Wersja obowiązująca od 2017.10.10     (Dz.U.2017.1897 tekst jednolity)

Art. 12. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.03.18 do 2017.10.09     (Dz.U.2014.333 tekst jednolity)

Art. 12. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.08.22 do 2014.03.17

Art. 12. [1] (uchylony).

[1] Art. 12 uchylony przez art. 30 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. Nr 89, poz. 590). Zmiana weszła w życie 22 sierpnia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.06.29 do 2007.08.21

Art. 12. 1. Działania w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta i wojewoda albo pełnomocnicy, o których mowa w art. 9 ust. 5, art. 10 ust. 5 i art. 11 ust. 4, oraz ministrowie, o których mowa w art. 8 pkt 4, wykonują przy pomocy odpowiednio gminnego zespołu reagowania, powiatowego zespołu reagowania kryzysowego, wojewódzkiego zespołu reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu Koordynacji Kryzysowej, zwanych dalej „zespołami”.

2. Do zadań zespołów należy w szczególności:

1) monitorowanie występujących klęsk żywiołowych i prognozowanie rozwoju sytuacji,

2) realizowanie procedur i programów reagowania w czasie stanu klęski żywiołowej,

3) [1] opracowywanie i aktualizowanie co najmniej raz na 3 lata planów reagowania kryzysowego, z uwzględnieniem zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych w części dotyczącej zakładów o dużym ryzyku wystąpienia awarii w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,

4) planowanie wsparcia organów kierujących działaniami na niższym szczeblu administracji publicznej,

5) przygotowywanie warunków umożliwiających koordynację pomocy humanitarnej,

6) realizowanie polityki informacyjnej związanej ze stanem klęski żywiołowej.

3. Skład zespołów określają odpowiednio organy, o których mowa w ust. 1.

4. Funkcjonowanie zespołów finansowane jest odpowiednio z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, wojewodów oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi sposób tworzenia zespołów i ich funkcjonowania, uwzględniając w szczególności:

1) usytuowanie i sposób finansowania zespołów,

2) warunki techniczne i standardy ich wyposażenia,

3) tryb pracy zespołów,

4) sposób dokumentowania działań i prac zespołów.

[1] Art. 12 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 24 lutego 2006 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 50, poz. 360). Zmiana weszła w życie 29 czerwca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.06.22 do 2006.06.28

Art. 12. 1. Działania w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta i wojewoda albo pełnomocnicy, o których mowa w art. 9 ust. 5, art. 10 ust. 5 i art. 11 ust. 4, oraz ministrowie, o których mowa w art. 8 pkt 4, wykonują przy pomocy odpowiednio gminnego zespołu reagowania, powiatowego zespołu reagowania kryzysowego, wojewódzkiego zespołu reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu Koordynacji Kryzysowej, zwanych dalej „zespołami”.

2. Do zadań zespołów należy w szczególności:

1) monitorowanie występujących klęsk żywiołowych i prognozowanie rozwoju sytuacji,

2) realizowanie procedur i programów reagowania w czasie stanu klęski żywiołowej,

3) opracowywanie i aktualizowanie planów reagowania kryzysowego,

4) planowanie wsparcia organów kierujących działaniami na niższym szczeblu administracji publicznej,

5) przygotowywanie warunków umożliwiających koordynację pomocy humanitarnej,

6) realizowanie polityki informacyjnej związanej ze stanem klęski żywiołowej.

3. Skład zespołów określają odpowiednio organy, o których mowa w ust. 1.

4. Funkcjonowanie zespołów finansowane jest odpowiednio z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, wojewodów oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi sposób tworzenia zespołów i ich funkcjonowania, uwzględniając w szczególności:

1) usytuowanie i sposób finansowania zespołów,

2) warunki techniczne i standardy ich wyposażenia,

3) tryb pracy zespołów,

4) sposób dokumentowania działań i prac zespołów.