§ 5. 1. Plantacje nasienne powinny być zakładane z zachowaniem:

1) izolacji przestrzennej, która ma na celu oddzielenie plantacji nasiennej od źródeł obcego pyłku lub chorób i szkodników pochodzących ze zbiorowisk roślin uprawnych oraz dziko rosnących, mogących stanowić źródło obcego pyłku;

2) szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania materiału siewnego poszczególnych gatunków roślin uprawnych.

2. Jeżeli izolacja przestrzenna między plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, a plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny tego samego gatunku i tej samej odmiany niższego stopnia kwalifikacji, nie zostanie zachowana, materiał siewny pochodzący z plantacji nasiennej, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, uznaje się za materiał siewny w stopniu kwalifikacji nie wyższym niż materiał siewny wytwarzany na sąsiadującej plantacji nasiennej.

3. Izolacja przestrzenna od materiałów hodowlanych nie jest wymagana dla plantacji nasiennej.

4. Izolacja przestrzenna może być zmniejszona do 1/2 wymaganej odległości, jeżeli plantacja nasienna jest oddzielona od źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lasem, wzgórzami lub wysokimi budynkami.

5. Plantacje nasienne gatunków roślin uprawnych tworzących zwarty łan, w szczególności rzepaku, facelii błękitnej, gorczycy białej, grochu siewnego, buraka lub konopi, zakłada się w sposób, który umożliwia przeprowadzenie oceny polowej zgodnie z metodą określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 51 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie, z zachowaniem: [2]

1) ścieżek technologicznych:

a) [3] w odstępach co 10–20 m – dla rzepaku, facelii błękitnej, gorczycy białej, grochu siewnego i buraka uprawianego metodą bezwysadkową,

b) w odstępach co 6 lub 8 rzędów w przypadku wysadków sadzonych za pomocą sadzarek albo prostokątnych zagonów o powierzchni nie większej niż 100 m² w przypadku wysadków sadzonych ręcznie – dla buraka w drugim roku uprawy metodą tradycyjną (wysadkową);

2) nie mniej niż 35 cm szerokości międzyrzędzi – dla plantacji nasiennych konopii.

6. Plantacje nasienne wyki siewnej i wyki kosmatej mogą być zakładane z wsiewką innej rośliny (rośliną podporową), którą mogą stanowić rośliny zbożowe, z wyłączeniem kukurydzy, lub gorczyca sarepska. Rośliny podporowe nie mogą uniemożliwiać dokonania oceny polowej zgodnie z metodą, o której mowa w ust. 5, oraz sprawdzenia spełnienia szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania i jakości.

7. Przy zakładaniu plantacji nasiennych odmian mieszańcowych, obsianych mieszaniną składników rodzicielskich, w pobliżu ocenianej plantacji nasiennej zakłada się poletka o powierzchni nie mniejszej niż 10 m², obsiane poszczególnymi składnikami rodzicielskimi i służące do oceny tożsamości i czystości odmianowej tych składników.

§ 5. 1. Plantacje nasienne powinny być zakładane z zachowaniem:

1) izolacji przestrzennej, która ma na celu oddzielenie plantacji nasiennej od źródeł obcego pyłku lub chorób i szkodników pochodzących ze zbiorowisk roślin uprawnych oraz dziko rosnących, mogących stanowić źródło obcego pyłku;

2) szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania materiału siewnego poszczególnych gatunków roślin uprawnych.

2. Jeżeli izolacja przestrzenna między plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, a plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny tego samego gatunku i tej samej odmiany niższego stopnia kwalifikacji, nie zostanie zachowana, materiał siewny pochodzący z plantacji nasiennej, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, uznaje się za materiał siewny w stopniu kwalifikacji nie wyższym niż materiał siewny wytwarzany na sąsiadującej plantacji nasiennej.

3. Izolacja przestrzenna od materiałów hodowlanych nie jest wymagana dla plantacji nasiennej.

4. Izolacja przestrzenna może być zmniejszona do 1/2 wymaganej odległości, jeżeli plantacja nasienna jest oddzielona od źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lasem, wzgórzami lub wysokimi budynkami.

5. Plantacje nasienne gatunków roślin uprawnych tworzących zwarty łan, w szczególności rzepaku, facelii błękitnej, buraka lub konopii, zakłada się w sposób, który umożliwia przeprowadzenie oceny polowej zgodnie z metodą określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 51 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie, z zachowaniem:

1) ścieżek technologicznych:

a) w odstępach co 10–20 m – dla rzepaku, facelii błękitnej i buraka uprawianego metodą bezwysadkową,

b) w odstępach co 6 lub 8 rzędów w przypadku wysadków sadzonych za pomocą sadzarek albo prostokątnych zagonów o powierzchni nie większej niż 100 m² w przypadku wysadków sadzonych ręcznie – dla buraka w drugim roku uprawy metodą tradycyjną (wysadkową);

2) nie mniej niż 35 cm szerokości międzyrzędzi – dla plantacji nasiennych konopii.

6. Plantacje nasienne wyki siewnej i wyki kosmatej mogą być zakładane z wsiewką innej rośliny (rośliną podporową), którą mogą stanowić rośliny zbożowe, z wyłączeniem kukurydzy, lub gorczyca sarepska. Rośliny podporowe nie mogą uniemożliwiać dokonania oceny polowej zgodnie z metodą, o której mowa w ust. 5, oraz sprawdzenia spełnienia szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania i jakości.

7. Przy zakładaniu plantacji nasiennych odmian mieszańcowych, obsianych mieszaniną składników rodzicielskich, w pobliżu ocenianej plantacji nasiennej zakłada się poletka o powierzchni nie mniejszej niż 10 m², obsiane poszczególnymi składnikami rodzicielskimi i służące do oceny tożsamości i czystości odmianowej tych składników.