§ 2. [Właściwość miejscowa w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń ] 1. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwanej dalej „ustawą”, oraz ścigania sprawców przestępstw albo wykroczeń, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, ustala się według miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia.

2. Jeżeli przestępstwo albo wykroczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, popełniono na obszarze właściwości miejscowej więcej niż jednego dyrektora izby celnej lub naczelnika urzędu celnego, właściwym do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających jest ten organ, który pierwszy wszczął postępowanie przygotowawcze lub podjął czynności wyjaśniające.

3. Jeśli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, do ustalenia dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego właściwych do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających stosuje się odpowiednio art. 32 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. poz. 555, z późn. zm.).

4. Jeżeli przestępstwo popełniono za granicą, a jego sprawca ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w rozdziale XIII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. poz. 553, z późn. zm.), przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej w sprawach czynności obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom, zwanych dalej „obserwacją”, ustala się według miejsca, w którym mają być podjęte po raz pierwszy czynności w celu ustalenia sprawców oraz uzyskania dowodów przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4–6 ustawy.

6. W przypadku gdy z przyczyn organizacyjnych lub technicznych dyrektor izby celnej właściwy zgodnie z ust. 5 nie może przeprowadzić obserwacji, właściwym w sprawach obserwacji jest dyrektor izby celnej, który posiada odpowiednie możliwości organizacyjne i techniczne jej przeprowadzenia.

7. Dyrektor izby celnej, który zarządził obserwację zgodnie z ust. 5 albo 6, pozostaje właściwy w sprawach obserwacji bez względu na miejsce prowadzenia obserwacji.

§ 2. [Właściwość miejscowa w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń] 1. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwanej dalej „ustawą”, oraz ścigania sprawców przestępstw albo wykroczeń, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, ustala się według miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia.

2. Jeżeli przestępstwo albo wykroczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, popełniono na obszarze właściwości miejscowej więcej niż jednego dyrektora izby celnej lub naczelnika urzędu celnego, właściwym do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających jest ten organ, który pierwszy wszczął postępowanie przygotowawcze lub podjął czynności wyjaśniające.

3. Jeśli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, do ustalenia dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego właściwych do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających stosuje się odpowiednio art. 32 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.).

4. Jeżeli przestępstwo popełniono za granicą, a jego sprawca ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w rozdziale XIII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej w sprawach czynności obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom, zwanych dalej „obserwacją”, ustala się według miejsca, w którym mają być podjęte po raz pierwszy czynności w celu ustalenia sprawców oraz uzyskania dowodów przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4–6 ustawy.

6. W przypadku gdy z przyczyn organizacyjnych lub technicznych dyrektor izby celnej właściwy zgodnie z ust. 5 nie może przeprowadzić obserwacji, właściwym w sprawach obserwacji jest dyrektor izby celnej, który posiada odpowiednie możliwości organizacyjne i techniczne jej przeprowadzenia.

7. Dyrektor izby celnej, który zarządził obserwację zgodnie z ust. 5 albo 6, pozostaje właściwy w sprawach obserwacji bez względu na miejsce prowadzenia obserwacji.

§ 2. 1. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwanej dalej „ustawą”, oraz ścigania sprawców przestępstw albo wykroczeń, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, ustala się według miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia.

2. Jeżeli przestępstwo albo wykroczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, popełniono na obszarze właściwości miejscowej więcej niż jednego dyrektora izby celnej lub naczelnika urzędu celnego, właściwym do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających jest ten organ, który pierwszy wszczął postępowanie przygotowawcze lub podjął czynności wyjaśniające.

3. Jeśli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, do ustalenia dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego właściwych do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających stosuje się odpowiednio art. 32 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.²⁾).

4. Jeżeli przestępstwo popełniono za granicą, a jego sprawca ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w rozdziale XIII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.³⁾), przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. [1] Właściwość miejscową dyrektora izby celnej w sprawach czynności obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom, zwanych dalej „obserwacją”, ustala się według miejsca, w którym mają być podjęte po raz pierwszy czynności w celu ustalenia sprawców oraz uzyskania dowodów przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4–6 ustawy.

6. [2] W przypadku gdy z przyczyn organizacyjnych lub technicznych dyrektor izby celnej właściwy zgodnie z ust. 5 nie może przeprowadzić obserwacji, właściwym w sprawach obserwacji jest dyrektor izby celnej, który posiada odpowiednie możliwości organizacyjne i techniczne jej przeprowadzenia.

7. [3] Dyrektor izby celnej, który zarządził obserwację zgodnie z ust. 5 albo 6, pozostaje właściwy w sprawach obserwacji bez względu na miejsce prowadzenia obserwacji.

§ 2. 1. Właściwość miejscową dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego w sprawach dotyczących rozpoznawania, wykrywania, zapobiegania i zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwanej dalej „ustawą”, oraz ścigania sprawców przestępstw albo wykroczeń, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, ustala się według miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia.

2. Jeżeli przestępstwo albo wykroczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, popełniono na obszarze właściwości miejscowej więcej niż jednego dyrektora izby celnej lub naczelnika urzędu celnego, właściwym do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających jest ten organ, który pierwszy wszczął postępowanie przygotowawcze lub podjął czynności wyjaśniające.

3. Jeśli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa albo wykroczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, do ustalenia dyrektora izby celnej i naczelnika urzędu celnego właściwych do prowadzenia postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających stosuje się odpowiednio art. 32 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.²⁾).

4. Jeżeli przestępstwo popełniono za granicą, a jego sprawca ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w rozdziale XIII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.³⁾), przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.