history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2011-01-27 do 2014-11-25
[1] 1. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx) określonych w załączniku VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) oraz Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 202, poz. 1679), zwanej dalej „Konwencją MARPOL”, z zastrzeżeniem wyjątków w nim określonych, nie może przekraczać:
1) 4,5 % m/m do dnia 31 grudnia 2011 r.;
2) 3,5 % m/m od dnia 1 stycznia 2012 r.
2. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx), określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL, nie może przekraczać 1,0 % m/m.
[1] § 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 9, poz. 43). Zmiana weszła w życie 27 stycznia 2011 r.
Wersja obowiązująca od 2011-01-27 do 2014-11-25
[1] 1. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx) określonych w załączniku VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) oraz Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 202, poz. 1679), zwanej dalej „Konwencją MARPOL”, z zastrzeżeniem wyjątków w nim określonych, nie może przekraczać:
1) 4,5 % m/m do dnia 31 grudnia 2011 r.;
2) 3,5 % m/m od dnia 1 stycznia 2012 r.
2. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx), określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL, nie może przekraczać 1,0 % m/m.
[1] § 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 9, poz. 43). Zmiana weszła w życie 27 stycznia 2011 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-04-25 do 2011-01-26
1. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx) określonych w załączniku VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) oraz Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 202, poz. 1679), zwanej dalej „Konwencją MARPOL”, nie może przekraczać 4,5 % m/m, z zastrzeżeniem wyjątków w nim określonych.
2. Na statku podnoszącym polską banderę zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SOx), określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL, lub w porcie państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej nie może przekraczać 1,5 % m/m.