history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2015-01-27 do 2016-08-20 (Dz.U.2015.138 tekst jednolity)
[Wyznaczenie i uznanie na podstawie przepisów unijnych] 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33, z późn. zm.), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym”, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:
1) umową międzynarodową;
2) ważnym interesem państwowym;
3) ważnymi względami służbowymi;
4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;
5) właściwościami towaru;
6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione;
7) ważnym interesem osoby ubiegającej się o uznanie miejsca.
2. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także:
1) w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, zgodnie z art. 253 ust. 3 Rozporządzenia Wykonawczego;
2) w pojedynczym pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret drugie Rozporządzenia Wykonawczego;
3) w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu wspólnotowego/wspólnego lub przy zamykaniu procedury tranzytu wspólnotowego/wspólnego, zgodnie z art. 398 i art. 406 Rozporządzenia Wykonawczego;
4) w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu TIR lub przy zamykaniu procedury tranzytu TIR, na podstawie art. 19 i art. 49 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. Urz. UE L 165 z 26.06.2009, str. 3, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 454a Rozporządzenia Wykonawczego.
3. Miejsca uznane w pozwoleniach określonych w ust. 2 pkt 3 i 4 są uznawane przez organ celny jako miejsca uznane, w których towary niewspólnotowe uprzednio objęte procedurą tranzytu zamkniętą w tym miejscu, mogą zostać przedstawione organom celnym, w celu objęcia procedurą celną lub czasowym składowaniem.
Wersja obowiązująca od 2015-01-27 do 2016-08-20 (Dz.U.2015.138 tekst jednolity)
[Wyznaczenie i uznanie na podstawie przepisów unijnych] 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33, z późn. zm.), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym”, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:
1) umową międzynarodową;
2) ważnym interesem państwowym;
3) ważnymi względami służbowymi;
4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;
5) właściwościami towaru;
6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione;
7) ważnym interesem osoby ubiegającej się o uznanie miejsca.
2. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także:
1) w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, zgodnie z art. 253 ust. 3 Rozporządzenia Wykonawczego;
2) w pojedynczym pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret drugie Rozporządzenia Wykonawczego;
3) w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu wspólnotowego/wspólnego lub przy zamykaniu procedury tranzytu wspólnotowego/wspólnego, zgodnie z art. 398 i art. 406 Rozporządzenia Wykonawczego;
4) w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu TIR lub przy zamykaniu procedury tranzytu TIR, na podstawie art. 19 i art. 49 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. Urz. UE L 165 z 26.06.2009, str. 3, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 454a Rozporządzenia Wykonawczego.
3. Miejsca uznane w pozwoleniach określonych w ust. 2 pkt 3 i 4 są uznawane przez organ celny jako miejsca uznane, w których towary niewspólnotowe uprzednio objęte procedurą tranzytu zamkniętą w tym miejscu, mogą zostać przedstawione organom celnym, w celu objęcia procedurą celną lub czasowym składowaniem.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-12-24 do 2015-01-26
[Wyznaczenie i uznanie na podstawie przepisów unijnych ] 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym", z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:
1) umową międzynarodową;
2) ważnym interesem państwowym;
3) ważnymi względami służbowymi;
4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;
5) właściwościami towaru;
6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione;
7) [6] ważnym interesem osoby ubiegającej się o uznanie miejsca.
2. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także:
1) [7] w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, zgodnie z art. 253 ust. 3 Rozporządzenia Wykonawczego;
2) w pojedynczym pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret drugi Rozporządzenia Wykonawczego;
3) [8] w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu wspólnotowego/wspólnego lub przy zamykaniu procedury tranzytu wspólnotowego/wspólnego, zgodnie z art. 398 i art. 406 Rozporządzenia Wykonawczego;
4) [9] w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu TIR lub przy zamykaniu procedury tranzytu TIR, na podstawie art. 19 i art. 49 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. Urz. UE L 165 z 26.06.2009, str. 3, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 454a Rozporządzenia Wykonawczego.
3. [10] Miejsca uznane w pozwoleniach określonych w ust. 2 pkt 3 i 4 są uznawane przez organ celny jako miejsca uznane, w których towary niewspólnotowe uprzednio objęte procedurą tranzytu zamkniętą w tym miejscu, mogą zostać przedstawione organom celnym, w celu objęcia procedurą celną lub czasowym składowaniem.
[6] § 5 ust. 1 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2013 r.
[7] § 5 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2013 r.
[8] § 5 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2013 r.
[9] § 5 ust. 2 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2013 r.
[10] § 5 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-02-05 do 2013-12-23
[Wyznaczenie i uznanie na podstawie przepisów unijnych] 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym", z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:
1) umową międzynarodową;
2) ważnym interesem państwowym;
3) ważnymi względami służbowymi;
4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;
5) właściwościami towaru;
6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione.
2. [1] Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także:
1) w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, zgodnie z art. 253 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem Wykonawczym”;
2) w pojedynczym pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret drugi Rozporządzenia Wykonawczego;
3) w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy zamykaniu/otwieraniu procedury tranzytu, zgodnie z art. 398 i art. 406 Rozporządzenia Wykonawczego;
4) w pozwoleniu na korzystanie z procedury TIR zgodnie z art. 454a Rozporządzenia Wykonawczego.
[1] § 5 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz.U. Nr 8, poz. 41). Zmiana weszła w życie 5 lutego 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-16 do 2009-02-04
[Wyznaczenie i uznanie na podstawie przepisów unijnych] 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym", z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:
1) umową międzynarodową;
2) ważnym interesem państwowym;
3) ważnymi względami służbowymi;
4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;
5) właściwościami towaru;
6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione.
2. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego.