Wersja obowiązująca od 2010.10.01 do 2010.12.31

Art. 9a. [12] (utracił moc).

[12] Ustawa utraciła moc 1 października 2010 r. na podstawie art. 6 w związku z art. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące system nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 620), z wyjątkiem art. 16 i art. 21–31, które tracą moc 31 grudnia 2010 r.

Wersja obowiązująca od 2010.10.01 do 2010.12.31

Art. 9a. [12] (utracił moc).

[12] Ustawa utraciła moc 1 października 2010 r. na podstawie art. 6 w związku z art. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące system nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 620), z wyjątkiem art. 16 i art. 21–31, które tracą moc 31 grudnia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008.09.19 do 2010.09.30     (Dz.U.2008.169.1049 tekst jednolity)

[Finansowanie projektów rozwojowych] 1. Finansowanie projektów rozwojowych obejmuje projekty:

1) własne o tematyce określonej przez wnioskodawcę;

2) realizowane z inicjatywy własnej Ministra.

2. Wniosek o finansowanie projektu rozwojowego może złożyć jednostka naukowa lub konsorcjum naukowo-przemysłowe, w którego imieniu występuje podmiot wskazany w umowie konsorcjum.

3. Finansowanie projektu rozwojowego obejmuje badania stosowane i prace rozwojowe.

4. Minister może podjąć decyzję o sfinansowaniu prac rozwojowych i wdrożeń realizowanych w ramach projektu rozwojowego własnego.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.07.01 do 2008.09.18

1. Finansowanie projektów rozwojowych obejmuje projekty:

1) własne o tematyce określonej przez wnioskodawcę;

2) realizowane z inicjatywy własnej Ministra.

2. Wniosek o finansowanie projektu rozwojowego może złożyć jednostka naukowa lub konsorcjum naukowo-przemysłowe, w którego imieniu występuje podmiot wskazany w umowie konsorcjum.

3. Finansowanie projektu rozwojowego obejmuje badania stosowane i prace rozwojowe.

4. Minister może podjąć decyzję o sfinansowaniu prac rozwojowych i wdrożeń realizowanych w ramach projektu rozwojowego własnego.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.