Wersja obowiązująca od 2015-07-16 (Dz.U.2015.992 tekst jednolity)

§ 1. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) przedsiębiorca:

a) kierownika jednostki organizacyjnej, który powołał wewnętrzną służbę ochrony,

b) przedsiębiorcę, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia;

2) uzbrojone stanowisko interwencyjne – co najmniej jednego uzbrojonego pracownika ochrony, który po uzyskaniu informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie podejmuje decyzję o rodzaju środków niezbędnych do jego usunięcia;

3) grupa interwencyjna – co najmniej dwóch uzbrojonych pracowników ochrony, którzy po uzyskaniu za pośrednictwem uzbrojonego stanowiska interwencyjnego informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie chronionych osób lub mienia wspólnie udają się na teren obszaru, obiektu lub urządzenia podlegającego obowiązkowej ochronie na podstawie art. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia lub innego podmiotu chronionego z bronią palną, na podstawie zawartej umowy, w celu sprawdzenia stanu ich bezpieczeństwa lub realizacji zadań ochrony osób lub mienia w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-01-01 do 2015-07-15

§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) przedsiębiorca:

a) kierownika jednostki organizacyjnej, który powołał wewnętrzną służbę ochrony,

b) przedsiębiorcę, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia;

2) uzbrojone stanowisko interwencyjne – co najmniej jednego uzbrojonego pracownika ochrony, który po uzyskaniu informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie podejmuje decyzję o rodzaju środków niezbędnych do jego usunięcia;

3) [1] grupa interwencyjna – co najmniej dwóch uzbrojonych pracowników ochrony, którzy po uzyskaniu za pośrednictwem uzbrojonego stanowiska interwencyjnego informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie chronionych osób lub mienia wspólnie udają się na teren obszaru, obiektu lub urządzenia podlegającego obowiązkowej ochronie na podstawie art. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia lub innego podmiotu chronionego z bronią palną, na podstawie zawartej umowy, w celu sprawdzenia stanu ich bezpieczeństwa lub realizacji zadań ochrony osób lub mienia w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.

[1] § 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad uzbrojenia specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych i warunków przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz.U. poz. 1714). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-12-01 do 2013-12-31

§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) przedsiębiorca:

a) kierownika jednostki organizacyjnej, który powołał wewnętrzną służbę ochrony,

b) przedsiębiorcę, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia;

2) uzbrojone stanowisko interwencyjne – co najmniej jednego uzbrojonego pracownika ochrony, który po uzyskaniu informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie podejmuje decyzję o rodzaju środków niezbędnych do jego usunięcia;

3) grupa interwencyjna – co najmniej dwóch uzbrojonych pracowników ochrony, którzy po uzyskaniu za pośrednictwem uzbrojonego stanowiska interwencyjnego informacji z urządzeń lub systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie chronionych osób lub mienia wspólnie realizują zadania ochrony osób lub mienia w formie bezpośredniej ochrony fizycznej doraźnej na terenie chronionego obszaru, obiektu lub urządzenia.