§ 2a. [Uznanie miejsca] 1. Organ celny może uznać miejsce, w którym wykonywane będą czynności związane z wywozem, przywozem i tranzytem towarów o znaczeniu strategicznym, na wniosek:

1) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej;

2) osób fizycznych lub prawnych realizujących umowy rządowe na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

3) przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem Wykonawczym”.

2. Zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które mogą być wykonywane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ogranicza się tylko do czynności związanych z realizacją umów rządowych na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

3. W miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może zostać nadane przeznaczenie celne:

1) towarom niebezpiecznym;

2) towarom, których przewóz wymaga użycia transportu ponadgabarytowego;

3) towarom wymagającym specjalnego opakowania, które w wyniku przeprowadzenia rewizji zostałoby bezpowrotnie uszkodzone.

4. Czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być wykonane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyłącznie w swoim imieniu i na swoją rzecz lub na rzecz przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c Rozporządzenia Wykonawczego.

§ 2a. [Uznanie miejsca] 1. Organ celny może uznać miejsce, w którym wykonywane będą czynności związane z wywozem, przywozem i tranzytem towarów o znaczeniu strategicznym, na wniosek:

1) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej;

2) osób fizycznych lub prawnych realizujących umowy rządowe na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

3) [1] przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993, str.1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem Wykonawczym”.

2. Zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które mogą być wykonywane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ogranicza się tylko do czynności związanych z realizacją umów rządowych na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

3. [2] W miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może zostać nadane przeznaczenie celne:

1) towarom niebezpiecznym;

2) towarom, których przewóz wymaga użycia transportu ponadgabarytowego;

3) towarom wymagającym specjalnego opakowania, które w wyniku przeprowadzenia rewizji zostałoby bezpowrotnie uszkodzone.

4. [3] Czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być wykonane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyłącznie w swoim imieniu i na swoją rzecz lub na rzecz przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c Rozporządzenia Wykonawczego.

§ 2a. [Uznanie miejsca] [2] 1. Organ celny może uznać miejsce, w którym wykonywane będą czynności związane z wywozem, przywozem i tranzytem towarów o znaczeniu strategicznym, na wniosek:

1) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej;

2) osób fizycznych lub prawnych realizujących umowy rządowe na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

2. Zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które mogą być wykonywane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ogranicza się tylko do czynności związanych z realizacją umów rządowych na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.