Wersja obowiązująca od 2014.03.03 do 2015.07.08 (Dz.U.2014.259 tekst jednolity)
Rozdział 4
Postępowanie w sprawach europejskiego nakazu aresztowania i poszukiwań międzynarodowych
§ 325. [Wydanie europejskiego nakazu aresztowania ] 1. Sąd okręgowy, wydając europejski nakaz aresztowania, zwany dalej „nakazem”, powinien dążyć do objęcia nim wszystkich spraw, w których oskarżony (skazany) jest poszukiwany.
2. Sprawy w toku, dotyczące tego samego oskarżonego, przewodniczący wydziału kieruje łącznie do rozpoznania na posiedzenie w przedmiocie wydania nakazu.
Wersja obowiązująca od 2014.03.03 do 2015.07.08 (Dz.U.2014.259 tekst jednolity)
Rozdział 4
Postępowanie w sprawach europejskiego nakazu aresztowania i poszukiwań międzynarodowych
§ 325. [Wydanie europejskiego nakazu aresztowania ] 1. Sąd okręgowy, wydając europejski nakaz aresztowania, zwany dalej „nakazem”, powinien dążyć do objęcia nim wszystkich spraw, w których oskarżony (skazany) jest poszukiwany.
2. Sprawy w toku, dotyczące tego samego oskarżonego, przewodniczący wydziału kieruje łącznie do rozpoznania na posiedzenie w przedmiocie wydania nakazu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.03.31 do 2014.03.02
Rozdział 4
Postępowanie w sprawach europejskiego nakazu aresztowania i poszukiwań międzynarodowych
§ 325. [2] 1. Sąd okręgowy, wydając europejski nakaz aresztowania, zwany dalej „nakazem”, powinien dążyć do objęcia nim wszystkich spraw, w których oskarżony (skazany) jest poszukiwany.
2. Sprawy w toku, dotyczące tego samego oskarżonego, przewodniczący wydziału kieruje łącznie do rozpoznania na posiedzenie w przedmiocie wydania nakazu.
[2] Tytuł rozdziału 4 w dziale V w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 marca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. Nr 40, poz. 232). Zmiana weszła w życie 31 marca 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.04.02 do 2010.03.30
Rozdział 4
Postępowanie w sprawach europejskiego nakazu aresztowania
§ 325. 1. Sąd okręgowy, wydając europejski nakaz aresztowania, zwany dalej „nakazem”, powinien dążyć do objęcia nim wszystkich spraw, w których oskarżony (skazany) jest poszukiwany.
2. Sprawy w toku, dotyczące tego samego oskarżonego, przewodniczący wydziału kieruje łącznie do rozpoznania na posiedzenie w przedmiocie wydania nakazu.