§ 15. [Miesięczny dodatek specjalny za wykonywanie w ramach obowiązków służbowych skoków ze spadochronem ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje skoki ze spadochronem, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 0,45 – żołnierz, który wykonał powyżej 1000 skoków ze spadochronem;

2) 0,40 – żołnierz, który wykonał powyżej 500 do 1000 skoków ze spadochronem;

3) 0,35 – żołnierz, który wykonał powyżej 300 do 500 skoków ze spadochronem;

4) 0,30 – żołnierz, który wykonał powyżej 100 do 300 skoków ze spadochronem;

5) 0,20 – żołnierz, który wykonał do 100 skoków ze spadochronem.

2. Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym wykonuje w ciągu roku kalendarzowego co najmniej:

1) 20 skoków ze spadochronem – jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze wojskowego instruktora spadochronowego;

2) 5 skoków ze spadochronem – innemu żołnierzowi.

2a. Do liczby wykonanych skoków ze spadochronem, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się skoki ze spadochronem wykonane w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.

3. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby skoków określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/20 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze instruktora spadochronowego;

2) 1/5 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

Przepis § 9 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§ 15. 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje skoki ze spadochronem, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 0,45 – żołnierz, który wykonał powyżej 1000 skoków ze spadochronem;

2) 0,40 – żołnierz, który wykonał powyżej 500 do 1000 skoków ze spadochronem;

3) 0,35 – żołnierz, który wykonał powyżej 300 do 500 skoków ze spadochronem;

4) 0,30 – żołnierz, który wykonał powyżej 100 do 300 skoków ze spadochronem;

5) 0,20 – żołnierz, który wykonał do 100 skoków ze spadochronem.

2. Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym wykonuje w ciągu roku kalendarzowego co najmniej:

1) 20 skoków ze spadochronem – jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze wojskowego instruktora spadochronowego;

2) 5 skoków ze spadochronem – innemu żołnierzowi.

2a. [14] Do liczby wykonanych skoków ze spadochronem, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się skoki ze spadochronem wykonane w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.

3. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby skoków określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/20 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze instruktora spadochronowego;

2) 1/5 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

Przepis § 9 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§ 15. 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje skoki ze spadochronem, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 0,45 – żołnierz, który wykonał powyżej 1000 skoków ze spadochronem;

2) 0,40 – żołnierz, który wykonał powyżej 500 do 1000 skoków ze spadochronem;

3) 0,35 – żołnierz, który wykonał powyżej 300 do 500 skoków ze spadochronem;

4) 0,30 – żołnierz, który wykonał powyżej 100 do 300 skoków ze spadochronem;

5) 0,20 – żołnierz, który wykonał do 100 skoków ze spadochronem.

2. Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym wykonuje w ciągu roku kalendarzowego co najmniej:

1) 20 skoków ze spadochronem – jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze wojskowego instruktora spadochronowego;

2) 5 skoków ze spadochronem – innemu żołnierzowi.

3. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby skoków określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

1) 1/20 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, jeżeli żołnierz pełni służbę w charakterze instruktora spadochronowego;

2) 1/5 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 – za każdy skok wykonany w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w innym niż określony w pkt 1 przypadku.

Przepis § 9 ust. 6 stosuje się odpowiednio.