history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2017-11-13 do 2019-11-09    (Dz.U.2017.2095 tekst jednolity)

Art. 13. [Składka roczna] 1. Armator wpłaca co roku od każdego statku podlegającego przepisom ustawy składkę do Funduszu w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 2–6.

2. Składka roczna jest sumą iloczynów rocznych stawek jednostkowych, o których mowa w ust. 3, oraz nośności barek lub mocy napędowej pchaczy i holowników objętych ustawą.

3. W zależności od rodzaju statku ustala się maksymalne roczne stawki jednostkowe odpowiednio:

1)

statki do przewozu ładunków stałych:

 

 

a) barki motorowe

1,0 euro za tonę,

 

b) barki pchane lub holowane

0,7 euro za tonę;

2)

zbiornikowce:

 

 

a) barki motorowe

3,0 euro za tonę,

 

b) barki pchane lub holowane

1,5 euro za tonę;

3)

pchacze lub holowniki

0,4 euro za kW.

 

4. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 3, obniża się w zależności od rodzaju statku, jego nośności lub mocy napędowej:

1) dla barek o nośności mniejszej niż 450 ton – o 30%;

2) dla barek o nośności od 450 ton do 650 ton – o 15% na każdą tonę, o którą nośność statku jest mniejsza niż 650 ton;

3) dla pchaczy lub holowników o mocy napędowej mniejszej niż 300 kW – o 30%.

5. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem zasad zawartych w ust. 3 i 4, wysokość rocznych stawek jednostkowych w zależności od rodzaju, nośności lub mocy napędowej statku oraz sposób dokonywania wpłat do Funduszu.

6. Roczne składki jednostkowe podane w euro podlegają przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w pierwszym dniu roboczym danego roku kalendarzowego.

7. Dokument potwierdzający wpłatę przez armatora składki rocznej do Funduszu powinien znajdować się u kierownika danego statku.

8. Składki wpłacane do Funduszu stanowią koszt uzyskania przychodów armatorów.

Wersja obowiązująca od 2017-11-13 do 2019-11-09    (Dz.U.2017.2095 tekst jednolity)

Art. 13. [Składka roczna] 1. Armator wpłaca co roku od każdego statku podlegającego przepisom ustawy składkę do Funduszu w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 2–6.

2. Składka roczna jest sumą iloczynów rocznych stawek jednostkowych, o których mowa w ust. 3, oraz nośności barek lub mocy napędowej pchaczy i holowników objętych ustawą.

3. W zależności od rodzaju statku ustala się maksymalne roczne stawki jednostkowe odpowiednio:

1)

statki do przewozu ładunków stałych:

 

 

a) barki motorowe

1,0 euro za tonę,

 

b) barki pchane lub holowane

0,7 euro za tonę;

2)

zbiornikowce:

 

 

a) barki motorowe

3,0 euro za tonę,

 

b) barki pchane lub holowane

1,5 euro za tonę;

3)

pchacze lub holowniki

0,4 euro za kW.

 

4. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 3, obniża się w zależności od rodzaju statku, jego nośności lub mocy napędowej:

1) dla barek o nośności mniejszej niż 450 ton – o 30%;

2) dla barek o nośności od 450 ton do 650 ton – o 15% na każdą tonę, o którą nośność statku jest mniejsza niż 650 ton;

3) dla pchaczy lub holowników o mocy napędowej mniejszej niż 300 kW – o 30%.

5. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem zasad zawartych w ust. 3 i 4, wysokość rocznych stawek jednostkowych w zależności od rodzaju, nośności lub mocy napędowej statku oraz sposób dokonywania wpłat do Funduszu.

6. Roczne składki jednostkowe podane w euro podlegają przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w pierwszym dniu roboczym danego roku kalendarzowego.

7. Dokument potwierdzający wpłatę przez armatora składki rocznej do Funduszu powinien znajdować się u kierownika danego statku.

