Wersja obowiązująca od 2016.12.09

Art. 10. [Ustawa o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym ] W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695 oraz z 2016 r. poz. 266, 352 i 1052) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) przeprowadzania kontroli u podmiotów objętych obowiązkiem tworzenia i utrzymywania zapasów, o których mowa w pkt 1, a także u przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania oraz którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów;”;

2) w art. 2:

a) w pkt 16 wyrazy „przedsiębiorców zajmujących” zastępuje się wyrazami „podmioty zajmujące”,

b) pkt 19 i 20 otrzymują brzmienie:

„19) handlowiec:

a) przedsiębiorcę wykonującego samodzielnie lub za pośrednictwem innego podmiotu działalność gospodarczą w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw,

b) osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która, nie prowadząc działalności gospodarczej w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw, samodzielnie lub za pośrednictwem innego podmiotu wykonuje działalność polegającą na przywozie ropy naftowej lub paliw i zużywa je na potrzeby własne z wyłączeniem przywozu paliw w standardowych zbiornikach, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.¹⁴⁾), lub rozporządza nimi poprzez jakąkolwiek czynność prawną lub faktyczną;

20) pierwszy rok wykonywania działalności – kolejnych dwanaście miesięcy kalendarzowych, począwszy od miesiąca, w którym podmiot rozpoczął w ramach wykonywanej działalności faktyczną produkcję lub przywóz paliw lub przywóz ropy naftowej;”;

3) w art. 5 w ust. 2 oraz w art. 6 ust. 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3–5 skreśla się wyraz „gospodarczej”;

4) w art. 6 w ust. 2 w pkt 1 wyraz „przedsiębiorca” zastępuje się wyrazem „podmiot”;

5) w art. 11a w ust. 9 w pkt 3 wyraz „przedsiębiorcy” zastępuje się wyrazami „producentów lub handlowców”;

6) w art. 13:

a) w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) numer w rejestrze podmiotów przywożących zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne – w przypadku gdy jest on wymagany;”,

b) ust. 3a otrzymuje brzmienie:

„3a. Rejestr producentów i handlowców w części zawierającej:

1) oznaczenie producenta lub handlowca oraz dane dotyczące jego adresu siedziby, adresu zakładu głównego i adresu do doręczeń,

2) wskazanie przedmiotu wykonywanej działalności, z której wynika wpis do rejestru,

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer identyfikacji w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), numer akcyzowy nadany przez właściwego naczelnika urzędu celnego,

4) numer, rodzaj i okres obowiązywania koncesji na produkcję paliw lub obrót paliwami z zagranicą,

5) numer w rejestrze podmiotów przywożących,

6) informacje o rodzajach produkowanych lub przywożonych surowców lub paliw,

7) informacje o wykreśleniu z rejestru

– jest rejestrem jawnym udostępnianym w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Prezes Agencji przekazuje w formie elektronicznej Prezesowi URE, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Prokuratorowi Generalnemu oraz Komendantowi Głównemu Policji wykaz producentów lub handlowców wpisanych do rejestru w terminie 14 dni od dnia dokonania wpisu. Wykaz zawiera informacje, o których mowa w ust. 3a.”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Dane jednostkowe zawarte w rejestrze, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3a, stanowią tajemnicę prawnie chronioną i mogą być udostępnione jedynie na żądanie organów władzy publicznej dla celów prowadzonych przez nie postępowań lub innym organom, w tym organizacjom międzynarodowym, jeżeli taki obowiązek wynika z ustawy, umowy międzynarodowej albo przepisów Unii Europejskiej.”;

7) [1] (uchylony);

8) w art. 14:

a) ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie:

„1. Podmioty zamierzające podjąć działalność gospodarczą w zakresie produkcji paliw lub przywozu ropy naftowej lub paliw są obowiązane złożyć wniosek o wpis do rejestru w terminie nie później niż 14 dni przed planowanym podjęciem wykonywania tej działalności.

