history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2017-01-01 do 2018-02-14
[Dowód księgowy] 1. Dowodem księgowym stanowiącym podstawę ewidencji zdarzeń gospodarczych są dokumenty otrzymane bądź sporządzone w ustalonej formie i spełniające warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 1a ustawy, oraz dyspozycja usługi płatniczej.
2. Dowody księgowe podlegają zaksięgowaniu w kasie w dniu zawarcia transakcji lub dokonania operacji.
2a. [11] Kasy wystawiają dowody zastępcze dla udokumentowania operacji, dla których wymagane są zewnętrzne dowody źródłowe, jeżeli jest to niezbędne dla kompletności zapisów w księgach rachunkowych, realności wykazywania aktywów i pasywów oraz wyniku finansowego, a dowód zewnętrzny nie wpłynął w czasie umożliwiającym sporządzenie w terminie sprawozdania za dany okres sprawozdawczy.
3. Dowody księgowe sporządzane przy użyciu komputera oznacza się w sposób zapewniający możliwość stwierdzenia ich autentyczności oraz daty ich ujęcia w księgach rachunkowych.
[11] § 6 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2017 r.
Na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086) przepisy rozporządzenia, w brzmieniu nadanym ww. rozporządzeniem, mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r.
Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe mogą stosować przepisy rozporządzenia, w brzmieniu nadanym ww. rozporządzeniem, do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2016 r.
Wersja obowiązująca od 2017-01-01 do 2018-02-14
[Dowód księgowy] 1. Dowodem księgowym stanowiącym podstawę ewidencji zdarzeń gospodarczych są dokumenty otrzymane bądź sporządzone w ustalonej formie i spełniające warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 1a ustawy, oraz dyspozycja usługi płatniczej.
2. Dowody księgowe podlegają zaksięgowaniu w kasie w dniu zawarcia transakcji lub dokonania operacji.
2a. [11] Kasy wystawiają dowody zastępcze dla udokumentowania operacji, dla których wymagane są zewnętrzne dowody źródłowe, jeżeli jest to niezbędne dla kompletności zapisów w księgach rachunkowych, realności wykazywania aktywów i pasywów oraz wyniku finansowego, a dowód zewnętrzny nie wpłynął w czasie umożliwiającym sporządzenie w terminie sprawozdania za dany okres sprawozdawczy.
3. Dowody księgowe sporządzane przy użyciu komputera oznacza się w sposób zapewniający możliwość stwierdzenia ich autentyczności oraz daty ich ujęcia w księgach rachunkowych.
[11] § 6 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2017 r.
Na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086) przepisy rozporządzenia, w brzmieniu nadanym ww. rozporządzeniem, mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r.
Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. poz. 1086) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe mogą stosować przepisy rozporządzenia, w brzmieniu nadanym ww. rozporządzeniem, do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2016 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-12-22 do 2016-12-31 (Dz.U.2016.2132 tekst jednolity)
[Dowód księgowy] 1. Dowodem księgowym stanowiącym podstawę ewidencji zdarzeń gospodarczych są dokumenty otrzymane bądź sporządzone w ustalonej formie i spełniające warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 1a ustawy, oraz dyspozycja usługi płatniczej.
2. Dowody księgowe podlegają zaksięgowaniu w kasie w dniu zawarcia transakcji lub dokonania operacji.
3. Dowody księgowe sporządzane przy użyciu komputera oznacza się w sposób zapewniający możliwość stwierdzenia ich autentyczności oraz daty ich ujęcia w księgach rachunkowych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-01-01 do 2016-12-21
[Dowód księgowy] 1. Dowodem księgowym stanowiącym podstawę ewidencji zdarzeń gospodarczych są dokumenty otrzymane bądź sporządzone w ustalonej formie i spełniające warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 1a ustawy, oraz dyspozycja usługi płatniczej.
2. Dowody księgowe podlegają zaksięgowaniu w kasie w dniu zawarcia transakcji lub dokonania operacji.
3. Dowody księgowe sporządzane przy użyciu komputera oznacza się w sposób zapewniający możliwość stwierdzenia ich autentyczności oraz daty ich ujęcia w księgach rachunkowych.