Wersja obowiązująca od 2008-10-23 do 2013-01-01 (Dz.U.2008.189.1159 tekst jednolity)
1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia, wbrew jego warunkom lub bez wpisu do rejestru;
2) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
3) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy;
4) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
5) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6,
d) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1a;
6) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi UKE zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem lub wpisem do rejestru,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d [4],
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Komunikacji Elektronicznej.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[4] W ust. 1 nie ma pkt 7.
Wersja obowiązująca od 2008-10-23 do 2013-01-01 (Dz.U.2008.189.1159 tekst jednolity)
1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia, wbrew jego warunkom lub bez wpisu do rejestru;
2) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
3) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy;
4) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
5) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6,
d) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1a;
6) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi UKE zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem lub wpisem do rejestru,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d [4],
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Komunikacji Elektronicznej.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[4] W ust. 1 nie ma pkt 7.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-01-14 do 2008-10-22
[Kary pieniężne] 1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia, wbrew jego warunkom lub bez wpisu do rejestru;
2) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
3) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy;
4) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
5) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6,
d) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1a;
6) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi UKE [48] zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem lub wpisem do rejestru,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d;
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. [49] Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Komunikacji Elektronicznej.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[48] Art. 67 ust. 1 pkt 6 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 2 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji (Dz.U. Nr 267, poz. 2258). Zmiana weszła w życie 14 stycznia 2006 r.
[49] Art. 67 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji (Dz.U. Nr 267, poz. 2258). Zmiana weszła w życie 14 stycznia 2006 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-08-21 do 2006-01-13
[Kary pieniężne] 1. [20] Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia, wbrew jego warunkom lub bez wpisu do rejestru;
2) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
3) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy;
4) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
5) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6,
d) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1a;
6) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi URTiP zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem lub wpisem do rejestru,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d;
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[20] Art. 67 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 58 pkt 17 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1808). Zmiana weszła w życie 21 sierpnia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2004-08-20
[Kary pieniężne] 1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom;
2) świadczy usługi pocztowe z naruszeniem przepisów o zgłoszeniu;
3) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
4) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy; .
5) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
6) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6,
d) [10] nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1a;
7) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi URTiP zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem bądź zgłoszeniem,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) [11] 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d;
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[10] Art. 67 ust. 1 pkt 6 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 69, poz. 627). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[11] Art. 67 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 69, poz. 627). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-08-24 do 2004-04-30
[Kary pieniężne] 1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom;
2) świadczy usługi pocztowe z naruszeniem przepisów o zgłoszeniu;
3) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 ust. 2;
4) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy; .
5) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
6) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 ust. 6;
7) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi URTiP zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem bądź zgłoszeniem,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a i b i pkt 7 lit. a, b i d,
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
– przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250 000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.