Wersja obowiązująca od 2017-05-05 do 2022-09-24 (Dz.U.2017.884 tekst jednolity)
[Kliniczny audyt wewnętrzny] 1. Kliniczny audyt wewnętrzny jest przeprowadzany co najmniej raz na rok, a także doraźnie w razie potrzeby, na pisemne polecenie kierownika jednostki ochrony zdrowia.
2. Do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki ochrony zdrowia powołuje zespół audytorski składający się przynajmniej z dwóch osób o różnych specjalnościach, posiadających kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33d ust. 5 lub art. 33e ust. 6 ustawy odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
3. W jednostkach ochrony zdrowia wykonujących procedury wyłącznie z zakresu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych albo wyłącznie z zakresu densytometrii kości do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki powołuje przynajmniej jedną osobę, która jest uprawniona do wykonywania procedur podlegających temu audytowi.
4. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu rentgenodiagnostyki obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) analizy zdjęć odrzuconych;
3) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
4) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
5) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych i porównania ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono.
5. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radiologii zabiegowej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości wyboru procedury i jej adekwatności do potrzeb klinicznych;
3) prowadzenia analizy zabiegów, które nie przyniosły oczekiwanych rezultatów lub doprowadziły do powikłań;
4) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
5) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
6) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych oraz wartości czasów ekspozycji i porównanie ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono;
7) wartości dawek na skórę otrzymywanych przez pacjentów.
6. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego w zakresie medycyny nuklearnej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na badania i leczenie;
3) aktywności i rodzaju podawanych pacjentom produktów radiofarmaceutycznych;
4) opisów wyników badań;
5) jakości uzyskiwanych obrazów scyntygraficznych;
6) znakowania produktów radiofarmaceutycznych;
7) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
8) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych.
7. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radioterapii obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na leczenie i kwalifikacji do radioterapii;
3) techniki i sposobu frakcjonowania dawki promieniowania jonizującego;
4) poprawności wyznaczenia obszarów geometrycznych (obszary tarczowe, obszary narządów krytycznych);
5) poprawności przeprowadzanych kontroli ułożenia pacjenta;
6) dwu- lub trójwymiarowego rozkładu dawki promieniowania jonizującego w planowanej objętości tkanek i narządów;
7) wykonywania dozymetrii in vivo w uzasadnionych przypadkach;
8) prawidłowości zapisów w:
a) rejestrze eksploatacji, o którym mowa w § 31,
b) planie leczenia, o którym mowa w § 34,
c) karcie napromieniania, o której mowa w § 36;
9) zapisów dotyczących wyników eksploatacyjnych testów fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych;
10) ważności świadectw wzorcowania dawkomierzy.
8. Szczegółowy zakres audytu i termin jego przeprowadzenia określa kierownik jednostki ochrony zdrowia w poleceniu, o którym mowa w ust. 1.
9. Zespół audytorski może dokonywać bieżącej obserwacji realizacji procedur roboczych.
10. Zespół audytorski w terminie 30 dni od dnia zakończenia audytu przekazuje kierownikowi jednostki ochrony zdrowia sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.
11. Kierownik jednostki ochrony zdrowia odpowiada za usunięcie wszelkich nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie audytu.
Wersja obowiązująca od 2017-05-05 do 2022-09-24 (Dz.U.2017.884 tekst jednolity)
[Kliniczny audyt wewnętrzny] 1. Kliniczny audyt wewnętrzny jest przeprowadzany co najmniej raz na rok, a także doraźnie w razie potrzeby, na pisemne polecenie kierownika jednostki ochrony zdrowia.
2. Do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki ochrony zdrowia powołuje zespół audytorski składający się przynajmniej z dwóch osób o różnych specjalnościach, posiadających kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33d ust. 5 lub art. 33e ust. 6 ustawy odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
3. W jednostkach ochrony zdrowia wykonujących procedury wyłącznie z zakresu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych albo wyłącznie z zakresu densytometrii kości do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki powołuje przynajmniej jedną osobę, która jest uprawniona do wykonywania procedur podlegających temu audytowi.
4. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu rentgenodiagnostyki obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) analizy zdjęć odrzuconych;
3) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
4) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
5) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych i porównania ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono.
5. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radiologii zabiegowej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości wyboru procedury i jej adekwatności do potrzeb klinicznych;
3) prowadzenia analizy zabiegów, które nie przyniosły oczekiwanych rezultatów lub doprowadziły do powikłań;
4) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
5) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
6) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych oraz wartości czasów ekspozycji i porównanie ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono;
7) wartości dawek na skórę otrzymywanych przez pacjentów.
6. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego w zakresie medycyny nuklearnej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na badania i leczenie;
3) aktywności i rodzaju podawanych pacjentom produktów radiofarmaceutycznych;
4) opisów wyników badań;
5) jakości uzyskiwanych obrazów scyntygraficznych;
6) znakowania produktów radiofarmaceutycznych;
7) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
8) częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych.
7. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radioterapii obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na leczenie i kwalifikacji do radioterapii;
3) techniki i sposobu frakcjonowania dawki promieniowania jonizującego;
4) poprawności wyznaczenia obszarów geometrycznych (obszary tarczowe, obszary narządów krytycznych);
5) poprawności przeprowadzanych kontroli ułożenia pacjenta;
6) dwu- lub trójwymiarowego rozkładu dawki promieniowania jonizującego w planowanej objętości tkanek i narządów;
7) wykonywania dozymetrii in vivo w uzasadnionych przypadkach;
8) prawidłowości zapisów w:
a) rejestrze eksploatacji, o którym mowa w § 31,
b) planie leczenia, o którym mowa w § 34,
c) karcie napromieniania, o której mowa w § 36;
9) zapisów dotyczących wyników eksploatacyjnych testów fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych;
10) ważności świadectw wzorcowania dawkomierzy.
8. Szczegółowy zakres audytu i termin jego przeprowadzenia określa kierownik jednostki ochrony zdrowia w poleceniu, o którym mowa w ust. 1.
9. Zespół audytorski może dokonywać bieżącej obserwacji realizacji procedur roboczych.
10. Zespół audytorski w terminie 30 dni od dnia zakończenia audytu przekazuje kierownikowi jednostki ochrony zdrowia sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.
11. Kierownik jednostki ochrony zdrowia odpowiada za usunięcie wszelkich nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie audytu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-12-19 do 2017-05-04
[Kliniczny audyt wewnętrzny] 1. Kliniczny audyt wewnętrzny jest przeprowadzany co najmniej raz na rok, a także doraźnie w razie potrzeby, na pisemne polecenie kierownika jednostki ochrony zdrowia.
2. Do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki ochrony zdrowia powołuje zespół audytorski składający się przynajmniej z dwóch osób o różnych specjalnościach, posiadających kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33d ust. 5 lub art. 33e ust. 6 ustawy odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
3. [27] W jednostkach ochrony zdrowia wykonujących procedury wyłącznie z zakresu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych albo wyłącznie z zakresu densytometrii kości do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki powołuje przynajmniej jedną osobę, która jest uprawniona do wykonywania procedur podlegających temu audytowi.
4. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu rentgenodiagnostyki obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) analizy zdjęć odrzuconych;
3) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
4) [28] częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
5) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych i porównania ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono.
5. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radiologii zabiegowej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości wyboru procedury i jej adekwatności do potrzeb klinicznych;
3) prowadzenia analizy zabiegów, które nie przyniosły oczekiwanych rezultatów lub doprowadziły do powikłań;
4) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
5) [29] częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
6) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych oraz wartości czasów ekspozycji i porównanie ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono;
7) wartości dawek na skórę otrzymywanych przez pacjentów.
6. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego w zakresie medycyny nuklearnej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na badania i leczenie;
3) aktywności i rodzaju podawanych pacjentom produktów radiofarmaceutycznych;
4) opisów wyników badań;
5) jakości uzyskiwanych obrazów scyntygraficznych;
6) znakowania produktów radiofarmaceutycznych;
7) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
8) [30] częstotliwości wykonywania i wyników bieżących testów specjalistycznych i testów podstawowych;
7. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radioterapii obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na leczenie i kwalifikacji do radioterapii;
3) techniki i sposobu frakcjonowania dawki promieniowania jonizującego;
4) poprawności wyznaczenia obszarów geometrycznych (obszary tarczowe, obszary narządów krytycznych);
5) poprawności przeprowadzanych kontroli ułożenia pacjenta;
6) dwu- lub trójwymiarowego rozkładu dawki promieniowania jonizującego w planowanej objętości tkanek i narządów;
7) wykonywania dozymetrii in vivo w uzasadnionych przypadkach;
8) prawidłowości zapisów w:
a) rejestrze eksploatacji, o którym mowa w § 31,
b) planie leczenia, o którym mowa w § 34,
c) karcie napromieniania, o której mowa w § 36;
9) zapisów dotyczących wyników eksploatacyjnych testów fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych;
10) ważności świadectw wzorcowania dawkomierzy.
8. Szczegółowy zakres audytu i termin jego przeprowadzenia określa kierownik jednostki ochrony zdrowia w poleceniu, o którym mowa w ust. 1.
9. Zespół audytorski może dokonywać bieżącej obserwacji realizacji procedur roboczych.
10. Zespół audytorski w terminie 30 dni od dnia zakończenia audytu przekazuje kierownikowi jednostki ochrony zdrowia sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.
11. Kierownik jednostki ochrony zdrowia odpowiada za usunięcie wszelkich nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie audytu.
[27] § 53 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. poz. 2040). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2015 r.
[28] § 53 ust. 4 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. poz. 2040). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2015 r.
[29] § 53 ust. 5 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. poz. 2040). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2015 r.
[30] § 53 ust. 6 pkt 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. d) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. poz. 2040). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2015 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-09-04 do 2015-12-18 (Dz.U.2013.1015 tekst jednolity)
[Kliniczny audyt wewnętrzny] 1. Kliniczny audyt wewnętrzny jest przeprowadzany co najmniej raz na rok, a także doraźnie w razie potrzeby, na pisemne polecenie kierownika jednostki ochrony zdrowia.
2. Do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki ochrony zdrowia powołuje zespół audytorski składający się przynajmniej z dwóch osób o różnych specjalnościach, posiadających kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33d ust. 5 lub art. 33e ust. 6 ustawy odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
3. W jednostkach ochrony zdrowia wykonujących procedury wyłącznie z zakresu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych lub procedury wyłącznie z zakresu densytometrii kości, do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki powołuje przynajmniej dwie osoby, które są uprawnione do wykonywania procedur podlegających temu audytowi.
4. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu rentgenodiagnostyki obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) analizy zdjęć odrzuconych;
3) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
4) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych;
5) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych i porównania ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono.
5. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radiologii zabiegowej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości wyboru procedury i jej adekwatności do potrzeb klinicznych;
3) prowadzenia analizy zabiegów, które nie przyniosły oczekiwanych rezultatów lub doprowadziły do powikłań;
4) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
5) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych;
6) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych oraz wartości czasów ekspozycji i porównanie ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono;
7) wartości dawek na skórę otrzymywanych przez pacjentów.
6. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego w zakresie medycyny nuklearnej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na badania i leczenie;
3) aktywności i rodzaju podawanych pacjentom produktów radiofarmaceutycznych;
4) opisów wyników badań;
5) jakości uzyskiwanych obrazów scyntygraficznych;
6) znakowania produktów radiofarmaceutycznych;
7) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
8) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych.
7. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radioterapii obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na leczenie i kwalifikacji do radioterapii;
3) techniki i sposobu frakcjonowania dawki promieniowania jonizującego;
4) poprawności wyznaczenia obszarów geometrycznych (obszary tarczowe, obszary narządów krytycznych);
5) poprawności przeprowadzanych kontroli ułożenia pacjenta;
6) dwu- lub trójwymiarowego rozkładu dawki promieniowania jonizującego w planowanej objętości tkanek i narządów;
7) wykonywania dozymetrii in vivo w uzasadnionych przypadkach;
8) prawidłowości zapisów w:
a) rejestrze eksploatacji, o którym mowa w § 31,
b) planie leczenia, o którym mowa w § 34,
c) karcie napromieniania, o której mowa w § 36;
9) zapisów dotyczących wyników eksploatacyjnych testów fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych;
10) ważności świadectw wzorcowania dawkomierzy.
