory wpisane do ksiąg albo rejestrów, a w przypadku bydła – buhaje, których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA.
2. W hodowli wykorzystuje się:
1) samice hodowlane gatunków bydło i świnie;
2) samice będące mieszańcami świń hodowlanych;
3) zarodki i komórki jajowe pochodzące od:
a) zwierząt hodowlanych gatunków bydło i świnie,
b) mieszańców świń hodowlanych;
4) owce i kozy oraz komórki jajowe i zarodki od nich pochodzące, które spełniają wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej dotyczących dopuszczania do hodowli owiec i kóz.
3. W sztucznym unasiennianiu wykorzystuje się, z wyłączeniem koniowatych:
1) reproduktory:
a) wpisane do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenione na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddane ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzące z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenione i dopuszczone do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń;
2) nasienie pochodzące od reproduktorów:
a) wpisanych do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenionych na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddanych ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzących z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenionych i dopuszczonych do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń, lub
e) w ilości niezbędnej do przeprowadzenia oceny wartości hodowlanej lub oceny mieszańców w zakresie określonym dla poszczególnych gatunków w programach hodowlanych.
4. Wymagań określonych w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c–e nie stosuje się do buhajów ras zagrożonych lub nasienia od nich pochodzącego, których wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu wynika z realizacji programu hodowlanego dla księgi.
5. Reproduktory koniowatych lub nasienie od nich pochodzące wykorzystuje się w rozrodzie, jeżeli reproduktory te są wpisane do ksiąg lub rejestrów i spełniają wymagania określone w programie hodowlanym danej rasy lub odmiany w obrębie rasy.
6. Ocena wartości hodowlanej bydła i świń, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c i d, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi oceny wartości użytkowej i hodowlanej.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-01-13 do 2017-11-19
[Reproduktory oraz buhaje] 1. W rozrodzie naturalnym zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem koniowatych, wykorzystuje się reproduktory wpisane do ksiąg albo rejestrów, a w przypadku bydła – buhaje, których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA.
2. W hodowli wykorzystuje się:
1) samice hodowlane gatunków bydło i świnie;
2) samice będące mieszańcami świń hodowlanych;
3) zarodki i komórki jajowe pochodzące od:
a) zwierząt hodowlanych gatunków bydło i świnie,
b) mieszańców świń hodowlanych;
4) owce i kozy oraz komórki jajowe i zarodki od nich pochodzące, które spełniają wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej dotyczących dopuszczania do hodowli owiec i kóz.
3. W sztucznym unasiennianiu wykorzystuje się, z wyłączeniem koniowatych:
1) reproduktory:
a) wpisane do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenione na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddane ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzące z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenione i dopuszczone do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń;
2) nasienie pochodzące od reproduktorów.
a) wpisanych do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenionych na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddanych ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzących z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenionych i dopuszczonych do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń, lub
e) w ilości niezbędnej do przeprowadzenia oceny wartości hodowlanej lub oceny mieszańców w zakresie określonym dla poszczególnych gatunków w programach hodowlanych.
4. Wymagań określonych w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c–e nie stosuje się do buhajów ras zagrożonych lub nasienia od nich pochodzącego, których wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu wynika z realizacji programu hodowlanego dla księgi.
5. [35] Reproduktory koniowatych lub nasienie od nich pochodzące wykorzystuje się w rozrodzie, jeżeli reproduktory te są wpisane do ksiąg lub rejestrów i spełniają wymagania określone w programie hodowlanym danej rasy lub odmiany w obrębie rasy.
6. Ocena wartości hodowlanej bydła i świń, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c i d, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi oceny wartości użytkowej i hodowlanej.
[35] Art. 29 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 223, poz. 1775). Zmiana weszła w życie 13 stycznia 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-08-08 do 2010-01-12
1. W rozrodzie naturalnym zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem koniowatych, wykorzystuje się reproduktory wpisane do ksiąg albo rejestrów, a w przypadku bydła – buhaje, których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA.
2. W hodowli wykorzystuje się:
1) samice hodowlane gatunków bydło i świnie;
2) samice będące mieszańcami świń hodowlanych;
3) zarodki i komórki jajowe pochodzące od:
a) zwierząt hodowlanych gatunków bydło i świnie,
b) mieszańców świń hodowlanych;
4) owce i kozy oraz komórki jajowe i zarodki od nich pochodzące, które spełniają wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej dotyczących dopuszczania do hodowli owiec i kóz.
3. W sztucznym unasiennianiu wykorzystuje się, z wyłączeniem koniowatych:
1) reproduktory:
a) wpisane do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenione na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddane ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzące z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenione i dopuszczone do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń;
2) nasienie pochodzące od reproduktorów.
a) wpisanych do księgi albo rejestru,
b) których pochodzenie zostało potwierdzone wynikiem badania grup krwi lub markerów DNA – w przypadku buhajów,
c) ocenionych na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych, ich rozwoju osobniczego i poddanych ocenie wartości hodowlanej, a w przypadku świń również pochodzących z linii hodowlanych, które zostały poddane ocenie wartości użytkowej i hodowlanej, lub
d) ocenionych i dopuszczonych do rozrodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej – w przypadku bydła i świń, lub
e) w ilości niezbędnej do przeprowadzenia oceny wartości hodowlanej lub oceny mieszańców w zakresie określonym dla poszczególnych gatunków w programach hodowlanych.
4. Wymagań określonych w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c–e nie stosuje się do buhajów ras zagrożonych lub nasienia od nich pochodzącego, których wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu wynika z realizacji programu hodowlanego dla księgi.
5. Reproduktory koniowatych lub nasienie od nich pochodzące wykorzystuje się w rozrodzie, jeżeli są wpisane do ksiąg lub rejestrów i spełniają wymagania określone w krajowym programie hodowlanym danej rasy lub odmiany w obrębie rasy.
6. Ocena wartości hodowlanej bydła i świń, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c i d oraz pkt 2 lit. c i d, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi oceny wartości użytkowej i hodowlanej.