Wersja obowiązująca od 2013.09.30 do 2014.12.04     (Dz.U.2013.1151 tekst jednolity)

§ 9. [Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota lub wykonujący loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

1a. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

1) do 3 lat – o 0,2;

2) od 3 do 6 lat – o 0,4;

3) od 6 do 9 lat – o 0,7;

4) od 9 do 12 lat – o 1,0;

5) powyżej 12 lat – o 1,5.

1b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego, w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16, niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

2a. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej RP – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.07.01 do 2013.09.29

§ 9. [Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota lub wykonujący loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej: [1]

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

1a. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

1) do 3 lat	– o 0,2;
2) od 3 do 6 lat	– o 0,4;
3) od 6 do 9 lat	– o 0,7;
4) od 9 do 12 lat	– o 1,0;
5) powyżej 12 lat	– o 1,5.

1b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego, w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16, niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

2a. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej RP – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.

[1] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 704). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008.03.08 do 2012.06.30

§ 9. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota w dowództwach związków organizacyjnych i Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych oraz żołnierz zawodowy pełniący służbę w jednostkach wojskowych do szczebla pułku, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

1a. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

1) do 3 lat	– o 0,2;
2) od 3 do 6 lat	– o 0,4;
3) od 6 do 9 lat	– o 0,7;
4) od 9 do 12 lat	– o 1,0;
5) powyżej 12 lat	– o 1,5.

1b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego, w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16, niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

2a. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. [4] Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej RP – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem – przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.

[4] § 9 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 29, poz. 171). Zmiana weszła w życie 8 marca 2008 r.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 29, poz. 171) przepisy rozporządzenia stosuje się przy przyznawaniu dodatku specjalnego należnego żołnierzom zawodowym od 1 października 2007 r.

Na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 29, poz. 171) przepisy § 9 ust. 4 rozporządzenia stosuje się w zakresie przeliczenia czasu lotów wykonanych śmigłowcem po 31 grudnia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.11.11 do 2008.03.07

§ 9. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota w dowództwach związków organizacyjnych i Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych oraz żołnierz zawodowy pełniący służbę w jednostkach wojskowych do szczebla pułku, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

1a. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

1) do 3 lat	– o 0,2;
2) od 3 do 6 lat	– o 0,4;
3) od 6 do 9 lat	– o 0,7;
4) od 9 do 12 lat	– o 1,0;
5) powyżej 12 lat	– o 1,5.

1b. [1] Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego, w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16, niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

2a. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) samolotem naddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

2) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.

[1] § 9 ust. 1b dodany przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 października 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 195, poz. 1444). Zmiana weszła w życie 11 listopada 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.12.30 do 2006.11.10

§ 9. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota w dowództwach związków organizacyjnych i Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych oraz żołnierz zawodowy pełniący służbę w jednostkach wojskowych do szczebla pułku, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

1a. [4] Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

1) do 3 lat	– o 0,2;
2) od 3 do 6 lat	– o 0,4;
3) od 6 do 9 lat	– o 0,7;
4) od 9 do 12 lat	– o 1,0;
5) powyżej 12 lat	– o 1,5.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

2a. [5] Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) samolotem naddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

2) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.

[4] § 9 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 grudnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 245, poz. 2087). Zmiana weszła w życie 30 grudnia 2005 r.

[5] § 9 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 grudnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 245, poz. 2087). Zmiana weszła w życie 30 grudnia 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.01 do 2005.12.29

§ 9. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko instruktora-pilota w dowództwach związków organizacyjnych i Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych oraz żołnierz zawodowy pełniący służbę w jednostkach wojskowych do szczebla pułku, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

3. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 2.

4. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu jest liczony od chwili, gdy wojskowy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy w celu wykonania startu, do chwili zatrzymania się po wykonaniu lotu i wyłączeniu silnika (silników), z tym że czas lotu wykonanego:

1) samolotem naddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

2) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5.

5. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

6. Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 5 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do czasu wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 2.