Wersja obowiązująca od 2007-05-21 do 2011-02-05 (Dz.U.2007.89.594 tekst jednolity)
Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
– organ, o którym mowa w art. 4, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości 200 % wartości niedoboru lub straty.
Wersja obowiązująca od 2007-05-21 do 2011-02-05 (Dz.U.2007.89.594 tekst jednolity)
Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
– organ, o którym mowa w art. 4, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości 200 % wartości niedoboru lub straty.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-08-17 do 2007-05-20
[4] Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
– organ, o którym mowa w art. 4, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości 200 % wartości niedoboru lub straty.
[4] Rozdział 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz.U. Nr 143, poz. 1201). Zmiana weszła w życie 17 sierpnia 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-03-15 do 2005-08-16
1. Za naruszenie przez przedsiębiorcę wymagań ustawy, polegających na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
– organ, o którym mowa w art. 4, wymierza karę pieniężną w wysokości 200% wartości niedoboru lub straty.
2. Od decyzji wymierzającej karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wydanej przez:
1) Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych – przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki;
2) (skreślony);
3) [8] (uchylony).
3. W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
[8] Art. 22 ust 2 pkt 3 uchylony przez art. 43 pkt 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz.U. Nr 42, poz. 386). Zmiana weszła w życie 15 marca 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-02-13 do 2004-03-14 (Dz.U.2003.24.197 tekst jednolity)
1. Za naruszenie przez przedsiębiorcę wymagań ustawy, polegających na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
– organ, o którym mowa w art. 4, wymierza karę pieniężną w wysokości 200% wartości niedoboru lub straty.
2. Od decyzji wymierzającej karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wydanej przez:
1) Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych – przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki;
2) (skreślony);
3) Prezesa Agencji Rynku Rolnego – przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
3. W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1996-10-26
1. Za naruszenie przez podmiot gospodarczy wymagań ustawy, polegających na:
1) powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,
2) uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty,
– organ, o którym mowa w art. 4, wymierza karę pieniężną w wysokości 200% wartości niedoboru lub straty.
2. Od decyzji wymierzającej karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wydanej przez:
1) Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych – przysługuje odwołanie do Ministra Przemysłu i Handlu,
2) Prezesa Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych – przysługuje odwołanie do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej,
3) Prezesa Agencji Rynku Rolnego – przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów.
3. W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.