8. Składki wpłacane do Funduszu stanowią koszt uzyskania przychodów armatorów.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-12-17 do 2017-11-12

[Składka roczna] 1. Armator wpłaca co roku od każdego statku podlegającego przepisom ustawy składkę do Funduszu w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 2–6.

2. Składka roczna jest sumą iloczynów rocznych stawek jednostkowych, o których mowa w ust. 3, oraz nośności barek lub mocy napędowej pchaczy i holowników objętych ustawą.

3. W zależności od rodzaju statku ustala się maksymalne roczne stawki jednostkowe odpowiednio:

1) statki do przewozu ładunków stałych:

a) barki motorowe

1,0 euro za tonę

b) barki pchane lub holowane

0,7 euro za tonę;

2) zbiornikowce:

a) barki motorowe

3,0 euro za tonę,

b) barki pchane lub holowane

1,5 euro za tonę;

3) pchacze lub holowniki

0,4 euro za kW.

 

4. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 3, obniża się w zależności od rodzaju statku, jego nośności lub mocy napędowej:

1) dla barek o nośności mniejszej niż 450 ton – o 30%;

2) dla barek o nośności od 450 ton do 650 ton – o 15% na każdą tonę, o którą nośność statku jest mniejsza niż 650 ton;

3) dla pchaczy lub holowników o mocy napędowej mniejszej niż 300 kW – o 30%.

5. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej [10], w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem zasad zawartych w ust. 3 i 4, wysokość rocznych stawek jednostkowych w zależności od rodzaju, nośności lub mocy napędowej statku oraz sposób dokonywania wpłat do Funduszu.

6. Roczne składki jednostkowe podane w euro podlegają przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w pierwszym dniu roboczym danego roku kalendarzowego.

7. Dokument potwierdzający wpłatę przez armatora składki rocznej do Funduszu powinien znajdować się u kierownika danego statku.

8. Składki wpłacane do Funduszu stanowią koszt uzyskania przychodów armatorów.

[10] Art. 13 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1954). Zmiana weszła w życie 17 grudnia 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-01 do 2016-12-16

[Składka roczna] 1. Armator wpłaca co roku od każdego statku podlegającego przepisom ustawy składkę do Funduszu w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 2–6.

2. Składka roczna jest sumą iloczynów rocznych stawek jednostkowych, o których mowa w ust. 3, oraz nośności barek lub mocy napędowej pchaczy i holowników objętych ustawą.

3. W zależności od rodzaju statku ustala się maksymalne roczne stawki jednostkowe odpowiednio:

1) statki do przewozu ładunków stałych:

a) barki motorowe

1,0 euro za tonę

b) barki pchane lub holowane

0,7 euro za tonę;

2) zbiornikowce:

a) barki motorowe

3,0 euro za tonę,

b) barki pchane lub holowane

1,5 euro za tonę;

3) pchacze lub holowniki

0,4 euro za kW.

 

4. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 3, obniża się w zależności od rodzaju statku, jego nośności lub mocy napędowej:

1) dla barek o nośności mniejszej niż 450 ton – o 30%;

2) dla barek o nośności od 450 ton do 650 ton – o 15% na każdą tonę, o którą nośność statku jest mniejsza niż 650 ton;

3) dla pchaczy lub holowników o mocy napędowej mniejszej niż 300 kW – o 30%.

5. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem zasad zawartych w ust. 3 i 4, wysokość rocznych stawek jednostkowych w zależności od rodzaju, nośności lub mocy napędowej statku oraz sposób dokonywania wpłat do Funduszu.

6. Roczne składki jednostkowe podane w euro podlegają przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w pierwszym dniu roboczym danego roku kalendarzowego.

7. Dokument potwierdzający wpłatę przez armatora składki rocznej do Funduszu powinien znajdować się u kierownika danego statku.

8. Składki wpłacane do Funduszu stanowią koszt uzyskania przychodów armatorów.