Wersja obowiązująca od 2015-07-14 (Dz.U.2015.981 tekst jednolity)

§ 3. [Formy udzielanej pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa może być udzielona, z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu, w formie:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”, podmiotom określonym w § 9 ust. 2–4, § 18 ust. 1, § 21 ust. 1, § 23 ust. 1, § 24 ust. 1 oraz w § 26a ust. 1;

2) finansowania kosztów usług świadczonych przez wykonawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej odbiorcom tych usług;

3) pożyczek udzielanych pożyczkobiorcom określonym w § 31 ust. 2.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, nie może być:

1) udzielona na działalność związaną z wywozem, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) udzielona przedsiębiorcy zajmującemu się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych określonych w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji, jeżeli:

a) wartość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) przyznanie pomocy zależałoby od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielona ani wypłacona podmiotowi, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem, z wyjątkiem pomocy de minimis, o której mowa w § 6 ust. 1;

5) udzielona:

a) mikroprzedsiębiorcy oraz małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który spełnia warunki określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji, lub

b) przedsiębiorcy innemu niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, który spełnia kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2) [2]

– z wyjątkiem pomocy de minimis, o której mowa w § 6 ust. 1.

[2] Wytyczne zostały zastąpione przez wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz. Urz. UE C 249 z 31.07.2014, str. 1).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-07-07 do 2015-07-13

§ 3. [Formy udzielanej pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa może być udzielona, z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu, w formie:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”, podmiotom określonym w § 9 ust. 2–4, § 18 ust. 1, § 21 ust. 1, § 23 ust. 1, § 24 ust. 1 oraz w § 26a ust. 1;

2) finansowania kosztów usług świadczonych przez wykonawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej odbiorcom tych usług;

3) pożyczek udzielanych pożyczkobiorcom określonym w § 31 ust. 2.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, nie może być:

1) udzielona na działalność związaną z wywozem, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) udzielona przedsiębiorcy zajmującemu się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych określonych w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji, jeżeli:

a) wartość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) przyznanie pomocy zależałoby od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) [2] udzielona ani wypłacona podmiotowi, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem, z wyjątkiem pomocy de minimis, o której mowa w § 6 ust. 1;

5) [3] udzielona:

a) mikroprzedsiębiorcy oraz małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który spełnia warunki określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji, lub

b) przedsiębiorcy innemu niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, który spełnia kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2)

– z wyjątkiem pomocy de minimis, o której mowa w § 6 ust. 1.

[2] § 3 ust. 2 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. poz. 901). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2014 r. z mocą od 1 lipca 2014 r.

[3] § 3 ust. 2 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. poz. 901). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2014 r. z mocą od 1 lipca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-11-26 do 2014-07-06

§ 3. [Formy udzielanej pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa może być udzielona, z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu, w formie:

1) [1] bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”, podmiotom określonym w § 9 ust. 2–4, § 18 ust. 1, § 21 ust. 1, § 23 ust. 1, § 24 ust. 1 oraz w § 26a ust. 1;

2) finansowania kosztów usług świadczonych przez wykonawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej odbiorcom tych usług;

3) pożyczek udzielanych pożyczkobiorcom określonym w § 31 ust. 2.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, nie może być:

1) udzielona na działalność związaną z wywozem, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) udzielona przedsiębiorcy zajmującemu się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych określonych w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji, jeżeli:

a) wartość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) przyznanie pomocy zależałoby od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielona ani wypłacona podmiotowi, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem;

5) udzielona:

a) mikroprzedsiębiorcy oraz małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który spełnia warunki określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji, lub

b) przedsiębiorcy innemu niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, który spełnia kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

[1] § 3 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. poz. 1370). Zmiana weszła w życie 26 listopada 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-09-26 do 2013-11-25

§ 3. [Formy udzielanej pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa może być udzielona, z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu, w formie:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”, podmiotom określonym w § 9 ust. 2–4, § 18 ust. 1, § 21 ust. 1, § 23 ust. 1 oraz w § 24 ust. 1;

2) finansowania kosztów usług świadczonych przez wykonawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej odbiorcom tych usług;

3) pożyczek udzielanych pożyczkobiorcom określonym w § 31 ust. 2.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, nie może być:

1) udzielona na działalność związaną z wywozem, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) udzielona przedsiębiorcy zajmującemu się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych określonych w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji, jeżeli:

a) wartość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) przyznanie pomocy zależałoby od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielona ani wypłacona podmiotowi, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem;

5) udzielona:

a) mikroprzedsiębiorcy oraz małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który spełnia warunki określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji, lub

b) przedsiębiorcy innemu niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, który spełnia kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).