history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2011-03-16

§ 26a. 1. Szkolenie operatorów numerów alarmowych zakończone jest egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności praktycznych objętych programem szkolenia, przeprowadzonym przez komisję egzaminacyjną, zwaną dalej „komisją”, składającą się z trzech osób:

1) przedstawiciela podmiotu prowadzącego szkolenie;

2) kierownika centrum lub wojewódzkiego centrum;

3) psychologa posiadającego co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe.

2. Członków komisji powołuje i odwołuje wojewoda. Do składu komisji nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która składa egzamin.

3. Do egzaminu może przystąpić osoba, która spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

1) odbyła wszystkie zajęcia teoretyczne i praktyczne objęte programem kursu;

2) posiada zaświadczenie o ukończeniu szkolenia operatora numerów alarmowych, które utraciło ważność, oraz wykonywała zadania operatora numerów alarmowych w centrum lub wojewódzkim centrum.

4. Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany w formie testu, ujętego w kartę testową, składającego się z zestawu 30 zadań testowych wybranych przez komisję.

5. Podstawą do zaliczenia egzaminu teoretycznego jest udzielenie prawidłowych odpowiedzi co najmniej na 90% zadań testowych zawartych w karcie testowej.

6. Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek konieczny dopuszczenia do egzaminu praktycznego.

7. Egzamin praktyczny obejmuje wykonanie przez osobę zdającą:

1) trzech losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających umiejętność telefonicznego przekazywania informacji dotyczących sposobów udzielania pierwszej pomocy oraz

2) pięciu losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających praktyczne postępowanie w ramach przyjmowania zgłoszeń na numery alarmowe.

8. Wykonanie zadań, o których mowa w ust. 7, jest oceniane odrębnie przez każdego członka komisji posługującego się skalą punktacji od 1 do 6, gdzie „1” oznacza ocenę najniższą, a „6” – najwyższą.

9. Ocena końcowa za egzamin praktyczny wynika ze średniej arytmetycznej punktów przyznanych przez członków komisji za każde zadanie, z tym że egzamin praktyczny uznaje się za zdany z wynikiem pozytywnym w przypadku otrzymania łącznie co najmniej 115 punktów.

10. W przypadku gdy osoba przystępująca do egzaminu nie uzyska wyniku pozytywnego z całości lub z części egzaminu lub nie przystąpi do niego w całości lub w jego części z ważnych przyczyn losowych, może przystąpić do egzaminu lub jego części w następnym terminie, nie więcej jednak niż 2 razy.

11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, konieczne jest powtórne odbycie szkolenia operatorów numerów alarmowych.

Wersja obowiązująca od 2011-03-16

§ 26a. 1. Szkolenie operatorów numerów alarmowych zakończone jest egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności praktycznych objętych programem szkolenia, przeprowadzonym przez komisję egzaminacyjną, zwaną dalej „komisją”, składającą się z trzech osób:

1) przedstawiciela podmiotu prowadzącego szkolenie;

2) kierownika centrum lub wojewódzkiego centrum;

3) psychologa posiadającego co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe.

2. Członków komisji powołuje i odwołuje wojewoda. Do składu komisji nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która składa egzamin.

3. Do egzaminu może przystąpić osoba, która spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

1) odbyła wszystkie zajęcia teoretyczne i praktyczne objęte programem kursu;

2) posiada zaświadczenie o ukończeniu szkolenia operatora numerów alarmowych, które utraciło ważność, oraz wykonywała zadania operatora numerów alarmowych w centrum lub wojewódzkim centrum.

4. Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany w formie testu, ujętego w kartę testową, składającego się z zestawu 30 zadań testowych wybranych przez komisję.

5. Podstawą do zaliczenia egzaminu teoretycznego jest udzielenie prawidłowych odpowiedzi co najmniej na 90% zadań testowych zawartych w karcie testowej.

6. Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek konieczny dopuszczenia do egzaminu praktycznego.

7. Egzamin praktyczny obejmuje wykonanie przez osobę zdającą:

1) trzech losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających umiejętność telefonicznego przekazywania informacji dotyczących sposobów udzielania pierwszej pomocy oraz

2) pięciu losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających praktyczne postępowanie w ramach przyjmowania zgłoszeń na numery alarmowe.

8. Wykonanie zadań, o których mowa w ust. 7, jest oceniane odrębnie przez każdego członka komisji posługującego się skalą punktacji od 1 do 6, gdzie „1” oznacza ocenę najniższą, a „6” – najwyższą.

9. Ocena końcowa za egzamin praktyczny wynika ze średniej arytmetycznej punktów przyznanych przez członków komisji za każde zadanie, z tym że egzamin praktyczny uznaje się za zdany z wynikiem pozytywnym w przypadku otrzymania łącznie co najmniej 115 punktów.

10. W przypadku gdy osoba przystępująca do egzaminu nie uzyska wyniku pozytywnego z całości lub z części egzaminu lub nie przystąpi do niego w całości lub w jego części z ważnych przyczyn losowych, może przystąpić do egzaminu lub jego części w następnym terminie, nie więcej jednak niż 2 razy.

11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, konieczne jest powtórne odbycie szkolenia operatorów numerów alarmowych.