§ 2. [Zakaz wykorzystywania leśnego materiału rozmnożeniowego poza regionem pochodzenia ] 1. Leśny materiał rozmnożeniowy gatunków drzew, o których mowa w § 1, może być wykorzystywany poza regionem jego pochodzenia, jeżeli:

1) w regionie pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany, brak jest dostatecznej ilości własnego materiału rozmnożeniowego;

2) pochodzi z miejsca położonego nie dalej niż 10 km od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany.

2. Regiony pochodzenia, w których dopuszcza się wykorzystywanie leśnego materiału rozmnożeniowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do następujących regionów pochodzenia:

1) 101, 104–107, 204–208, 302, 303, 305–307, 401–404, 501, 504, 601, 602, 606, 607 i 810 – w przypadku sosny zwyczajnej;

2) 202–205, 208, 701, 702, 802, 805, 808 i 810 – w przypadku świerka pospolitego;

3) 604–606, 803, 804, 806 i 810 – w przypadku jodły pospolitej;

4) 503, 604, 701, 702 i 810 – w przypadku modrzewia europejskiego;

5) 103, 106, 304, 308, 405, 502, 607 i 810 – w przypadku dębu szypułkowego;

6) 104, 301, 304, 501 i 810 – w przypadku dębu bezszypułkowego;

7) 102, 108, 301, 604, 605, 701, 702, 801, 804, 806 i 810 – w przypadku buka zwyczajnego;

8) 208, 603 i 810 – w przypadku olszy czarnej;

9) 208 i 810 – w przypadku brzozy brodawkowatej.

4. W regionach pochodzenia poza naturalnym zasięgiem występowania gatunków drzew, o których mowa w § 1, dopuszcza się możliwość wprowadzania leśnego materiału rozmnożeniowego danego gatunku, jeżeli leśny materiał rozmnożeniowy pochodzi z bazy nasiennej z regionów najbliżej położonych od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany ten materiał.

§ 2. [Zakaz wykorzystywania leśnego materiału rozmnożeniowego poza regionem pochodzenia] 1. Leśny materiał rozmnożeniowy gatunków drzew, o których mowa w § 1, może być wykorzystywany poza regionem jego pochodzenia, jeżeli:

1) w regionie pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany, brak jest dostatecznej ilości własnego materiału rozmnożeniowego;

2) pochodzi z miejsca położonego nie dalej niż 10 km od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany.

2. Regiony pochodzenia, w których dopuszcza się wykorzystywanie leśnego materiału rozmnożeniowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do następujących regionów pochodzenia:

1) 101, 104–107, 204–208, 302, 303, 305–307, 401–404, 501, 504, 601, 602, 606, 607 i 810 – w przypadku sosny zwyczajnej;

2) [1] 202–205, 208, 701, 702, 802, 805, 808 i 810 – w przypadku świerka pospolitego;

3) 604–606, 803, 804, 806 i 810 – w przypadku jodły pospolitej;

4) 503, 604, 701, 702 i 810 – w przypadku modrzewia europejskiego;

5) 103, 106, 304, 308, 405, 502, 607 i 810 – w przypadku dębu szypułkowego;

6) 104, 301, 304, 501 i 810 – w przypadku dębu bezszypułkowego;

7) 102, 108, 301, 604, 605, 701, 702, 801, 804, 806 i 810 – w przypadku buka zwyczajnego;

8) 208, 603 i 810 – w przypadku olszy czarnej;

9) 208 i 810 – w przypadku brzozy brodawkowatej.

4. W regionach pochodzenia poza naturalnym zasięgiem występowania gatunków drzew, o których mowa w § 1, dopuszcza się możliwość wprowadzania leśnego materiału rozmnożeniowego danego gatunku, jeżeli leśny materiał rozmnożeniowy pochodzi z bazy nasiennej z regionów najbliżej położonych od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany ten materiał.

§ 2. 1. Leśny materiał rozmnożeniowy gatunków drzew, o których mowa w § 1, może być wykorzystywany poza regionem jego pochodzenia, jeżeli:

1) w regionie pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany, brak jest dostatecznej ilości własnego materiału rozmnożeniowego;

2) pochodzi z miejsca położonego nie dalej niż 10 km od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany.

2. Regiony pochodzenia, w których dopuszcza się wykorzystywanie leśnego materiału rozmnożeniowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do następujących regionów pochodzenia:

1) 101, 104–107, 204–208, 302, 303, 305–307, 401–404, 501, 504, 601, 602, 606, 607 i 810 – w przypadku sosny zwyczajnej;

2) 202–205, 208, 701, 702, 801, 802, 805, 808 i 810 – w przypadku świerka pospolitego;

3) 604–606, 803, 804, 806 i 810 – w przypadku jodły pospolitej;

4) 503, 604, 701, 702 i 810 – w przypadku modrzewia europejskiego;

5) 103, 106, 304, 308, 405, 502, 607 i 810 – w przypadku dębu szypułkowego;

6) 104, 301, 304, 501 i 810 – w przypadku dębu bezszypułkowego;

7) 102, 108, 301, 604, 605, 701, 702, 801, 804, 806 i 810 – w przypadku buka zwyczajnego;

8) 208, 603 i 810 – w przypadku olszy czarnej;

9) 208 i 810 – w przypadku brzozy brodawkowatej.

4. W regionach pochodzenia poza naturalnym zasięgiem występowania gatunków drzew, o których mowa w § 1, dopuszcza się możliwość wprowadzania leśnego materiału rozmnożeniowego danego gatunku, jeżeli leśny materiał rozmnożeniowy pochodzi z bazy nasiennej z regionów najbliżej położonych od granicy regionu pochodzenia, w którym ma być wykorzystywany ten materiał.