history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2013-04-01 do 2014-08-07
1. Stawkę diety w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)).
2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) od ośmiu do dwunastu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad dwanaście godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości;
2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje stawka diety w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do ośmiu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad osiem godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości.
3. Stawkę diety zmniejsza się o wartość otrzymanego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie – 25 % stawki diety;
2) obiad – 50 % stawki diety;
3) kolacja – 25 % stawki diety.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku korzystania przez żołnierza z usługi hotelowej, w ramach której świadczono wyżywienie.
5. Dieta nie przysługuje żołnierzowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu.
6. Żołnierzowi, o którym mowa w art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, przysługuje za czas podróży służbowej odbywanej:
1) [1] w celu wykonywania zadań związanych z uczestniczeniem w ćwiczeniu lub szkoleniu na terenie poligonu lub w innym miejscu, w którym odbywają się szkolenia lub ćwiczenia poligonowe – 100%,
2) w związku z czasową zmianą miejsca postoju jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału – 25%
– stawki diety określonej w ust. 1, za każdą pełną dobę wykonywania zadań poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania.
[1] § 9 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe (Dz.U. poz. 378). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2013 r.
Wersja obowiązująca od 2013-04-01 do 2014-08-07
1. Stawkę diety w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)).
2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) od ośmiu do dwunastu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad dwanaście godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości;
2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje stawka diety w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do ośmiu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad osiem godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości.
3. Stawkę diety zmniejsza się o wartość otrzymanego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie – 25 % stawki diety;
2) obiad – 50 % stawki diety;
3) kolacja – 25 % stawki diety.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku korzystania przez żołnierza z usługi hotelowej, w ramach której świadczono wyżywienie.
5. Dieta nie przysługuje żołnierzowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu.
6. Żołnierzowi, o którym mowa w art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, przysługuje za czas podróży służbowej odbywanej:
1) [1] w celu wykonywania zadań związanych z uczestniczeniem w ćwiczeniu lub szkoleniu na terenie poligonu lub w innym miejscu, w którym odbywają się szkolenia lub ćwiczenia poligonowe – 100%,
2) w związku z czasową zmianą miejsca postoju jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału – 25%
– stawki diety określonej w ust. 1, za każdą pełną dobę wykonywania zadań poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania.
[1] § 9 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 marca 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe (Dz.U. poz. 378). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-06-22 do 2013-03-31
1. Stawkę diety w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)).
2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) od ośmiu do dwunastu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad dwanaście godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości;
2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje stawka diety w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do ośmiu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad osiem godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości.
3. Stawkę diety zmniejsza się o wartość otrzymanego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie – 25 % stawki diety;
2) obiad – 50 % stawki diety;
3) kolacja – 25 % stawki diety.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku korzystania przez żołnierza z usługi hotelowej, w ramach której świadczono wyżywienie.
5. Dieta nie przysługuje żołnierzowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu.
6. [1] Żołnierzowi, o którym mowa w art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, przysługuje za czas podróży służbowej odbywanej:
1) w celu wykonywania zadań związanych z uczestniczeniem w ćwiczeniu lub szkoleniu na terenie poligonu – 100%,
2) w związku z czasową zmianą miejsca postoju jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału – 25%
– stawki diety określonej w ust. 1, za każdą pełną dobę wykonywania zadań poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania.
[1] § 9 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 maja 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe. (Dz.U. Nr 115, poz. 668). Zmiana weszła w życie 22 czerwca 2011 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-01-01 do 2011-06-21
1. Stawkę diety w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)).
2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) od ośmiu do dwunastu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad dwanaście godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości;
2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje stawka diety w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do ośmiu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,
b) ponad osiem godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości.
3. Stawkę diety zmniejsza się o wartość otrzymanego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie – 25 % stawki diety;
2) obiad – 50 % stawki diety;
3) kolacja – 25 % stawki diety.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku korzystania przez żołnierza z usługi hotelowej, w ramach której świadczono wyżywienie.
5. Dieta nie przysługuje żołnierzowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu.
6. Żołnierzowi, o którym mowa w art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, przysługuje dieta w wysokości 25 % stawki diety, określonej w ust. 1, za każdą pełną dobę podczas:
1) wykonywania zadań związanych z uczestniczeniem w ćwiczeniu bądź szkoleniu na terenie poligonu albo
2) czasowej zmiany miejsca postoju jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału.