Wersja obowiązująca od 2007.05.18 do 2008.06.27

§ 6. 1. Narodowy Fundusz udziela pożyczki po udokumentowaniu pełnego pokrycia planowanych kosztów działań inwestycyjnych, z uwzględnieniem udziału wnioskowanego dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu.

1a. [6] Narodowy Fundusz udziela pożyczki pod warunkiem, że inwestor posiada standardowe zabezpieczenie wymagane na rynku przez instytucje finansowe.

2. Udzielenie pożyczki jest uzależnione od spełnienia przez inwestora warunków, o których mowa w art. 410a ust. 4–6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, oraz zobowiązań wobec jednostek sektora finansów publicznych, a w szczególności obowiązku uiszczenia opłat i kar, stanowiących przychody Narodowego Funduszu, i innych zobowiązań wobec Narodowego Funduszu oraz wywiązania się z zobowiązań finansowych wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i urzędu skarbowego.

3. Przy udzielaniu pożyczki są stosowane następujące kryteria:

1) wielkość spodziewanego efektu ekologicznego mierzonego w liczbie zebranych i przetworzonych pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

2) zastosowane technologie.

4. Umowa pożyczki określa w szczególności:

1) nazwę i adres inwestora otrzymującego pożyczkę;

2) przedmiot działania inwestycyjnego;

3) kwotę pożyczki oraz wysokość oprocentowania;

4) planowany koszt działania inwestycyjnego, harmonogram zakończenia działania inwestycyjnego, efekt rzeczowy i ekologiczny oraz termin przedłożenia dokumentów potwierdzających termin zakończenia działania inwestycyjnego oraz osiągnięcie efektu rzeczowego i ekologicznego;

5) terminy oraz sposób wypłaty pożyczki;

6) terminy i sposób spłaty pożyczki i oprocentowania;

7) sposób kontroli przez Narodowy Fundusz wykorzystania udzielonej pożyczki;

8) sposób zabezpieczenia pożyczki;

9) kary umowne nakładane w przypadku nieprawidłowej realizacji umowy.

[6] § 6 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 maja 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków przeznaczania wpływów pochodzących z opłat w zakresie recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. Nr 88, poz. 588). Zmiana weszła w życie 18 maja 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.07.13 do 2007.05.17

§ 6. 1. Narodowy Fundusz udziela pożyczki po udokumentowaniu pełnego pokrycia planowanych kosztów działań inwestycyjnych, z uwzględnieniem udziału wnioskowanego dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu.

2. Udzielenie pożyczki jest uzależnione od spełnienia przez inwestora warunków, o których mowa w art. 410a ust. 4–6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, oraz zobowiązań wobec jednostek sektora finansów publicznych, a w szczególności obowiązku uiszczenia opłat i kar, stanowiących przychody Narodowego Funduszu, i innych zobowiązań wobec Narodowego Funduszu oraz wywiązania się z zobowiązań finansowych wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i urzędu skarbowego.

3. Przy udzielaniu pożyczki są stosowane następujące kryteria:

1) wielkość spodziewanego efektu ekologicznego mierzonego w liczbie zebranych i przetworzonych pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

2) zastosowane technologie.

4. Umowa pożyczki określa w szczególności:

1) nazwę i adres inwestora otrzymującego pożyczkę;

2) przedmiot działania inwestycyjnego;

3) kwotę pożyczki oraz wysokość oprocentowania;

4) planowany koszt działania inwestycyjnego, harmonogram zakończenia działania inwestycyjnego, efekt rzeczowy i ekologiczny oraz termin przedłożenia dokumentów potwierdzających termin zakończenia działania inwestycyjnego oraz osiągnięcie efektu rzeczowego i ekologicznego;

5) terminy oraz sposób wypłaty pożyczki;

6) terminy i sposób spłaty pożyczki i oprocentowania;

7) sposób kontroli przez Narodowy Fundusz wykorzystania udzielonej pożyczki;

8) sposób zabezpieczenia pożyczki;

9) kary umowne nakładane w przypadku nieprawidłowej realizacji umowy.