Wersja obowiązująca od 2012.10.25 do 2015.03.15     (Dz.U.2012.1164 tekst jednolity)

Art. 7a. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.03.15 do 2012.10.24

Art. 7a. [29] (uchylony).

[29] Art. 7a uchylony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 36, poz. 197). Zmiana weszła w życie 15 marca 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008.09.22 do 2010.03.14     (Dz.U.2008.170.1051 tekst jednolity)

Art. 7a. 1. Rolnikowi, któremu została przyznana płatność do upraw roślin energetycznych do powierzchni uprawy rzepaku, przysługuje pomoc do rzepaku, na jego wniosek.

2. Stawka pomocy do rzepaku wynosi 176 zł na 1 ha powierzchni uprawy rzepaku.

3. Wysokość pomocy do rzepaku w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn powierzchni uprawy rzepaku objętej wnioskiem o przyznanie płatności do upraw roślin energetycznych i spełniającej warunki do przyznania tej płatności oraz stawki pomocy na 1 ha tej powierzchni.

4. Pomoc do rzepaku przyznaje się w decyzji w sprawie przyznania płatności obszarowych.

5. Pomoc do rzepaku ma charakter pomocy de minimis w rolnictwie i jest udzielana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa.

6. Do pomocy do rzepaku przepisy art. 18 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 3–5 i 7 stosuje się odpowiednio.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008.03.15 do 2008.09.21

Art. 7a. [37] 1. Rolnikowi, któremu została przyznana płatność do upraw roślin energetycznych do powierzchni uprawy rzepaku, przysługuje pomoc do rzepaku, na jego wniosek.

2. Stawka pomocy do rzepaku wynosi 176 zł na 1 ha powierzchni uprawy rzepaku.

3. Wysokość pomocy do rzepaku w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn powierzchni uprawy rzepaku objętej wnioskiem o przyznanie płatności do upraw roślin energetycznych i spełniającej warunki do przyznania tej płatności oraz stawki pomocy na 1 ha tej powierzchni.

4. Pomoc do rzepaku przyznaje się w decyzji w sprawie przyznania płatności obszarowych.

5. Pomoc do rzepaku ma charakter pomocy de minimis w rolnictwie i jest udzielana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa.

6. Do pomocy do rzepaku przepisy art. 18 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 3–5 i 7 stosuje się odpowiednio.

[37] Art. 7a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 lutego 2008 r. o zmianie ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 44, poz. 262). Zmiana weszła w życie 15 marca 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.07.06 do 2008.03.14

Art. 7a. [1] 1. Rolnikowi, któremu została przyznana płatność do upraw roślin energetycznych do powierzchni uprawy rzepaku, przysługuje dodatkowa krajowa płatność do tej powierzchni, zwana dalej „pomocą”.

2. Stawka pomocy wynosi 176 zł za 1 ha powierzchni uprawy rzepaku.

3. Wysokość pomocy oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 4.

4. Pomoc jest przyznawana łącznie z płatnością, o której mowa w art. 7 ust. 3.

5. Pomoc ma charakter pomocy de minimis w rolnictwie i jest udzielana zgodnie z przepisami Unii Europejskiej w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa.

[1] Art. 7a dodany przez art. 4 ustawy z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 99, poz. 666). Zmiana weszła w życie 6 lipca 2007 r.