1a. W przypadku pozyskania przez Prezesa Agencji informacji o podjęciu przez podmiot działalności w zakresie produkcji paliw lub przywozu ropy naftowej lub paliw, pomimo niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji wzywa ten podmiot do złożenia wniosku o wpis do rejestru w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania z pouczeniem, że niezłożenie wniosku w wyznaczonym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku złożenia wniosku o wpis do rejestru.”,

b) w ust. 2:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) oznaczenie formy prawnej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer akcyzowy wydany przez właściwego naczelnika urzędu celnego, jeżeli producent lub handlowiec taki posiada, i numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) producenta lub handlowca, jeżeli producent lub handlowiec taki posiada, oraz numer PESEL osoby kierującej działalnością producenta lub handlowca lub, dla osób nieposiadających numeru PESEL, numer innego dokumentu tożsamości;”,

– w pkt 5 i 6 skreśla się wyraz „gospodarczej”,

– po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) numer w rejestrze podmiotów przywożących, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne – w przypadku gdy jest on wymagany;”,

c) w ust. 4 w pkt 1 skreśla się wyraz „gospodarczej”;

9) w art. 16 w ust. 2 w pkt 2 w lit. a oraz w ust. 3a, 3b i 4 pkt 2 skreśla się użyty w różnych przypadkach wyraz „gospodarcza”;

10) w art. 21b:

a) w ust. 2 skreśla się użyte dwukrotnie wyrazy „pkt 3”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Producent paliw, z wyłączeniem gazu płynnego (LPG), przetwarzający paliwa poprzez procesy mieszania, będący jednocześnie handlowcem, oblicza opłatę zapasową, przyjmując za jej podstawę różnicę pomiędzy ilością wyprodukowanych paliw i tą ilością, która stanowiła już podstawę obliczenia i zapłaty przez niego opłaty zapasowej z tytułu przywozu.

2b. Producent paliw, z wyłączeniem gazu płynnego (LPG), przetwarzający paliwa poprzez procesy mieszania, oblicza opłatę zapasową, przyjmując za jej podstawę różnicę pomiędzy ilością wyprodukowanych paliw i tą ilością, która stanowiła już podstawę obliczenia i zapłaty przez niego opłaty zapasowej.”,

c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:

„5a. Producent gazu płynnego (LPG) przetwarzający go poprzez procesy mieszania będący jednocześnie handlowcem oblicza opłatę zapasową, przyjmując za jej podstawę różnicę pomiędzy ilością wyprodukowanych paliw i tą ilością gazu płynnego (LPG), która stanowiła już podstawę obliczenia i zapłaty przez niego opłaty zapasowej z tytułu przywozu.

5b. Producent gazu płynnego (LPG) przetwarzający go poprzez procesy mieszania oblicza opłatę zapasową, przyjmując za jej podstawę różnicę pomiędzy ilością wyprodukowanych paliw i tą ilością gazu płynnego (LPG), która stanowiła już podstawę obliczenia i zapłaty przez niego opłaty zapasowej.”,

d) w ust. 13 po wyrazach „działu III” dodaje się wyrazy „oraz działu V”,

e) w ust. 14 po wyrazach „w dziale III” dodaje się wyrazy „oraz w dziale V”;

11) w art. 22:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Producenci i handlowcy składają Prezesowi Agencji co miesiąc deklarację o:

1) wielkości przywozu ropy naftowej i paliw oraz wielkości produkcji paliw, a także strukturze produkcji i przywozu paliw,

2) ilościach ropy naftowej, paliw lub biokomponentów, o których mowa w art. 5 ust. 6,

3) tworzonych i utrzymywanych zapasach obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, ich strukturze oraz miejscach magazynowania,

4) utrzymywanych zapasach handlowych ropy naftowej lub paliw, ich strukturze oraz miejscach magazynowania,

5) wysokości opłaty zapasowej

– w terminie 20 dni od upływu ostatniego dnia miesiąca, którego dotyczy przekazywana deklaracja.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu:

„1a. Minister właściwy do spraw energii, uwzględniając konieczność zapewnienia przekazywania Prezesowi Agencji właściwych danych oraz ułatwienia składania deklaracji, określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji, o której mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniem co do sposobu jej wypełniania.

