§ 8. 1. Osoba wystawiająca receptę może przepisać jednemu pacjentowi jednorazowo maksymalnie:

1) bez potrzeby podawania na recepcie sposobu dawkowania, z zastrzeżeniem § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b i c:

a) dwa najmniejsze opakowania leku lub wyrobu medycznego określone:

– w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych – w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach,

– dla leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową – w przypadku recept na leki niepodlegające refundacji albo recept na leki refundowane niewymienione w wykazie leków refundowanych,

b) 100 sztuk strzykawek do insuliny wraz z igłami,

c) 100 sztuk pasków diagnostycznych,

d) ilość doustnego środka antykoncepcyjnego niezbędną do sześciomiesięcznego stosowania;

2) podając na recepcie sposób dawkowania – ilość leku lub wyrobu medycznego większą niż określona w pkt 1, niezbędną pacjentowi do maksymalnie trzymiesięcznego stosowania.

2. Na jednej recepcie można przepisać podwójną ilość leku recepturowego, jeżeli zostanie zachowana jego trwałość w okresie stosowania.

3. [1] Osoba, o której mowa w ust. 1, może wystawić trzy recepty na kolejne miesięczne kuracje, określając dzień, od którego może nastąpić realizacja.

4. Jeżeli recepta została wystawiona na leki oznaczone symbolem „Rp.”, z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów, a także leków, o których mowa w art. 36, 37 oraz 44–46 ustawy, osoba wydająca lek ma możliwość wystawienia odpisu, który może być zrealizowany za pełną odpłatnością wyłącznie w aptece, która odpis wystawiła. Odpis recepty powinien zawierać:

1) pełne dane apteki w formie nadruku lub pieczęci;

2) imię i nazwisko, adres osoby, dla której ma być wydany produkt leczniczy;

3) nazwę produktu leczniczego, który ma być wydany;

4) postać farmaceutyczną;

5) dawkę;

6) ilość produktu leczniczego, będącą różnicą między ilością przepisaną na recepcie i wydaną przez aptekę;

7) sposób użycia, o ile na oryginale recepty zawarta była taka informacja;

8) imię i nazwisko osoby wystawiającej receptę;

9) termin realizacji odpisu recepty;

10) datę wystawienia i numer ewidencyjny, nadany przez aptekę, recepty, której dotyczy odpis;

11) imię i nazwisko magistra farmacji sporządzającego odpis recepty, w formie pieczęci lub nadruku;

12) podpis magistra farmacji sporządzającego odpis recepty.

5. Odpisy, o których mowa w ust. 4, wystawione do danej recepty muszą obejmować okresy ich realizacji wynikające z § 17.

§ 8. 1. Osoba wystawiająca receptę może przepisać jednemu pacjentowi jednorazowo maksymalnie:

1) bez potrzeby podawania na recepcie sposobu dawkowania, z zastrzeżeniem § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b i c:

a) dwa najmniejsze opakowania leku lub wyrobu medycznego określone:

– w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych – w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach,

– dla leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową – w przypadku recept na leki niepodlegające refundacji albo recept na leki refundowane niewymienione w wykazie leków refundowanych,

b) 100 sztuk strzykawek do insuliny wraz z igłami,

c) 100 sztuk pasków diagnostycznych,

d) ilość doustnego środka antykoncepcyjnego niezbędną do sześciomiesięcznego stosowania;

2) podając na recepcie sposób dawkowania – ilość leku lub wyrobu medycznego większą niż określona w pkt 1, niezbędną pacjentowi do maksymalnie trzymiesięcznego stosowania.

2. Na jednej recepcie można przepisać podwójną ilość leku recepturowego, jeżeli zostanie zachowana jego trwałość w okresie stosowania.

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, może wystawić trzy recepty na kolejne miesięczne kuracje, określając dzień, po którym może nastąpić realizacja.

4. Jeżeli recepta została wystawiona na leki oznaczone symbolem „Rp.”, z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów, a także leków, o których mowa w art. 36, 37 oraz 44–46 ustawy, osoba wydająca lek ma możliwość wystawienia odpisu, który może być zrealizowany za pełną odpłatnością wyłącznie w aptece, która odpis wystawiła. Odpis recepty powinien zawierać:

1) pełne dane apteki w formie nadruku lub pieczęci;

2) imię i nazwisko, adres osoby, dla której ma być wydany produkt leczniczy;

3) nazwę produktu leczniczego, który ma być wydany;

4) postać farmaceutyczną;

5) dawkę;

6) ilość produktu leczniczego, będącą różnicą między ilością przepisaną na recepcie i wydaną przez aptekę;

7) sposób użycia, o ile na oryginale recepty zawarta była taka informacja;

8) imię i nazwisko osoby wystawiającej receptę;

9) termin realizacji odpisu recepty;

10) datę wystawienia i numer ewidencyjny, nadany przez aptekę, recepty, której dotyczy odpis;

11) imię i nazwisko magistra farmacji sporządzającego odpis recepty, w formie pieczęci lub nadruku;

12) podpis magistra farmacji sporządzającego odpis recepty.

5. Odpisy, o których mowa w ust. 4, wystawione do danej recepty muszą obejmować okresy ich realizacji wynikające z § 17.