8. Szczegółowy zakres audytu i termin jego przeprowadzenia określa kierownik jednostki ochrony zdrowia w poleceniu, o którym mowa w ust. 1.
9. Zespół audytorski może dokonywać bieżącej obserwacji realizacji procedur roboczych.
10. Zespół audytorski w terminie 30 dni od dnia zakończenia audytu przekazuje kierownikowi jednostki ochrony zdrowia sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.
11. Kierownik jednostki ochrony zdrowia odpowiada za usunięcie wszelkich nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie audytu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-03-17 do 2013-09-03
[Kliniczny audyt wewnętrzny] 1. Kliniczny audyt wewnętrzny jest przeprowadzany co najmniej raz na rok, a także doraźnie w razie potrzeby, na pisemne polecenie kierownika jednostki ochrony zdrowia.
2. Do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki ochrony zdrowia powołuje zespół audytorski składający się przynajmniej z dwóch osób o różnych specjalnościach, posiadających kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33d ust. 5 lub art. 33e ust. 6 ustawy odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
3. W jednostkach ochrony zdrowia wykonujących procedury wyłącznie z zakresu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych lub procedury wyłącznie z zakresu densytometrii kości, do przeprowadzenia klinicznego audytu wewnętrznego kierownik jednostki powołuje przynajmniej dwie osoby, które są uprawnione do wykonywania procedur podlegających temu audytowi.
4. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu rentgenodiagnostyki obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) analizy zdjęć odrzuconych;
3) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
4) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych;
5) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych i porównania ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono.
5. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radiologii zabiegowej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości wyboru procedury i jej adekwatności do potrzeb klinicznych;
3) prowadzenia analizy zabiegów, które nie przyniosły oczekiwanych rezultatów lub doprowadziły do powikłań;
4) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
5) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych;
6) wielkości dawek otrzymywanych przez pacjentów w stosowanych procedurach radiologicznych oraz wartości czasów ekspozycji i porównanie ich z odpowiadającymi tym procedurom wartościami poziomów referencyjnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli takie wartości określono;
7) wartości dawek na skórę otrzymywanych przez pacjentów.
6. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego w zakresie medycyny nuklearnej obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na badania i leczenie;
3) aktywności i rodzaju podawanych pacjentom produktów radiofarmaceutycznych;
4) opisów wyników badań;
5) jakości uzyskiwanych obrazów scyntygraficznych;
6) znakowania produktów radiofarmaceutycznych;
7) sposobu postępowania z podstawową dokumentacją medyczną;
8) częstości wykonywania i wyników bieżących testów eksploatacyjnych.
7. Zakres przedmiotowy klinicznego audytu wewnętrznego z zakresu radioterapii obejmuje sprawdzenie co najmniej:
1) zgodności procedur roboczych z wzorcowymi;
2) prawidłowości skierowań na leczenie i kwalifikacji do radioterapii;
3) techniki i sposobu frakcjonowania dawki promieniowania jonizującego;
4) poprawności wyznaczenia obszarów geometrycznych (obszary tarczowe, obszary narządów krytycznych);
5) poprawności przeprowadzanych kontroli ułożenia pacjenta;
6) dwu- lub trójwymiarowego rozkładu dawki promieniowania jonizującego w planowanej objętości tkanek i narządów;
7) wykonywania dozymetrii in vivo w uzasadnionych przypadkach;
8) prawidłowości zapisów w:
a) rejestrze eksploatacji, o którym mowa w § 31,
b) planie leczenia, o którym mowa w § 34,
c) karcie napromieniania, o której mowa w § 36;
9) zapisów dotyczących wyników eksploatacyjnych testów fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych;
10) ważności świadectw wzorcowania dawkomierzy.
8. Szczegółowy zakres audytu i termin jego przeprowadzenia określa kierownik jednostki ochrony zdrowia w poleceniu, o którym mowa w ust. 1.
9. Zespół audytorski może dokonywać bieżącej obserwacji realizacji procedur roboczych.
10. Zespół audytorski w terminie 30 dni od dnia zakończenia audytu przekazuje kierownikowi jednostki ochrony zdrowia sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.
11. Kierownik jednostki ochrony zdrowia odpowiada za usunięcie wszelkich nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie audytu.