Wersja obowiązująca od 2014-06-30 do 2015-03-05
[Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia] 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:
a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub
b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;
4) [3] o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 7 – udzielanej mikro-, małym i średnim przedsiębiorcom prowadzącym działalność w sektorze węglowym w rozumieniu decyzji Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24).
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:
1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);
2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3) [4] (uchylony);
4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.
3. [5] Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc de minimis prowadzi działalność, w związku z którą, zgodnie z ust. 1 i 2, nie może być udzielana taka pomoc, oraz inną działalność, pomoc de minimis może zostać mu udzielona pod warunkiem, że przedsiębiorca ten zobowiąże się do:
1) prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, oraz pozostałej działalności, w tym do przypisywania przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających uzasadnienie metod;
2) określenia w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613 oraz z 2014 r. poz. 768), zasad prowadzenia odrębnej ewidencji oraz metod przypisywania kosztów i przychodów zgodnie z pkt 1.
[3] § 3 ust. 1 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
[4] § 3 ust. 2 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
[5] § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
Wersja obowiązująca od 2014-06-30 do 2015-03-05
[Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia] 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:
a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub
b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;
4) [3] o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 7 – udzielanej mikro-, małym i średnim przedsiębiorcom prowadzącym działalność w sektorze węglowym w rozumieniu decyzji Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24).
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:
1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);
2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3) [4] (uchylony);
4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.
3. [5] Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc de minimis prowadzi działalność, w związku z którą, zgodnie z ust. 1 i 2, nie może być udzielana taka pomoc, oraz inną działalność, pomoc de minimis może zostać mu udzielona pod warunkiem, że przedsiębiorca ten zobowiąże się do:
1) prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, oraz pozostałej działalności, w tym do przypisywania przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających uzasadnienie metod;
2) określenia w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613 oraz z 2014 r. poz. 768), zasad prowadzenia odrębnej ewidencji oraz metod przypisywania kosztów i przychodów zgodnie z pkt 1.
[3] § 3 ust. 1 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
[4] § 3 ust. 2 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
[5] § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 844). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-12-11 do 2014-06-29 (Dz.U.2013.1514 tekst jednolity)
[Wyłączenie stosowania przepisów rozporządzenia ] 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:
a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub
b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:
1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);
2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3) przedsiębiorcom prowadzącym działalność w sektorze węglowym w rozumieniu decyzji Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24);
4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-08-04 do 2013-12-10
1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:
a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub
b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:
1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);
2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3) [2] przedsiębiorcom prowadzącym działalność w sektorze węglowym w rozumieniu decyzji Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24);
4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.
[2] § 3 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. poz. 834). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-12-01 do 2012-08-03
1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:
a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub
b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:
1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);
2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3) przedsiębiorcom działającym w sektorze węglowym zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str.170);
4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.