history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2010-01-22 do 2014-12-13

1. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może obejmować informacje dotyczące wartości odżywczej jednej z dwóch grup składników odżywczych wymienionych w następującej kolejności:

1) I grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów i tłuszczu;

2) II grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów, cukrów, tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, błonnika pokarmowego (błonnika) i sodu.

2. Jeżeli oświadczenie żywieniowe odnoszące się do danego środka spożywczego zawiera informację dotyczącą:

1) cukrów,

2) błonnika pokarmowego (błonnika),

3) kwasów tłuszczowych nasyconych,

4) sodu

– w oznakowaniu tego środka spożywczego podaje się informacje objęte grupą określoną w ust. 1 pkt 2.

3. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może określać również zawartość:

1) skrobi;

2) alkoholi wielowodorotlenowych (polioli);

3) kwasów tłuszczowych jednonienasyconych;

4) kwasów tłuszczowych wielonienasyconych;

5) cholesterolu;

6) witamin oraz składników mineralnych, jeżeli ich zawartość w 100 g albo 100 ml środka spożywczego lub w opakowaniu produktu zawierającym wyłącznie jedną porcję wynosi co najmniej 15 % zalecanego dziennego spożycia.

4. [3] Wykaz witamin i składników mineralnych, których zawartość można podawać w informacji dotyczącej wartości odżywczej środka spożywczego, oraz ich zalecane dzienne spożycie ustalone do celów znakowania żywności określa załącznik [4] do rozporządzenia.

[3] § 5 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.

[4] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.

Wersja obowiązująca od 2010-01-22 do 2014-12-13

1. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może obejmować informacje dotyczące wartości odżywczej jednej z dwóch grup składników odżywczych wymienionych w następującej kolejności:

1) I grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów i tłuszczu;

2) II grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów, cukrów, tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, błonnika pokarmowego (błonnika) i sodu.

2. Jeżeli oświadczenie żywieniowe odnoszące się do danego środka spożywczego zawiera informację dotyczącą:

1) cukrów,

2) błonnika pokarmowego (błonnika),

3) kwasów tłuszczowych nasyconych,

4) sodu

– w oznakowaniu tego środka spożywczego podaje się informacje objęte grupą określoną w ust. 1 pkt 2.

3. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może określać również zawartość:

1) skrobi;

2) alkoholi wielowodorotlenowych (polioli);

3) kwasów tłuszczowych jednonienasyconych;

4) kwasów tłuszczowych wielonienasyconych;

5) cholesterolu;

6) witamin oraz składników mineralnych, jeżeli ich zawartość w 100 g albo 100 ml środka spożywczego lub w opakowaniu produktu zawierającym wyłącznie jedną porcję wynosi co najmniej 15 % zalecanego dziennego spożycia.

4. [3] Wykaz witamin i składników mineralnych, których zawartość można podawać w informacji dotyczącej wartości odżywczej środka spożywczego, oraz ich zalecane dzienne spożycie ustalone do celów znakowania żywności określa załącznik [4] do rozporządzenia.

[3] § 5 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.

[4] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą (Dz.U. Nr 9, poz. 63). Zmiana weszła w życie 22 stycznia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-08-01 do 2010-01-21

1. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może obejmować informacje dotyczące wartości odżywczej jednej z dwóch grup składników odżywczych wymienionych w następującej kolejności:

1) I grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów i tłuszczu;

2) II grupa:

a) wartość energetyczna (energia),

b) zawartość białka, węglowodanów, cukrów, tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, błonnika pokarmowego (błonnika) i sodu.

2. Jeżeli oświadczenie żywieniowe odnoszące się do danego środka spożywczego zawiera informację dotyczącą:

1) cukrów,

2) błonnika pokarmowego (błonnika),

3) kwasów tłuszczowych nasyconych,

4) sodu

– w oznakowaniu tego środka spożywczego podaje się informacje objęte grupą określoną w ust. 1 pkt 2.

3. Znakowanie środka spożywczego wartością odżywczą może określać również zawartość:

1) skrobi;

2) alkoholi wielowodorotlenowych (polioli);

3) kwasów tłuszczowych jednonienasyconych;

4) kwasów tłuszczowych wielonienasyconych;

5) cholesterolu;

6) witamin oraz składników mineralnych, jeżeli ich zawartość w 100 g albo 100 ml środka spożywczego lub w opakowaniu produktu zawierającym wyłącznie jedną porcję wynosi co najmniej 15 % zalecanego dziennego spożycia.

4. Wykaz witamin i składników mineralnych, których zawartość podaje się w informacji dotyczącej wartości odżywczej środka spożywczego, oraz ich zalecane dzienne spożycie określa załącznik do rozporządzenia.