history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2010-01-22 do 2014-12-13
Wartość energetyczną (energię) środka spożywczego podawaną w jego oznakowaniu określa się w kilodżulach (kJ) i kilokaloriach (kcal), stosując następujące współczynniki przeliczeniowe:
1) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku węglowodanów, z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych;
2) 10 kJ/g i 2,4 kcal/g – w przypadku alkoholi wielowodorotlenowych;
3) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku białka;
4) 37 kJ/g i 9 kcal/g – w przypadku tłuszczu;
5) 29 kJ/g i 7 kcal/g – w przypadku alkoholu etylowego;
6) 13 kJ/g i 3 kcal/g – w przypadku kwasów organicznych;
7) 25 kJ/g i 6 kcal/g – w przypadku zamiennika tłuszczu typu salatrimy.
8) [5] 8 kJ/g i 2 kcal/g – w przypadku błonnika pokarmowego;
9) [6] 0 kJ/g i 0 kcal/g – w przypadku erytrytolu.
[5] § 8 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.
[6] § 8 pkt 9 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.
Wersja obowiązująca od 2010-01-22 do 2014-12-13
Wartość energetyczną (energię) środka spożywczego podawaną w jego oznakowaniu określa się w kilodżulach (kJ) i kilokaloriach (kcal), stosując następujące współczynniki przeliczeniowe:
1) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku węglowodanów, z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych;
2) 10 kJ/g i 2,4 kcal/g – w przypadku alkoholi wielowodorotlenowych;
3) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku białka;
4) 37 kJ/g i 9 kcal/g – w przypadku tłuszczu;
5) 29 kJ/g i 7 kcal/g – w przypadku alkoholu etylowego;
6) 13 kJ/g i 3 kcal/g – w przypadku kwasów organicznych;
7) 25 kJ/g i 6 kcal/g – w przypadku zamiennika tłuszczu typu salatrimy.
8) [5] 8 kJ/g i 2 kcal/g – w przypadku błonnika pokarmowego;
9) [6] 0 kJ/g i 0 kcal/g – w przypadku erytrytolu.
[5] § 8 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.
[6] § 8 pkt 9 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-08-01 do 2010-01-21
Wartość energetyczną (energię) środka spożywczego podawaną w jego oznakowaniu określa się w kilodżulach (kJ) i kilokaloriach (kcal), stosując następujące współczynniki przeliczeniowe:
1) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku węglowodanów, z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych;
2) 10 kJ/g i 2,4 kcal/g – w przypadku alkoholi wielowodorotlenowych;
3) 17 kJ/g i 4 kcal/g – w przypadku białka;
4) 37 kJ/g i 9 kcal/g – w przypadku tłuszczu;
5) 29 kJ/g i 7 kcal/g – w przypadku alkoholu etylowego;
6) 13 kJ/g i 3 kcal/g – w przypadku kwasów organicznych;
7) 25 kJ/g i 6 kcal/g – w przypadku zamiennika tłuszczu typu salatrimy.