1b. Deklaracje, o których mowa w ust. 1, stanowią deklaracje w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

1c. Przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie magazynowania ropy naftowej lub paliw przekazują Prezesowi Agencji co miesiąc informację o:

1) magazynowanych zapasach obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, ich strukturze oraz miejscach magazynowania,

2) magazynowanych zapasach handlowych ropy naftowej lub paliw, ich strukturze oraz miejscach magazynowania

– w terminie 20 dni od upływu ostatniego dnia miesiąca, którego dotyczy przekazywana informacja.”,

c) w ust. 4 wyraz „przedsiębiorcą” zastępuje się wyrazem „podmiotem”;

12) w art. 24:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W celu zapewnienia zaopatrzenia Rzeczypospolitej Polskiej w gaz ziemny oraz minimalizacji skutków:

1) zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa,

2) wystąpienia sytuacji awaryjnej w sieci gazowej,

3) nieprzewidzianego wzrostu zużycia gazu ziemnego

– przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego są obowiązani do utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W zakresie skroplonego gazu ziemnego dostarczanego z zagranicy do punktu dostawy tego gazu do terminalu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2014 r. poz. 1501, z 2015 r. poz. 1045 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 266), do utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego jest obowiązany wyłącznie podmiot, który korzysta z usług regazyfikacji lub przeładunku skroplonego gazu ziemnego na podstawie umowy z operatorem terminalu i którego zregazyfikowany gaz ziemny jest wprowadzany do sieci przesyłowej lub przeładowywany na inne środki transportu.”,

c) w ust. 2:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego:”,

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) utrzymuje zapasy obowiązkowe gazu ziemnego w wielkości odpowiadającej co najmniej 30-dniowemu średniemu dziennemu przywozowi tego gazu, ustalonemu w sposób określony w art. 25 ust. 2 albo 5;”,

d) uchyla się ust. 5–6;

13) w art. 24a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego przedstawia operatorowi systemu przesyłowego gazowego lub operatorowi systemów połączonych gazowych dokumenty umożliwiające weryfikację technicznych możliwości dostarczenia do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej krajowej całkowitej ilości zapasów gazu ziemnego utrzymywanych w instalacjach magazynowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 2.”;

14) po art. 24a dodaje się art. 24b w brzmieniu:

„Art. 24b. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego mogą zlecić, po uzyskaniu zgody Prezesa URE, o której mowa w ust. 7, na podstawie umowy, wykonywanie zadań w zakresie utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego innemu przedsiębiorstwu energetycznemu wykonującemu działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotowi dokonującemu przywozu gazu ziemnego.

2. Podmiot przyjmujący zlecenie, o którym mowa w ust. 1, nie może zlecić jego wykonywania innemu podmiotowi.

3. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1) ilość utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w okresie obowiązywania umowy;

2) sposób wykonania zlecenia;

3) warunki zapewniające utrzymywanie odpowiedniego poziomu ilościowego i jakościowego utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;

4) sposób postępowania podczas utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, uruchamiania oraz uzupełnienia tych zapasów po uruchomieniu;

5) okres obowiązywania umowy, przy czym okres ten odpowiada lub jest wielokrotnością okresu, o którym mowa w art. 25 ust. 4;

6) miejsce utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w okresie obowiązywania umowy;

7) sposób wykonywania obowiązków dotyczących sporządzania i przekazywania informacji, o których mowa w art. 27 ust. 1;

8) zasady współpracy w przypadku kontroli Prezesa URE w zakresie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 24;

9) postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia;

10) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy.

4. W przypadku gdy zapasy obowiązkowe gazu ziemnego, utrzymywane zgodnie z ust. 1, nie stanowią majątku przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, zlecającego utrzymywanie tych zapasów, umowa powinna zawierać także postanowienia gwarantujące zlecającemu prawo nabycia tych zapasów w okresie jej obowiązywania oraz określać sposób ustalania ceny odsprzedaży tych zapasów.

5. W przypadku zlecenia przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego utrzymywania, w ich imieniu, zapasów obowiązkowych gazu ziemnego podmiotom wymienionym w ust. 1, podmiot przyjmujący zlecenie:

1) nie może wykorzystywać, na własne potrzeby, utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w okresie obowiązywania umowy;

2) gwarantuje zlecającemu dostęp do utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w okresie obowiązywania umowy.

