Art. 27a. [Stosowanie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji] 1. Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (Dz. U. z 2017 r. poz. 1055), z tym że:

1) komercjalizacji państwowej instytucji filmowej dokonuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy lub na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) wpływy ze zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) o sporządzeniu aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – w czasie, gdy Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem tej spółki;

4) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru.

1a. Do zbywania akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. poz. 2259 oraz z 2017 r. poz. 624, 1491 i 1529), z tym że:

1) w razie zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce stają się nieodpłatnie własnością państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii i podlegają przekazaniu jej;

2) zbyciu nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej – w takim przypadku prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 i 1089), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. [Stosowanie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji ] 1. Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (Dz. U. z 2016 r. poz. 981, 1174 i 2260), z tym że:

1) komercjalizacji państwowej instytucji filmowej dokonuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy lub na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) wpływy ze zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) o sporządzeniu aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – w czasie, gdy Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem tej spółki;

4) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru.

1a. Do zbywania akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. poz. 2259), z tym że:

1) w razie zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce stają się nieodpłatnie własnością państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii [3] i podlegają przekazaniu jej;

2) zbyciu nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej – w takim przypadku prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. [Stosowanie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji ] 1. [2] Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (Dz. U. z 2016 r. poz. 981, 1174 i 2260), z tym że:

1) komercjalizacji państwowej instytucji filmowej dokonuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy lub na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) wpływy ze zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) o sporządzeniu aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – w czasie, gdy Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem tej spółki;

4) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru.

1a. [3] Do zbywania akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. poz. 2259), z tym że:

1) w razie zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i podlegają przekazaniu jej;

2) zbyciu nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej – w takim przypadku prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. [Stosowanie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji] 1. Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji, z tym że:

1) komercjalizacja państwowej instytucji filmowej może być dokonana na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub za zgodą tego ministra na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) w razie podjęcia decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej albo spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji albo spółce stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i podlegają przekazaniu jej;

3) prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące państwowej instytucji filmowej albo spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej; w razie prywatyzacji prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

4) wpływy z prywatyzacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

5) o sporządzeniu aktu komercjalizacji lub o podjęciu decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – do czasu jej sprywatyzowania;

6) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22;

7) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji skomercjalizowanych państwowych instytucji filmowych poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. [Stosowanie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji] 1. Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji, z tym że: [2]

1) komercjalizacja państwowej instytucji filmowej może być dokonana na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub za zgodą tego ministra na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) [3] w razie podjęcia decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej albo spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji albo spółce stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i podlegają przekazaniu jej;

3) [4] prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące państwowej instytucji filmowej albo spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej; w razie prywatyzacji prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

4) wpływy z prywatyzacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

5) o sporządzeniu aktu komercjalizacji lub o podjęciu decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – do czasu jej sprywatyzowania;

6) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22;

7) [5] na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji skomercjalizowanych państwowych instytucji filmowych poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. 1. Do państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji, z tym że:

1) komercjalizacja państwowej instytucji filmowej może być dokonana na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub za zgodą tego ministra na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) w razie podjęcia decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i podlegają przekazaniu jej;

3) prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące państwowej instytucji filmowej; w razie jej prywatyzacji prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

4) wpływy z prywatyzacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

5) o sporządzeniu aktu komercjalizacji lub o podjęciu decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – do czasu jej sprywatyzowania;

6) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22;

7) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji skomercjalizowanych państwowych instytucji filmowych poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. [40] 1. Do państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji, z tym że:

1) komercjalizacja państwowej instytucji filmowej może być dokonana na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub za zgodą tego ministra na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;

2) w razie podjęcia decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i podlegają przekazaniu jej;

3) prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące państwowej instytucji filmowej; w razie jej prywatyzacji prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

4) wpływy z prywatyzacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

5) o sporządzeniu aktu komercjalizacji lub o podjęciu decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – do czasu jej sprywatyzowania;

6) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22;

7) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji skomercjalizowanych państwowych instytucji filmowych poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904, z późn. zm.), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.

Art. 27a. 1. Do komercjalizacji i prywatyzacji instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych [1], z zastrzeżeniem ust. 2–5.

2. Komercjalizacja instytucji filmowej może być dokonana jedynie na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej instytucji filmowej oraz jej organu założycielskiego.

3. W razie podjęcia decyzji o prywatyzacji instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji przekazywane są nieodpłatnie Filmotece Narodowej.

4. Prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów przysługujące instytucji filmowej. W razie prywatyzacji instytucji filmowej prawa te przejmuje nieodpłatnie Skarb Państwa.

5. Prawami, o których mowa w ust. 4, zarządza – w imieniu Skarbu Państwa – minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, który może powierzyć zarząd tymi prawami instytucji filmowej, instytucji kultury, organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub innemu wyspecjalizowanemu podmiotowi.