Wersja obowiązująca od 2013-09-30 do 2014-12-04 (Dz.U.2013.1151 tekst jednolity)

§ 10a. [Miesięczny dodatek specjalny za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP albo statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J oraz symbolem specjalności wojskowej:

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04 lub 24;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05 lub 27;

3) eksploatacja samolotów – 06 lub 28;

4) eksploatacja śmigłowców – 07 lub 33;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10 lub 38;

6) eksploatacja lotniczych urządzeń fotograficznych – 22;

7) eksploatacja lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 23;

8) obsługa osprzętu lotniczego – 65;

9) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 61;

10) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 62;

11) obsługa techniczna samolotów poddźwiękowych – 67;

12) obsługa techniczna samolotów naddźwiękowych – 68;

13) obsługa techniczna samolotów transportowych – 69;

14) obsługa techniczna śmigłowców – 74;

15) obsługa uzbrojenia lotniczego – 78.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

5. Do okresu służby uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okres pobierania przez żołnierza zawodowego dodatku za bezpośrednią obsługę statków powietrznych, na podstawie obowiązujących przed dniem 1 lipca 2004 r. przepisów w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy.

6. Dla celów ustalenia wysokości dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, uwzględnia się okresy pobierania dodatku oraz pełnienia służby przyjmowane przy ustalaniu wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-07-01 do 2013-09-29

§ 10a. [Miesięczny dodatek specjalny za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. [4] Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP albo statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J oraz symbolem specjalności wojskowej: [5]

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04 lub 24;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05 lub 27;

3) eksploatacja samolotów – 06 lub 28;

4) eksploatacja śmigłowców – 07 lub 33;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10 lub 38;

6) eksploatacja lotniczych urządzeń fotograficznych – 22;

7) eksploatacja lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 23;

8) obsługa osprzętu lotniczego – 65;

9) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 61;

10) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 62;

11) obsługa techniczna samolotów poddźwiękowych – 67;

12) obsługa techniczna samolotów naddźwiękowych – 68;

13) obsługa techniczna samolotów transportowych – 69;

14) obsługa techniczna śmigłowców – 74;

15) obsługa uzbrojenia lotniczego – 78.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

5. Do okresu służby uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okres pobierania przez żołnierza zawodowego dodatku za bezpośrednią obsługę statków powietrznych, na podstawie obowiązujących przed dniem 1 lipca 2004 r. przepisów w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy.

6. [6] Dla celów ustalenia wysokości dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, uwzględnia się okresy pobierania dodatku oraz pełnienia służby przyjmowane przy ustalaniu wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.

[4] § 10a ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 704). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2012 r.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 704) § 10a ust. 2 stosuje się przy przyznawaniu dodatków do uposażenia zasadniczego należnych żołnierzom zawodowym od 1 stycznia 2012 r.

[5] § 10a ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 704). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2012 r.

[6] § 10a ust. 6 dodany przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 704). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-08-01 do 2012-06-30

§ 10a. [Miesięczny dodatek specjalny za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. [4] Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP albo statków powietrznych pozostających na wyposażeniu Jednostki Wojskowej Nr 2139 i przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

3. [5] Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych do szczebla pułku, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J oraz symbolem specjalności wojskowej:

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04 lub 24;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05 lub 27;

3) eksploatacja samolotów – 06 lub 28;

4) eksploatacja śmigłowców – 07 lub 33;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10 lub 38;

6) eksploatacja lotniczych urządzeń fotograficznych – 22;

7) eksploatacja lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 23;

8) obsługa osprzętu lotniczego – 65;

9) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 61;

10) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 62;

11) obsługa techniczna samolotów poddźwiękowych – 67;

12) obsługa techniczna samolotów naddźwiękowych – 68;

13) obsługa techniczna samolotów transportowych – 69;

14) obsługa techniczna śmigłowców – 74;

15) obsługa uzbrojenia lotniczego – 78.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

5. Do okresu służby uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okres pobierania przez żołnierza zawodowego dodatku za bezpośrednią obsługę statków powietrznych, na podstawie obowiązujących przed dniem 1 lipca 2004 r. przepisów w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy.

[4] § 10a ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 maja 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 128, poz. 722). Zmiana weszła w życie 1 sierpnia 2011 r.

[5] Na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 245, poz. 1639) żołnierze zawodowi zajmujący stanowiska służbowe, o których mowa w § 10a ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do 7 stycznia 2011 r., do czasu zmiany oznaczeń stanowisk służbowych cechami korpusów osobowych, grup osobowych i specjalności wojskowych określonymi w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 grudnia 2009 r. w sprawie korpusów osobowych, grup osobowych i specjalności wojskowych (Dz. U. Nr 216, poz. 1678) otrzymują dodatki do uposażenia zasadniczego z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia obowiązujących do 7 stycznia 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-01-08 do 2011-07-31

§ 10a. [Miesięczny dodatek specjalny za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP.

