Wersja obowiązująca od 2017.04.24     (Dz.U.2017.823 tekst jednolity)

Rozdział 5

Organy do spraw mniejszości narodowych i etnicznych

Art. 21. [Kompetencje ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych ] 1. Organem administracji rządowej w sprawach objętych ustawą jest minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych.

2. Minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych w szczególności:

1) sprzyja realizacji praw i potrzeb mniejszości poprzez podejmowanie działań na rzecz mniejszości i inicjowanie programów dotyczących:

a) zachowania i rozwoju tożsamości, kultury i języka mniejszości,

b) realizacji zasady równego traktowania osób bez względu na pochodzenie etniczne,

c) integracji obywatelskiej i społecznej;

2) współdziała z właściwymi organami w zakresie przeciwdziałania naruszaniu praw mniejszości;

3) dokonuje analiz i ocen sytuacji prawnej i społecznej mniejszości, w tym w zakresie realizacji zasady, o której mowa w pkt 1 lit. b;

4) upowszechnia wiedzę na temat mniejszości oraz ich kultury, a także inicjuje badania nad sytuacją mniejszości, w tym w zakresie dyskryminacji, o której mowa w art. 6 ust. 1, jej przejawów oraz metod i strategii przeciwdziałania jej występowaniu;

5) podejmuje działania na rzecz zachowania i rozwoju języka, o którym mowa w art. 19.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.04.27 do 2017.04.23     (Dz.U.2015.573 tekst jednolity)

Rozdział 5

Organy do spraw mniejszości narodowych i etnicznych

Art. 21. [Kompetencje ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych ] 1. Organem administracji rządowej w sprawach objętych ustawą jest minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych.

2. Minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych w szczególności:

1) sprzyja realizacji praw i potrzeb mniejszości poprzez podejmowanie działań na rzecz mniejszości i inicjowanie programów dotyczących:

a) zachowania i rozwoju tożsamości, kultury i języka mniejszości,

b) realizacji zasady równego traktowania osób bez względu na pochodzenie etniczne,

c) integracji obywatelskiej i społecznej;

2) współdziała z właściwymi organami w zakresie przeciwdziałania naruszaniu praw mniejszości;

3) dokonuje analiz i ocen sytuacji prawnej i społecznej mniejszości, w tym w zakresie realizacji zasady, o której mowa w pkt 1 lit. b;

4) upowszechnia wiedzę na temat mniejszości oraz ich kultury, a także inicjuje badania nad sytuacją mniejszości, w tym w zakresie dyskryminacji, o której mowa w art. 6 ust. 1, jej przejawów oraz metod i strategii przeciwdziałania jej występowaniu;

5) podejmuje działania na rzecz zachowania i rozwoju języka, o którym mowa w art. 19.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.07.09 do 2015.04.26

Rozdział 5

Organy do spraw mniejszości narodowych i etnicznych

Art. 21. [Kompetencje ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych ] 1. Organem administracji rządowej w sprawach objętych ustawą jest minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych.

2. Minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych w szczególności:

1) sprzyja realizacji praw i potrzeb mniejszości poprzez podejmowanie działań na rzecz mniejszości i inicjowanie programów dotyczących:

a) [8] zachowania i rozwoju tożsamości, kultury i języka mniejszości,

b) realizacji zasady równego traktowania osób bez względu na pochodzenie etniczne,

c) [9] integracji obywatelskiej i społecznej;

2) współdziała z właściwymi organami w zakresie przeciwdziałania naruszaniu praw mniejszości;

3) dokonuje analiz i ocen sytuacji prawnej i społecznej mniejszości, w tym w zakresie realizacji zasady, o której mowa w pkt 1 lit. b;

4) upowszechnia wiedzę na temat mniejszości oraz ich kultury, a także inicjuje badania nad sytuacją mniejszości, w tym w zakresie dyskryminacji, o której mowa w art. 6 ust. 1, jej przejawów oraz metod i strategii przeciwdziałania jej występowaniu;

5) podejmuje działania na rzecz zachowania i rozwoju języka, o którym mowa w art. 19.

[8] Art. 21 ust. 2 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz ustawy o działach administracji rządowej (Dz.U. poz. 829). Zmiana weszła w życie 9 lipca 2014 r.

[9] Art. 21 ust. 2 pkt 1 lit. c) dodana przez art. 1 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz ustawy o działach administracji rządowej (Dz.U. poz. 829). Zmiana weszła w życie 9 lipca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.05.01 do 2014.07.08

Rozdział 5

Organy do spraw mniejszości narodowych i etnicznych

Art. 21.  1. Organem administracji rządowej w sprawach objętych ustawą jest minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych.

2. Minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych w szczególności:

1) sprzyja realizacji praw i potrzeb mniejszości poprzez podejmowanie działań na rzecz mniejszości i inicjowanie programów dotyczących:

a) zachowania i rozwoju tożsamości, kultury i języka mniejszości, przy zapewnieniu pełnej integracji obywatelskiej osób należących do mniejszości,

b) realizacji zasady równego traktowania osób bez względu na pochodzenie etniczne;

2) współdziała z właściwymi organami w zakresie przeciwdziałania naruszaniu praw mniejszości;

3) dokonuje analiz i ocen sytuacji prawnej i społecznej mniejszości, w tym w zakresie realizacji zasady, o której mowa w pkt 1 lit. b;

4) upowszechnia wiedzę na temat mniejszości oraz ich kultury, a także inicjuje badania nad sytuacją mniejszości, w tym w zakresie dyskryminacji, o której mowa w art. 6 ust. 1, jej przejawów oraz metod i strategii przeciwdziałania jej występowaniu;

5) podejmuje działania na rzecz zachowania i rozwoju języka, o którym mowa w art. 19.