Art. 23a. (uchylony).

Art. 23a. [9] (uchylony).

Art. 23a. 1. Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:

1) niedopełnieniu ciążącego na producencie lub przywożącym obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 16 ust. 1, w przewidzianym terminie i wymaganej ilości,

2) obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych poniżej poziomu określonego w ustawie

– Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150 % wartości niedoboru paliw ciekłych.

2. Za naruszenie wymagań ustawy polegające na utrzymywaniu, w ramach zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, paliw ciekłych niespełniających wymagań jakościowych obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150 % wartości paliw ciekłych niespełniających wymagań jakościowych.

3. Za naruszenie wymagań ustawy polegające na niedopełnieniu obowiązku złożenia przez producenta lub przywożącego wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 17a ust. 1, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

4. Za naruszenie wymagań ustawy polegające na niedopełnieniu obowiązku sprzedaży zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 19g ust. 3 i 4 oraz w art. 19h ust. 4 i 5, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150 % wartości niesprzedanych zapasów.

5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, 2 i 4, wylicza się na podstawie cen sprzedaży paliw ciekłych, w zakresie których nastąpiło naruszenie przepisów ustawy, stosowanych przez producenta lub przywożącego w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, a w przypadku niemożności zastosowania tej ceny, na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danym miesiącu przez producenta lub przywożącego posiadającego największy udział w krajowym rynku paliw ciekłych.

6. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, może nałożyć karę pieniężną na osobę kierującą działalnością producenta lub przywożącego w wysokości do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, jeżeli osoba ta nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o której mowa w art. 19l ust. 1–3, albo przedstawi nieprawdziwe dane w tej informacji.

7. Od decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1–4 oraz ust. 6, służy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki.

Art. 23a. 1. Za naruszenia przez przedsiębiorcę wymagań ustawy, polegające na:

1) niedopełnieniu ciążącego na nim obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 16 ust. 1, w przewidzianym terminie i wymaganej ilości,

2) obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych poniżej poziomu określonego w rozporządzeniu ministra gospodarki wydanym na podstawie art. 15 ust. 5 lub w decyzji wydanej na podstawie art. 19f ust. 3

– Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wymierza karę pieniężną w drodze decyzji, w wysokości 150% wartości niedoboru zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

2. Za naruszenie przez przedsiębiorcę wymagań ustawy, polegające na niedopełnieniu obowiązku, o którym mowa w art. 19f ust. 5, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wymierza karę pieniężną, w drodze decyzji, w wysokości do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

3. Niezależnie od kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w przypadkach określonych w tych przepisach, może nałożyć karę pieniężną na osobę kierującą działalnością przedsiębiorcy, przy czym kara ta może być wymierzona w kwocie nie wyższej niż 300% jej miesięcznego wynagrodzenia.

4. Od decyzji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych służy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki.

5. W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1–3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.