history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2010-01-02 do 2013-01-28

[Decyzja w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru] 1. [21] Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO, a w przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych – badań OWT, dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru, z zastrzeżeniem ust. 1a.

1a. [22] W przypadku gdy do wniosku o wpis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru zostały dołączone wyniki badań i informacje, o których mowa w art. 11 ust. 3b, dyrektor Centralnego Ośrodka może bez przeprowadzenia badań OWT wpisać odmianę do krajowego rejestru, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 5 ust. 3a.

2. [23] Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji:

1) wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

b) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1;

2) wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 3a,

b) zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badanie OWT, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

3. [24] Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy, a od decyzji w sprawie wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych – zachowującemu odmianę, odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.

5a. Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa [25] próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do odmian materiału szkółkarskiego i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.

[21] Art. 14 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[22] Art. 14 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[23] Art. 14 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. c) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[24] Art. 14 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. d) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[25] Obecnie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, stosownie do art. 112 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2010-01-02 do 2013-01-28

[Decyzja w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru] 1. [21] Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO, a w przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych – badań OWT, dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru, z zastrzeżeniem ust. 1a.

1a. [22] W przypadku gdy do wniosku o wpis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru zostały dołączone wyniki badań i informacje, o których mowa w art. 11 ust. 3b, dyrektor Centralnego Ośrodka może bez przeprowadzenia badań OWT wpisać odmianę do krajowego rejestru, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 5 ust. 3a.

2. [23] Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji:

1) wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

b) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1;

2) wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 3a,

b) zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badanie OWT, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

3. [24] Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy, a od decyzji w sprawie wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych – zachowującemu odmianę, odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.

5a. Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa [25] próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do odmian materiału szkółkarskiego i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.

[21] Art. 14 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[22] Art. 14 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[23] Art. 14 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. c) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[24] Art. 14 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. d) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 215, poz. 1665). Zmiana weszła 2 stycznia 2010 r.

[25] Obecnie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, stosownie do art. 112 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-11-18 do 2010-01-01

1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru.

2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

1) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

2) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1.

3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.

5a. Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa [6] próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. [7] Przepisu ust. 6 nie stosuje się do odmian materiału szkółkarskiego i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.

[6] Obecnie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, stosownie do art. 112 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

[7] Art. 14 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 września 2007 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie (Dz.U. Nr 191, poz. 1362). Zmiana weszła w życie 18 listopada 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-03-07 do 2007-11-17    (Dz.U.2007.41.271 tekst jednolity)

1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru.

2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

1) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

2) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1.

3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.

5a. Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa [1] próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepis ust. 6 nie dotyczy odmian materiału szkółkarskiego, winorośli i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.

[1] Obecnie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, stosownie do art. 112 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-07-02 do 2007-03-06

1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru.

2. [35] Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

1) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

2) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1.

3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. [36] Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.

5a.[37] Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepis ust. 6 nie dotyczy odmian materiału szkółkarskiego, winorośli i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.

[35] Art. 14 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[36] Art. 14 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[37] Art. 14 ust. 5a dodany przez art. 1 pkt 12 lit. c) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2006-07-01

1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru.

2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1 lub ust. 3.

3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT.

5. Centralny Ośrodek może udostępnić jednostce, która prowadzi rejestr odmian w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT wpisanych do krajowego rejestru.

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepis ust. 6 nie dotyczy odmian materiału szkółkarskiego, winorośli i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych.