Wersja obowiązująca od 2017-01-20 do 2022-12-06
Przyjmując osadzonego żołnierza do izby zatrzymań, obsługa izby zatrzymań:
1) kontroluje stan nietrzeźwości osadzonego, a w przypadku stwierdzenia u niego wystąpienia istotnych zakłóceń funkcji zdrowotnych organizmu natychmiast powiadamia właściwe służby ratowniczo-medyczne;
2) [1] niezwłocznie zawiadamia:
a) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora do spraw wojskowych o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza przestępstwa ściganego z urzędu albo wykroczenia,
b) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego;
3) zapewnia pomoc przedmedyczną lub organizuje pomoc lekarską, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że osadzony znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, a w szczególności gdy:
a) ma widoczne obrażenia ciała lub utracił przytomność,
b) oświadczy, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia,
c) z posiadanych informacji wynika, że może być chory zakaźnie.
[1] § 32 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 grudnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych (Dz.U. z 2017 r., poz. 33). Zmiana weszła w życie 20 stycznia 2017 r.
Wersja obowiązująca od 2017-01-20 do 2022-12-06
Przyjmując osadzonego żołnierza do izby zatrzymań, obsługa izby zatrzymań:
1) kontroluje stan nietrzeźwości osadzonego, a w przypadku stwierdzenia u niego wystąpienia istotnych zakłóceń funkcji zdrowotnych organizmu natychmiast powiadamia właściwe służby ratowniczo-medyczne;
2) [1] niezwłocznie zawiadamia:
a) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora do spraw wojskowych o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza przestępstwa ściganego z urzędu albo wykroczenia,
b) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego;
3) zapewnia pomoc przedmedyczną lub organizuje pomoc lekarską, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że osadzony znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, a w szczególności gdy:
a) ma widoczne obrażenia ciała lub utracił przytomność,
b) oświadczy, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia,
c) z posiadanych informacji wynika, że może być chory zakaźnie.
[1] § 32 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 grudnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych (Dz.U. z 2017 r., poz. 33). Zmiana weszła w życie 20 stycznia 2017 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-04-21 do 2017-01-19
Przyjmując osadzonego żołnierza do izby zatrzymań, obsługa izby zatrzymań:
1) kontroluje stan nietrzeźwości osadzonego, a w przypadku stwierdzenia u niego wystąpienia istotnych zakłóceń funkcji zdrowotnych organizmu natychmiast powiadamia właściwe służby ratowniczo-medyczne;
2) niezwłocznie zawiadamia:
a) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza przestępstwa ściganego z urzędu albo wykroczenia,
b) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego;
3) zapewnia pomoc przedmedyczną lub organizuje pomoc lekarską, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że osadzony znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, a w szczególności gdy:
a) ma widoczne obrażenia ciała lub utracił przytomność,
b) oświadczy, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia,
c) z posiadanych informacji wynika, że może być chory zakaźnie.