6. Projekt umowy o wykonywanie zadań w zakresie utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, zlecające utrzymywanie tych zapasów, przed zawarciem tej umowy przedkłada Prezesowi URE w celu zatwierdzenia w drodze decyzji. Do wniosku o zatwierdzenie projektu umowy przedsiębiorstwo i podmiot dołącza opinię operatora systemu przesyłowego gazowego lub operatora systemów połączonych gazowych uwzględniającą wynik weryfikacji, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 3.

7. Prezes URE, w terminie 30 dni, w drodze decyzji, wyraża zgodę albo odmawia wyrażenia zgody na zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1.

8. Prezes URE odmawia wyrażenia zgody na zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1, jeżeli:

1) projekt tej umowy nie zawiera postanowień, o których mowa w ust. 3;

2) lokalizacja lub parametry techniczne instalacji magazynowych i sieci gazowych, do których instalacje te są przyłączone, nie zapewniają możliwości dostarczenia całkowitej ilości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego do systemu gazowego w okresie nie dłuższym niż 40 dni.

9. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, o których mowa w ust. 1, przekazują Prezesowi URE kopie umowy, o której mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.

10. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, o których mowa w ust. 1, zlecający wykonywanie swoich zadań w zakresie utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego innym podmiotom, ponoszą odpowiedzialność za spełnianie przez te zapasy wymagań jakościowych, utrzymywanie ich wymaganych ilości oraz wypełnianie obowiązków dotyczących uruchomienia tych zapasów na skutek decyzji ministra właściwego do spraw energii i ich uzupełnienia.”;

15) w art. 25:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Wielkość zapasów gazu ziemnego ustala przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, z uwzględnieniem ust. 5, do dnia 30 kwietnia każdego roku.

2. Przedsiębiorstwa i podmioty, o których mowa w ust. 1, ustalają wielkość zapasów obowiązkowych gazu ziemnego na podstawie wielkości dokonanego przywozu, w okresie od dnia 1 kwietnia roku ubiegłego do dnia 31 marca danego roku, na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach statystycznych sporządzanych przez te przedsiębiorstwa i podmioty oraz danych przekazanych w trybie art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.”,

b) uchyla się ust. 2a,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Informacje o wielkości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, ustalonej zgodnie z ust. 2, przedsiębiorstwa i podmioty, o których mowa w ust. 1, przedkładają do dnia 15 maja każdego roku Prezesowi URE w celu ich weryfikacji. Prezes URE, w drodze decyzji, dokonuje weryfikacji tych informacji na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach statystycznych sporządzanych przez te przedsiębiorstwa i podmioty oraz danych przekazanych w trybie art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.”,

d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5. Wielkość zapasów obowiązkowych gazu ziemnego dla przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, które rozpoczęły przywóz po 31 marca, na okres od dnia rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego do dnia 30 września, ustala Prezes URE, na podstawie średniodobowego planowanego przez to przedsiębiorstwo lub podmiot przywozu w okresie od dnia jego rozpoczęcia do dnia 31 marca kolejnego roku, w drodze decyzji. Na okres od dnia 1 października następującego po dniu rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego do dnia 30 września roku kolejnego wielkość zapasów obowiązkowych gazu ziemnego jest określana przez Prezesa URE w odrębnej decyzji, wydanej najpóźniej na 15 dni przed dniem 1 października następującym po dniu rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego, na podstawie danych o średniej ilości jego przywozu z dotychczasowego okresu prowadzenia działalności, wynikających ze sprawozdań statystycznych sporządzanych przez te przedsiębiorstwa lub podmioty oraz danych przekazanych w trybie art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.

6. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego są obowiązani poinformować Prezesa URE o zamiarze rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego najpóźniej na 30 dni przed dniem rozpoczęcia tego przywozu.”;

16) w art. 26 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. W przypadku uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego są obowiązane do ich uzupełnienia do wielkości ustalonej zgodnie z art. 25 ust. 2 albo 5 w okresie 4 miesięcy, licząc od ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpiło ich uruchomienie.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, może być, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, wydłużony do okresu nie dłuższego niż 8 miesięcy, w drodze decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw energii.”;

