history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2011-12-08 do 2014-05-01 (Dz.U.2011.264.1573 tekst jednolity)
[Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia] 1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia wydaje się w przypadku:
1) ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków;
2) stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 103;
3) stwierdzenia innych okoliczności niż określone w art. 103, uniemożliwiających stosowanie tych środków;
4) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy, udzielenia ochrony uzupełniającej lub udzielenia azylu;
6) udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany;
7) zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności.
2. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, wydaje, na wniosek cudzoziemca lub organu, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
3. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, wydaje organ, który wydał decyzję ostateczną.
4. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w przypadku:
1) upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 i 2;
2) wydania postanowienia o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu w celu wydalenia;
3) wykonania decyzji o wydaleniu.
5. O zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu w celu wydalenia organ, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia.
Wersja obowiązująca od 2011-12-08 do 2014-05-01 (Dz.U.2011.264.1573 tekst jednolity)
[Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia] 1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia wydaje się w przypadku:
1) ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków;
2) stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 103;
3) stwierdzenia innych okoliczności niż określone w art. 103, uniemożliwiających stosowanie tych środków;
4) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy, udzielenia ochrony uzupełniającej lub udzielenia azylu;
6) udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany;
7) zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności.
2. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, wydaje, na wniosek cudzoziemca lub organu, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
3. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, wydaje organ, który wydał decyzję ostateczną.
4. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w przypadku:
1) upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 i 2;
2) wydania postanowienia o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu w celu wydalenia;
3) wykonania decyzji o wydaleniu.
5. O zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu w celu wydalenia organ, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-05-29 do 2011-12-07
1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia wydaje się w przypadku:
1) ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków;
2) stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 103;
3) stwierdzenia innych okoliczności niż określone w art. 103, uniemożliwiających stosowanie tych środków;
4) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) [12] nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy, udzielenia ochrony uzupełniającej lub udzielenia azylu;
6) udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany;
7) zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności.
2. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, wydaje, na wniosek cudzoziemca lub organu, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
3. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, wydaje organ, który wydał decyzję ostateczną.
4. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w przypadku:
1) upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 i 2;
2) wydania postanowienia o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu w celu wydalenia;
3) wykonania decyzji o wydaleniu.
5. O zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu w celu wydalenia organ, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia.
[12] Art. 107 ust. 1 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 70, poz. 416). Zmiana weszła w życie 29 maja 2008 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-12-18 do 2008-05-28 (Dz.U.2006.234.1694 tekst jednolity)
1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia wydaje się w przypadku:
1) ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków;
2) stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 103;
3) stwierdzenia innych okoliczności niż określone w art. 103, uniemożliwiających stosowanie tych środków;
4) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy lub udzielenia azylu;
6) udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany;
7) zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności.
2. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, wydaje, na wniosek cudzoziemca lub organu, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
3. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, wydaje organ, który wydał decyzję ostateczną.
4. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w przypadku:
1) upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 i 2;
2) wydania postanowienia o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu w celu wydalenia;
3) wykonania decyzji o wydaleniu.
5. O zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu w celu wydalenia organ, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-09-01 do 2006-12-17
1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia wydaje się w przypadku:
1) ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków;
2) stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 103;
3) stwierdzenia innych okoliczności niż określone w art. 103, uniemożliwiających stosowanie tych środków;
4) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy lub udzielenia azylu;
6) udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt tolerowany;
7) zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności.
2. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, wydaje, na wniosek cudzoziemca lub organu, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę tego organu.
3. Postanowienie o zwolnieniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, wydaje organ, który wydał decyzję ostateczną.
4. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w przypadku:
1) upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 i 2;
2) wydania postanowienia o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu w celu wydalenia;
3) wykonania decyzji o wydaleniu.
5. O zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu w celu wydalenia organ, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt w celu wydalenia, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia.