Wersja obowiązująca od 2007.03.07 do 2013.01.28     (Dz.U.2007.41.271 tekst jednolity)

Art. 35. 1. Oceny materiału siewnego dokonuje, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na:

1) położenie plantacji – w przypadku oceny polowej;

2) miejsce pobierania prób – w przypadku oceny laboratoryjnej;

3) miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót lub miejsce dokonywania przerobu – w przypadku oceny cech zewnętrznych.

2. Jeżeli wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać oceny materiału siewnego. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym Inspektorem”, wskaże innego wojewódzkiego inspektora, który dokona oceny tego materiału.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.07.02 do 2007.03.06

Art. 35. 1. Oceny materiału siewnego dokonuje, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na:

1) położenie plantacji –w przypadku oceny polowej;

2) [58] miejsce pobierania prób – w przypadku oceny laboratoryjnej;

3) [59] miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót lub miejsce dokonywania przerobu – w przypadku oceny cech zewnętrznych.

2. Jeżeli wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać oceny materiału siewnego, Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym Inspektorem", wskaże innego wojewódzkiego inspektora, który dokona oceny tego materiału.

[58] Art. 35 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[59] Art. 35 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.05.01 do 2006.07.01

Art. 35. 1. Oceny materiału siewnego dokonuje, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na:

1) położenie plantacji –w przypadku oceny polowej;

2) miejsce pobierania próbek – w przypadku oceny laboratoryjnej;

3) miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy lub miejsce dokonywania przerobu – w przypadku oceny cech zewnętrznych.

2. Jeżeli wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać oceny materiału siewnego, Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym Inspektorem", wskaże innego wojewódzkiego inspektora, który dokona oceny tego materiału.