§ 9. [Usuwanie i unieszkodliwianie ryb i skorupiaków] 1. Martwe ryby i skorupiaki oraz żywe ryby i skorupiaki wykazujące objawy kliniczne egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby.

2. Zwierzęta akwakultury, które nie osiągnęły rozmiarów handlowych i nie wykazują objawów klinicznych egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury, są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu nr 1069/2009, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby oraz przy uwzględnieniu typu gospodarstw lub obszarów hodowli mięczaków i rodzaju produkcji prowadzonej w tych gospodarstwach lub na tych obszarach, a także ryzyka, jakie zwierzęta te stwarzają dla dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby.

3. Po usunięciu zwierząt, o których mowa w ust. 1 i 2, skażone gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków:

1) poddaje się odłogowaniu przez czas niezbędny do wyeliminowania czynnika chorobotwórczego wywołującego egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury – jeżeli jest to możliwe;

2) oczyszcza się i odkaża – jeżeli jest to konieczne.

4. Gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków, w których prowadzi się chów zwierząt akwakultury z gatunków innych niż wrażliwe na egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury, mogą być poddane odłogowaniu po przeprowadzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii analizy ryzyka.

§ 9. 1. [2] Martwe ryby i skorupiaki oraz żywe ryby i skorupiaki wykazujące objawy kliniczne egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby.

2. [3] Zwierzęta akwakultury, które nie osiągnęły rozmiarów handlowych i nie wykazują objawów klinicznych egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury, są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu nr 1069/2009, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby oraz przy uwzględnieniu typu gospodarstw lub obszarów hodowli mięczaków i rodzaju produkcji prowadzonej w tych gospodarstwach lub na tych obszarach, a także ryzyka, jakie zwierzęta te stwarzają dla dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby.

3. Po usunięciu zwierząt, o których mowa w ust. 1 i 2, skażone gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków:

1) poddaje się odłogowaniu przez czas niezbędny do wyeliminowania czynnika chorobotwórczego wywołującego egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury – jeżeli jest to możliwe;

2) oczyszcza się i odkaża – jeżeli jest to konieczne.

4. Gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków, w których prowadzi się chów zwierząt akwakultury z gatunków innych niż wrażliwe na egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury, mogą być poddane odłogowaniu po przeprowadzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii analizy ryzyka.

§ 9. 1. Martwe ryby i skorupiaki oraz żywe ryby i skorupiaki wykazujące objawy kliniczne egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1774/2002”, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby.

2. Zwierzęta akwakultury, które nie osiągnęły rozmiarów handlowych i nie wykazują objawów klinicznych egzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury, są usuwane i unieszkodliwiane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu nr 1774/2002, zgodnie z opisem zadań zawartym w planie gotowości zwalczania tej choroby oraz przy uwzględnieniu typu gospodarstw lub obszarów hodowli mięczaków i rodzaju produkcji prowadzonej w tych gospodarstwach lub na tych obszarach, a także ryzyka, jakie zwierzęta te stwarzają dla dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby.

3. Po usunięciu zwierząt, o których mowa w ust. 1 i 2, skażone gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków:

1) poddaje się odłogowaniu przez czas niezbędny do wyeliminowania czynnika chorobotwórczego wywołującego egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury – jeżeli jest to możliwe;

2) oczyszcza się i odkaża – jeżeli jest to konieczne.

4. Gospodarstwa lub obszary hodowli mięczaków, w których prowadzi się chów zwierząt akwakultury z gatunków innych niż wrażliwe na egzotyczną chorobę zakaźną zwierząt akwakultury, mogą być poddane odłogowaniu po przeprowadzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii analizy ryzyka.