17) w art. 27:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego przedstawia ministrowi właściwemu do spraw energii oraz operatorowi systemu gazowego informacje o:”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przedsiębiorstwa i podmioty, o których mowa w ust. 1, przekazują ministrowi właściwemu do spraw energii oraz Prezesowi URE informacje o działaniach podjętych w okresie od dnia 1 kwietnia poprzedniego roku do dnia 31 marca danego roku, w celu zapewnienia bezpieczeństwa paliwowego państwa w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz realizacji obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, do dnia 15 maja każdego roku.”;

18) art. 28 otrzymuje brzmienie:

„Art. 28. 1. Zapasy obowiązkowe gazu ziemnego stanowią majątek przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotów dokonujących przywozu gazu ziemnego, chyba że z umowy, o której mowa w art. 24b ust. 1, wynika, że zapasy te stanowią majątek przyjmującego zlecenie.

2. Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa i podmioty, o których mowa w ust. 1, w związku z realizacją obowiązku utrzymywania, uruchamiania oraz uzupełniania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, są zaliczane do kosztów uzasadnionych ich działalności w rozumieniu art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.”;

19) tytuł rozdziału 3a otrzymuje brzmienie: „Fundusz Zapasów Interwencyjnych”;

20) w art. 28a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Tworzy się Fundusz Zapasów Interwencyjnych, zwany dalej „Funduszem”.”,

b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) finansuje realizację zadań Agencji w zakresie zapasów interwencyjnych.”;

21) w art. 28b pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wpływów z kar, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1–5a, 7, 8, 18–18b i 20;”;

22) w art. 28c:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Środki Funduszu przeznacza się na realizację zadań Agencji w zakresie zapasów interwencyjnych w szczególności na:”,

b) pkt 8–10 otrzymują brzmienie:

„8) zwrot nadpłaconych lub nienależnie zapłaconych opłat zapasowych wraz z oprocentowaniem;

9) zwrot kar, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1–5a, 7, 8, 18–18b i 20, wraz z oprocentowaniem;

10) koszty działalności Agencji związane z wykonywaniem zadań w zakresie zapasów interwencyjnych;”,

c) w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: „12) koszty przeprowadzenia prób technicznych, o których mowa w art. 29d.”;

23) w art. 29:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Agencji po okazaniu legitymacji służbowej oraz po doręczeniu podmiotowi albo osobie przez niego upoważnionej upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności podmiotu.”,

b) w ust. 5 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także żądania dokumentów, dotyczących ograniczeń prawnych i faktycznych w zakresie utrzymywania zapasów interwencyjnych oraz danych dotyczących parametrów technicznych magazynów i związanych z tymi magazynami systemów przesyłowych.”;

24) po art. 29c dodaje się art. 29d–29g w brzmieniu:

„Art. 29d. 1. Prezes Agencji może przeprowadzić kontrolę u właścicieli instalacji magazynowej lub magazynów, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, polegającą na przeprowadzeniu próby technicznej instalacji magazynowej lub magazynów w celu ustalenia rzeczywistej dostępności fizycznej zapasów interwencyjnych, w szczególności polegającej na przetłoczeniu określonej ilości tych zapasów.

2. Na żądanie ministra właściwego do spraw energii lub Pełnomocnika Rządu do spraw Strategicznej Infrastruktury Energetycznej Prezes Agencji przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1.

3. Właściciel systemu przesyłowego lub transportowego związanego z instalacją lub magazynem, w których utrzymywane są zapasy interwencyjne, współdziała przy przeprowadzeniu próby technicznej, o której mowa w ust. 1, z podmiotem kontrolowanym i Prezesem Agencji.

4. Prezes Agencji zawiadamia o zamiarze przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, właścicieli instalacji magazynowej lub magazynów, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, lub właścicieli systemów przesyłowych lub transportowych związanych z tymi instalacjami lub magazynami. W zawiadomieniu Prezes Agencji określa plan kontroli.

5. Prezes Agencji ustala termin przeprowadzenia próby technicznej w uzgodnieniu z właścicielem instalacji magazynowej lub magazynu, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, i właścicielem związanych z tymi instalacjami lub magazynem systemów przesyłowych lub transportowych. Próbę rozpoczyna się nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia właścicielowi instalacji magazynowej lub magazynów, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4.

Art. 29e. 1. Koszty przeprowadzenia próby technicznej pokrywane są z Funduszu Zapasów Interwencyjnych.

