history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2011-03-16
1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, w szczególności:
1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;
2) [10] przekazuje wojewodzie, wojewódzkiemu centrum, właściwym terytorialnie komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej, jednostkom systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i powiatowym centrom zarządzania kryzysowego informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej jednostek ratowniczo-gaśniczych lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
2. [11] Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych jednostek systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje dyspozytor medyczny, natomiast pozostałe procedury – odpowiednio dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytorzy innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego wykonujących zadania, o których mowa w art. 14c ust. 4 ustawy.
[10] § 10 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[11] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
Wersja obowiązująca od 2011-03-16
1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, w szczególności:
1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;
2) [10] przekazuje wojewodzie, wojewódzkiemu centrum, właściwym terytorialnie komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej, jednostkom systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i powiatowym centrom zarządzania kryzysowego informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej jednostek ratowniczo-gaśniczych lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
2. [11] Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych jednostek systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje dyspozytor medyczny, natomiast pozostałe procedury – odpowiednio dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytorzy innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego wykonujących zadania, o których mowa w art. 14c ust. 4 ustawy.
[10] § 10 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[11] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-09-02 do 2011-03-15
1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, w szczególności:
1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;
2) przekazuje właściwym terytorialnie starostom (prezydentom miast na prawach powiatu), wojewódzkiemu centrum, właściwym terytorialnie komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej i jednostkom Państwowego Ratownictwa Medycznego informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
2. Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje dyspozytor medyczny centrum, natomiast pozostałe procedury – dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w centrum lub stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, którym na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, powierzono organizowanie centrów.