history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2006-09-02 do 2017-06-27
[1] 1. Urzędowy lekarz weterynarii w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia w rzeźni:
1) podawania zwierzętom substancji niedozwolonych:
a) nakazuje ubój tych zwierząt oddzielnie od pozostałych zwierząt,
b) pobiera próbki do badań oraz zatrzymuje tusze i narządy wewnętrzne do dnia uzyskania wyników tych badań,
c) nakazuje przekazanie tusz i narządów wewnętrznych zwierząt, od których pobrano próbki, do zakładu przetwarzającego surowiec kategorii 1 w rozumieniu rozporządzenia nr 1774/2002 – w przypadku potwierdzenia obecności substancji niedozwolonych w próbkach, o których mowa w lit. b;
2) nieprzestrzegania u zwierząt okresu karencji danego produktu leczniczego:
a) ustala termin uboju tych zwierząt z uwzględnieniem upływu okresu karencji właściwego dla substancji farmakologicznie czynnej zawartej w produkcie leczniczym albo
b) nakazuje ubój tych zwierząt przed upływem okresu karencji właściwego dla substancji farmakologicznie czynnej zawartej w tym produkcie leczniczym:
– w nagłych przypadkach, powodujących zagrożenie zdrowia lub życia zwierząt lub
– jeżeli nie jest możliwe przetrzymywanie zwierząt w rzeźni przy zachowaniu warunków określonych w przepisach o ochronie zwierząt, lub
– jeżeli wyposażenie rzeźni uniemożliwia dokonanie uboju w późniejszym terminie.
2. Tusze i narządy wewnętrzne zwierząt poddanych ubojowi, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, zabezpiecza się do czasu uzyskania wyników badań próbek pobranych od tych zwierząt.
[1] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 sierpnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu postępowania z substancjami niedozwolonymi, pozostałościami chemicznymi, biologicznymi, produktami leczniczymi i skażeniami promieniotwórczymi u zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. Nr 155, poz. 1113). Zmiana weszła w życie 2 września 2006 r.
Wersja obowiązująca od 2006-09-02 do 2017-06-27
[1] 1. Urzędowy lekarz weterynarii w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia w rzeźni:
1) podawania zwierzętom substancji niedozwolonych:
a) nakazuje ubój tych zwierząt oddzielnie od pozostałych zwierząt,
b) pobiera próbki do badań oraz zatrzymuje tusze i narządy wewnętrzne do dnia uzyskania wyników tych badań,
c) nakazuje przekazanie tusz i narządów wewnętrznych zwierząt, od których pobrano próbki, do zakładu przetwarzającego surowiec kategorii 1 w rozumieniu rozporządzenia nr 1774/2002 – w przypadku potwierdzenia obecności substancji niedozwolonych w próbkach, o których mowa w lit. b;
2) nieprzestrzegania u zwierząt okresu karencji danego produktu leczniczego:
a) ustala termin uboju tych zwierząt z uwzględnieniem upływu okresu karencji właściwego dla substancji farmakologicznie czynnej zawartej w produkcie leczniczym albo
b) nakazuje ubój tych zwierząt przed upływem okresu karencji właściwego dla substancji farmakologicznie czynnej zawartej w tym produkcie leczniczym:
– w nagłych przypadkach, powodujących zagrożenie zdrowia lub życia zwierząt lub
– jeżeli nie jest możliwe przetrzymywanie zwierząt w rzeźni przy zachowaniu warunków określonych w przepisach o ochronie zwierząt, lub
– jeżeli wyposażenie rzeźni uniemożliwia dokonanie uboju w późniejszym terminie.
2. Tusze i narządy wewnętrzne zwierząt poddanych ubojowi, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, zabezpiecza się do czasu uzyskania wyników badań próbek pobranych od tych zwierząt.
[1] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 sierpnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu postępowania z substancjami niedozwolonymi, pozostałościami chemicznymi, biologicznymi, produktami leczniczymi i skażeniami promieniotwórczymi u zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. Nr 155, poz. 1113). Zmiana weszła w życie 2 września 2006 r.