2. Koszty przeprowadzenia próby technicznej nie mogą przewyższać średnich kosztów usług danego rodzaju z ostatniego roku kalendarzowego.

3. W terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 29d ust. 4, właściciel instalacji magazynowej lub magazynu, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, lub właściciel związanych z tymi magazynami systemów przesyłowych lub transportowych przekazuje Prezesowi Agencji zestawienie prognozowanych kosztów próby technicznej.

4. Prezes Agencji sporządza kosztorys próby technicznej i doręcza go właścicielowi instalacji magazynowej lub magazynu, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, lub właścicielowi związanych z tymi instalacjami lub magazynami systemów przesyłowych lub transportowych w terminie dwóch tygodni od dnia otrzymania zestawienia, o którym mowa w ust. 3.

5. Koszty próby technicznej określone w kosztorysie Prezesa Agencji są wypłacane w dniu zakończenia kontroli.

6. Jeśli koszty przeprowadzenia próby technicznej były wyższe niż wypłacone w dniu zakończenia kontroli, właściciel może w terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli wystąpić do sądu powszechnego właściwego dla swojej siedziby z pozwem o zapłatę. Pozew wnosi się przeciwko Prezesowi Agencji.

Art. 29f. 1. Przeprowadzenie próby technicznej, o której mowa w art. 29d ust. 1, odbywa się pod nadzorem komisji powoływanej przez Prezesa Agencji po zatwierdzeniu jej składu przez ministra właściwego do spraw energii.

2. W skład komisji wchodzą pracownicy Agencji oraz po co najmniej jednym przedstawicielu ministra właściwego do spraw energii i Pełnomocnika Rządu do spraw Strategicznej Infrastruktury Energetycznej. Członków komisji powołuje się spośród osób dysponujących odpowiednią wiedzą lub doświadczeniem w zakresie funkcjonowania infrastruktury energetycznej. Można powołać w skład komisji osobę niebędącą pracownikiem wymienionych organów, jeśli dysponuje ona odpowiednią wiedzą lub doświadczeniem w zakresie funkcjonowania infrastruktury energetycznej.

3. Informacje o powołaniu Komisji i jej składzie Prezes Agencji doręcza właścicielom instalacji magazynowej lub magazynów, w których są utrzymywane zapasy interwencyjne, lub właścicielom związanych z tymi magazynami systemów przesyłowych lub transportowych, na co najmniej 14 dni przez rozpoczęciem próby technicznej.

4. Członkom Komisji przysługuje prawo:

1) wstępu na tereny objęte próbą techniczną;

2) żądania ustanych i pisemnych wyjaśnień, a także żądania dokumentów dotyczących przebiegu próby oraz parametrów technicznych instalacji magazynowej lub magazynów i związanych z tymi magazynami infrastruktury przesyłowej i transportowej.

Art. 29g. 1. Z przeprowadzonej próby technicznej sporządzany jest protokół, który powinien zawierać w szczególności informacje dotyczące parametrów technicznych magazynów lub związanych z tymi magazynami systemów przesyłowych i transportowych oraz dostępności fizycznej zapasów interwencyjnych.

2. Za organizację próby technicznej, w tym obsługę Komisji i przygotowanie protokołu z przeprowadzonej próby technicznej, odpowiada Prezes Agencji.”;

25) w art. 30:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Prezes URE jest uprawniony do przeprowadzania kontroli przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotów dokonujących przywozu gazu ziemnego oraz podmiotów, którym zlecono utrzymywanie zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, w zakresie wykonania obowiązków, o których mowa w art. 24 i art. 24b, oraz spełnienia warunków określonych w art. 24a.

2. Czynności kontrolne wykonują upoważnieni pracownicy Urzędu Regulacji Energetyki po doręczeniu przedsiębiorstwu lub podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, albo osobie przez niego upoważnionej upoważnienia do przeprowadzenia kontroli jego działalności.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na analizie wyjaśnień oraz dokumentów przedstawionych przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego.”,

c) w ust. 5:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Upoważnionym pracownikom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo żądania od kontrolowanego przedsiębiorstwa lub podmiotu:”,

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także przedstawienia dokumentów dotyczących przywozu gazu ziemnego za rok, w którym jest przeprowadzana kontrola, i rok poprzedni, umożliwiających weryfikację poprawności ustalenia poziomu zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, do których utrzymywania jest obowiązane przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego;”,

d) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. W przypadku odmowy podpisania protokołu z kontroli przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, kontrolujący dokonuje stosownej adnotacji w protokole. Odmowa podpisania protokołu nie stanowi przeszkody do jego podpisania przez kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli.