3. [2] Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych do szczebla pułku, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J oraz symbolem specjalności wojskowej:

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04 lub 24;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05 lub 27;

3) eksploatacja samolotów – 06 lub 28;

4) eksploatacja śmigłowców – 07 lub 33;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10 lub 38;

6) eksploatacja lotniczych urządzeń fotograficznych – 22;

7) eksploatacja lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 23;

8) obsługa osprzętu lotniczego – 65;

9) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 61;

10) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 62;

11) obsługa techniczna samolotów poddźwiękowych – 67;

12) obsługa techniczna samolotów naddźwiękowych – 68;

13) obsługa techniczna samolotów transportowych – 69;

14) obsługa techniczna śmigłowców – 74;

15) obsługa uzbrojenia lotniczego – 78.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

5. Do okresu służby uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okres pobierania przez żołnierza zawodowego dodatku za bezpośrednią obsługę statków powietrznych, na podstawie obowiązujących przed dniem 1 lipca 2004 r. przepisów w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy.

[2] § 10a ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 245, poz. 1639). Zmiana weszła w życie 8 stycznia 2011 r. i ma zastosowanie przy przyznawaniu dodatków do uposażenia zasadniczego należnych żołnierzom zawodowym od 1 stycznia 2010 r. pełniącym zawodową służbę wojskową 8 stycznia 2011 r.

Na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 245, poz. 1639) żołnierze zawodowi zajmujący stanowiska służbowe, o których mowa w § 10a ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do 7 stycznia 2011 r., do czasu zmiany oznaczeń stanowisk służbowych cechami korpusów osobowych, grup osobowych i specjalności wojskowych określonymi w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 grudnia 2009 r. w sprawie korpusów osobowych, grup osobowych i specjalności wojskowych (Dz. U. Nr 216, poz. 1678) otrzymują dodatki do uposażenia zasadniczego z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia obowiązujących do 7 stycznia 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-08-29 do 2011-01-07

§ 10a. 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP.

3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych do szczebla pułku, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego lotnictwa – 08, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – 9 oraz symbolem specjalności wojskowej:

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05;

3) eksploatacja samolotów – 06;

4) eksploatacja śmigłowców – 07;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10;

6) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń fotograficznych – 42;

7) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 43;

8) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 44;

9) eksploatacja i naprawa osprzętu lotniczego – 47;

10) eksploatacja i naprawa samolotów – 49;

11) eksploatacja i naprawa śmigłowców – 54;

12) eksploatacja i naprawa uzbrojenia lotniczego – 59;

13) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 71;

14) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 72;

15) obsługa osprzętu lotniczego – 75;

16) obsługa samolotów dodźwiękowych – 77;

17) obsługa samolotów naddźwiękowych – 78;

18) obsługa samolotów transportowych – 79;

19) obsługa śmigłowców – 84;

20) obsługa uzbrojenia lotniczego – 88.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

5. [3] Do okresu służby uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okres pobierania przez żołnierza zawodowego dodatku za bezpośrednią obsługę statków powietrznych, na podstawie obowiązujących przed dniem 1 lipca 2004 r. przepisów w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy.

[3] § 10a ust. 5 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 147, poz. 934). Zmiana weszła w życie 29 sierpnia 2008 r.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 147, poz. 934) przepisy rozporządzenia mają zastosowanie przy przyznawaniu dodatków do uposażenia zasadniczego należnych żołnierzom zawodowym od 1 lipca 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-03-08 do 2008-08-28

§ 10a. [6] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska służbowego wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) do 0,10 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;

2) do 0,20 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;

3) do 0,30 – który pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej RP.

3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych do szczebla pułku, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego lotnictwa – 08, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – 9 oraz symbolem specjalności wojskowej:

1) eksploatacja lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 04;

2) eksploatacja osprzętu lotniczego – 05;

3) eksploatacja samolotów – 06;

4) eksploatacja śmigłowców – 07;

5) eksploatacja uzbrojenia lotniczego – 10;

6) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń fotograficznych – 42;

7) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń noktowizyjnych – 43;

8) eksploatacja i naprawa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 44;

9) eksploatacja i naprawa osprzętu lotniczego – 47;

10) eksploatacja i naprawa samolotów – 49;

11) eksploatacja i naprawa śmigłowców – 54;

12) eksploatacja i naprawa uzbrojenia lotniczego – 59;

13) obsługa lotniczych urządzeń fotograficznych – 71;

14) obsługa lotniczych urządzeń radioelektronicznych – 72;

15) obsługa osprzętu lotniczego – 75;

16) obsługa samolotów dodźwiękowych – 77;

17) obsługa samolotów naddźwiękowych – 78;

18) obsługa samolotów transportowych – 79;

19) obsługa śmigłowców – 84;

20) obsługa uzbrojenia lotniczego – 88.

4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

[6] § 10a dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 29, poz. 171). Zmiana weszła w życie 8 marca 2008 r.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 29, poz. 171) przepisy rozporządzenia stosuje się przy przyznawaniu dodatku specjalnego należnego żołnierzom zawodowym od 1 października 2007 r.