history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2015-01-27 do 2016-08-20 (Dz.U.2015.138 tekst jednolity)
[Decyzja] 1. W decyzji o uznaniu miejsca organ celny określa, w szczególności:
1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniającym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 301 z 31.10.2006, str. 1) [1] ;
2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;
3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;
4) numer identyfikacyjny miejsca uznanego;
5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem uznanym.
2. Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.
3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.
3a. W przypadku, o którym mowa w art. 14b ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego dokonania czynności, o których mowa w tym przepisie.
4. Uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga formy decyzji administracyjnej.
[1] Zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), Komisja przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję Nomenklatury Scalonej wraz ze stawkami celnymi zgodnie z art. 1 tego rozporządzenia jako wynik środków przyjętych przez Radę lub Komisję; rozporządzenie to jest publikowane nie później niż dnia 31 października w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i stosuje się je od dnia 1 stycznia roku następnego.
Ostatnia zmiana załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 została wprowadzona rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 312 z 31.10.2014, str. 1).
Wersja obowiązująca od 2015-01-27 do 2016-08-20 (Dz.U.2015.138 tekst jednolity)
[Decyzja] 1. W decyzji o uznaniu miejsca organ celny określa, w szczególności:
1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniającym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 301 z 31.10.2006, str. 1) [1] ;
2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;
3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;
4) numer identyfikacyjny miejsca uznanego;
5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem uznanym.
2. Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.
3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.
3a. W przypadku, o którym mowa w art. 14b ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego dokonania czynności, o których mowa w tym przepisie.
4. Uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga formy decyzji administracyjnej.
[1] Zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), Komisja przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję Nomenklatury Scalonej wraz ze stawkami celnymi zgodnie z art. 1 tego rozporządzenia jako wynik środków przyjętych przez Radę lub Komisję; rozporządzenie to jest publikowane nie później niż dnia 31 października w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i stosuje się je od dnia 1 stycznia roku następnego.
Ostatnia zmiana załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 została wprowadzona rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 312 z 31.10.2014, str. 1).
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-02-05 do 2015-01-26
[Decyzja] 1. W decyzji o uznaniu miejsca organ celny określa, w szczególności:
1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniającym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 301 z 31.10.2006);
2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;
3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;
4) numer identyfikacyjny miejsca uznanego;
5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem uznanym.
2. Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.
3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.
3a. [8] W przypadku, o którym mowa w art. 14b ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego dokonania czynności, o których mowa w tym przepisie.
4. Uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga formy decyzji administracyjnej.
[8] § 9 ust. 3a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. Nr 8, poz. 41). Zmiana weszła w życie 5 lutego 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-08-24 do 2009-02-04
[Decyzja] [9] 1. W decyzji o uznaniu miejsca organ celny określa, w szczególności:
1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniającym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 301 z 31.10.2006);
2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;
3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;
4) numer identyfikacyjny miejsca uznanego;
5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem uznanym.
2. Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.
3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.
4. Uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga formy decyzji administracyjnej.
[9] § 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. Nr 144, poz. 1005). Zmiana weszła w życie 24 sierpnia 2007 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-16 do 2007-08-23
[Decyzja] 1. W decyzji o wyznaczeniu lub uznaniu miejsca dyrektor izby celnej określa, w szczególności:
1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr l do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 7.9.1987), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2344/2003 z dnia 30 grudnia 2003 r. zmieniającym załącznik nr l do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 346 z 31.12. 2003);
2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;
3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;
4) numer identyfikacyjny miejsca wyznaczonego lub uznanego;
5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem wyznaczonym lub uznanym.
2. Decyzję o uznaniu lub wyznaczeniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.
3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności takiej decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.
4. Przed upływem terminu ważności decyzji o wyznaczeniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana przez organ celny na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy.
5. Wyznaczenie lub uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga decyzji administracyjnej.