9. Prezes URE może wezwać przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego do usunięcia uchybień określonych w protokole z kontroli, wyznaczając termin ich usunięcia.”;

26) [2] art. 38 otrzymuje brzmienie:

„Art. 38. 1. W sytuacjach, o których mowa w art. 32 ust. 1, informacje objęte deklaracjami, o których mowa w art. 22 ust. 1, informacje, o których mowa w art. 22 ust. 1c, oraz informacje o planowanej przez producentów produkcji paliw lub zakontraktowanym lub planowanym przez handlowców przywozie ropy naftowej lub paliw oraz planowanej ich sprzedaży w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych i eksportu, producenci, handlowcy, a także przedsiębiorcy świadczący usługi magazynowania i przedsiębiorcy, którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, przekazują niezwłocznie Prezesowi Agencji na każde żądanie.

2. Prezes Agencji przekazuje niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw energii informacje, o których mowa w ust. 1.”;

27) w art. 49 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego oraz podmioty zlecające świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego są obowiązani posiadać procedury postępowania mające zastosowanie w przypadku:”;

28) w art. 50:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku wystąpienia zakłóceń w dostawach gazu ziemnego do systemu gazowego lub nieprzewidzianego wzrostu jego zużycia przez odbiorców, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego oraz podmioty zlecające świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego podejmują działania mające na celu przeciwdziałanie temu zagrożeniu, w szczególności działania określone w procedurach, o których mowa w art. 49 ust. 1.”,

b) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Po podjęciu wszelkich działań umożliwiających zaspokojenie potrzeb swoich odbiorców na gaz ziemny przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego oraz podmioty zlecające świadczenie usług przesyłania gazu ziemnego zawiadamiają:”;

29) w art. 51 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:

1) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego, operatorzy systemów magazynowania gazu ziemnego i skraplania gazu ziemnego oraz podmioty dysponujące mocą instalacji magazynowych i instalacji skroplonego gazu ziemnego są obowiązane do pozostawania w gotowości do uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;

2) operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemu połączonego gazowego niezwłocznie informuje przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego o konieczności i terminie uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, a po uzyskaniu zgody, o której mowa w art. 26 ust. 1, uruchamia dostawy pochodzące z zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;

3) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego oraz użytkownicy systemu gazowego są obowiązani realizować polecenia operatora systemu przesyłowego gazowego lub operatora systemu połączonego gazowego.”;

30) w art. 52 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W wypadku uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu ziemnego z instalacji magazynowej, w której są magazynowane te zapasy należące do więcej niż jednego przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, przyjmuje się, że uruchomiono zapasy obowiązkowe gazu ziemnego należące do każdego z tych przedsiębiorstw i podmiotów w takim samym stosunku.”;

31) art. 53 otrzymuje brzmienie:

„Art. 53. Jeżeli w ocenie operatora systemu przesyłowego gazowego lub operatora systemów połączonych gazowych działania, o których mowa w art. 50 i art. 52, nie spowodują przywrócenia stanu bezpieczeństwa paliwowego państwa w zakresie gazu ziemnego, operator ten, z własnej inicjatywy lub na podstawie informacji uzyskanych od przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, zgłasza ministrowi właściwemu do spraw energii potrzebę wprowadzenia ograniczeń w poborze gazu ziemnego, zgodnie z planami wprowadzania ograniczeń, o których mowa w art. 58 ust. 1.”;

32) w art. 61 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku wystąpienia zdarzeń, w wyniku których zastosowane działania, o których mowa w art. 50–52 i art. 56 ust. 1, nie usunęły zagrożeń, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 1, 6 i 7, operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemów połączonych, w porozumieniu z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą i podmiotami dokonującymi przywozu gazu ziemnego, lub z własnej inicjatywy niezwłocznie zawiadamia o tym ministra właściwego do spraw energii.”;

33) w art. 63:

a) w ust. 1:

– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) nie przedstawi w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w art. 22 ust. 1b i 3 lub art. 38, albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;”,

– po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) nie przedstawi w wyznaczonym terminie deklaracji, o której mowa w art. 22 ust. 1, albo przedstawi w tej deklaracji dane nieprawdziwe;”,

– pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa lub podmiotu, o którym mowa w art. 24, nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o których mowa w art. 27, albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;”,

– po pkt 18 dodaje się pkt 18a i 18b w brzmieniu:

„18a) utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 29 ust. 1 i art. 30 ust. 1, lub przeglądu, o którym mowa w art. 29b ust. 1;

18b) będąc właścicielem magazynów, w których utrzymywane są zapasy interwencyjne, lub związanej z tymi magazynami infrastruktury przesyłowej lub transportowej, utrudnia lub nie przeprowadza w terminie próby, o której mowa w art. 29d ust. 1;”,

– pkt 19 otrzymuje brzmienie:

„19) będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego nie usunie, w wyznaczonym terminie, uchybień, do czego został zobowiązany na podstawie art. 30 ust. 9;”,

– uchyla się pkt 19a,

– pkt 19b otrzymuje brzmienie:

„19b) będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub podmiotu dokonującego przywozu gazu ziemnego, nie złoży wyjaśnień lub nie przedstawi w wyznaczonym terminie dokumentów, o których mowa w art. 30 ust. 5, albo złoży nieprawdziwe wyjaśnienia lub przedstawi nieprawdziwe dokumenty;”,

b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) równowartość 250% wartości niedoboru gazu ziemnego, wyliczonej według ceny referencyjnej gazu ziemnego wysokometanowego opublikowanej na stronie internetowej operatora systemu przesyłowego gazowego i obowiązującej w dniu, w którym stwierdzono niedopełnienie obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3a–6 i pkt 19b, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło niedopełnienie obowiązku.”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 8–10 i 18b, kara pieniężna wynosi od 10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara dotyczy działalności wykonywanej na podstawie koncesji, wysokość kary wynosi od 10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.”,

e) po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu:

„13a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło utrudnienie lub uniemożliwienie kontroli.”,

f) uchyla się ust. 15a,

g) w ust. 16 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) ceny referencyjnej gazu ziemnego wysokometanowego opublikowanej na stronie internetowej operatora systemu przesyłowego gazowego i obowiązującej w dniu, w którym stwierdzono niedopełnienie obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;”,

h) ust. 17 otrzymuje brzmienie:

„17. Dniem stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2–3 oraz 20, jest dzień podpisania protokołu, o którym mowa w art. 29 ust. 7 lub w art. 30 ust. 7.”;

34) w art. 64:

a) w ust. 1:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pkt 1–5a, 7, 8, 18–18b i 20 – wymierza Prezes Agencji;”,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) pkt 6a i 17 – wymierza minister właściwy do spraw energii.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Prezes Agencji wymierza kary, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1–5a, 7, 8, 18–18b i 20, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw energii.”;

35) art. 65 otrzymuje brzmienie:

„Art. 65. Przy ustalaniu kar pieniężnych, o których mowa w art. 63 ust. 4, 4a, 6 i 8–14, organ wymierzający karę uwzględni w szczególności czas trwania, stopień oraz przyczyny naruszenia przepisów ustawy, a także częstotliwość ich naruszania w przeszłości przez podmiot podlegający ukaraniu.”;

36) w art. 66 ust. 1–3 otrzymują brzmienie:

„1. Należności pieniężne z tytułu kar, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 3–7, stanowią dochód budżetu państwa.

1a. Należności pieniężne z tytułu kar, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 2, stanowią dochód Funduszu.

2. Kar pieniężnych nie nakłada się, jeżeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1–3 i 7, upłynęło 5 lat.

3. Kar pieniężnych nie nakłada się, jeżeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 3a–6a oraz pkt 8–20, upłynęły 3 lata.”;

37) uchyla się art. 74.

[1] Art. 10 pkt 7 uchylony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1986). Zmiana weszła w życie 9 grudnia 2016 r.

[2] Art. 10 pkt 26 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1986). Zmiana weszła w życie 9 grudnia 2016 r.