Wersja obowiązująca od 2016.08.23 do 2017.01.01     (Dz.U.2016.1313 tekst jednolity)

Art. 30. [Starszy radca Prokuratorii Generalnej] 1. Starszym radcą Prokuratorii Generalnej może być:

1) radca Prokuratorii Generalnej, który przez co najmniej trzy lata zajmował stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej, lub

2) osoba, która posiada tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, lub

3) osoba, która posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza i wykonywała ten zawód przez co najmniej pięć lat, lub

4) osoba, która zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora przez co najmniej trzy lata, lub

5) osoba, która pracowała na stanowisku związanym z legislacją, nie niższym niż legislator lub specjalista do spraw legislacji, w urzędzie organu władzy państwowej przez co najmniej osiem lat.

2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 29 ust. 3.

Wersja obowiązująca od 2016.08.23 do 2017.01.01     (Dz.U.2016.1313 tekst jednolity)

Art. 30. [Starszy radca Prokuratorii Generalnej] 1. Starszym radcą Prokuratorii Generalnej może być:

1) radca Prokuratorii Generalnej, który przez co najmniej trzy lata zajmował stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej, lub

2) osoba, która posiada tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, lub

3) osoba, która posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza i wykonywała ten zawód przez co najmniej pięć lat, lub

4) osoba, która zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora przez co najmniej trzy lata, lub

5) osoba, która pracowała na stanowisku związanym z legislacją, nie niższym niż legislator lub specjalista do spraw legislacji, w urzędzie organu władzy państwowej przez co najmniej osiem lat.

2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 29 ust. 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.09.30 do 2016.08.22     (Dz.U.2013.1150 tekst jednolity)

[Starszy radca Prokuratorii Generalnej] 1. Starszym radcą Prokuratorii Generalnej może być:

1) radca Prokuratorii Generalnej, który przez co najmniej trzy lata zajmował stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej, lub

2) osoba, która posiada tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, lub

3) osoba, która posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza i wykonywała ten zawód przez co najmniej pięć lat, lub

4) osoba, która zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora przez co najmniej trzy lata, lub

5) osoba, która pracowała na stanowisku związanym z legislacją, nie niższym niż legislator lub specjalista do spraw legislacji, w urzędzie organu władzy państwowej przez co najmniej osiem lat.

2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 29 ust. 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.03.15 do 2013.09.29

1. Starszym radcą Prokuratorii Generalnej może być:

1) radca Prokuratorii Generalnej, który przez co najmniej trzy lata zajmował stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej, lub

2) osoba, która posiada tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, lub

3) osoba, która posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza i wykonywała ten zawód przez co najmniej pięć lat, lub

4) osoba, która zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora przez co najmniej trzy lata, lub

5) osoba, która pracowała na stanowisku związanym z legislacją, nie niższym niż legislator lub specjalista do spraw legislacji, w urzędzie organu władzy państwowej przez co najmniej osiem lat.

2. [2] Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 29 ust. 3.

[2] Art. 30 ust. 2 dodany przez art. 50 pkt 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. Nr 218, poz. 1592, ost. zm.: Dz.U. z 2007 r. Nr 25, poz. 162). Zmiana weszła w życie 15 marca 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.03.15 do 2007.03.14

Starszym radcą Prokuratorii Generalnej może być:

1) radca Prokuratorii Generalnej, który przez co najmniej trzy lata zajmował stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej, lub

2) osoba, która posiada tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, lub

3) osoba, która posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza i wykonywała ten zawód przez co najmniej pięć lat, lub

4) osoba, która zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora przez co najmniej trzy lata, lub

5) osoba, która pracowała na stanowisku związanym z legislacją, nie niższym niż legislator lub specjalista do spraw legislacji, w urzędzie organu władzy państwowej przez co najmniej osiem lat.