history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2009-10-31 do 2015-01-01
1. [15] W przypadku krajowego zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w § 3 ust. 2, którego podmiot dominujący nie podlega nadzorowi w kraju członkowskim Unii Europejskiej, ustalenie nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń następuje z poziomu dominującego podmiotu ubezpieczeniowego niebędącego zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji, zagranicznego zakładu ubezpieczeń z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub zagranicznego zakładu reasekuracji z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej.
2. [16] Na potrzeby ustalenia nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z ust. 1 podmiot wymieniony w ust. 1 traktuje się jak zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, stosując przepisy ustawy w zakresie elementów dopuszczalnych na pokrycie wymogu wypłacalności, przyjmując:
1) wymóg wypłacalności w wysokości zero dla dominującego podmiotu ubezpieczeniowego;
2) wymóg wypłacalności wynikający z zastosowania § 11 ust. 5 dla zakładu ubezpieczeń mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej;
3) wymóg wypłacalności wynikający z zastosowania § 11 ust. 5 dla zakładu reasekuracji mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej.
3. Jeżeli organ nadzoru nie posiada wiarygodnych informacji dotyczących podmiotu podrzędnego, niezbędnych do ustalenia środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z niniejszym przepisem, niezależnie od powodu braku tych informacji, z elementów dopuszczalnych na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego wyłącza się akcje i inne aktywa finansujące kapitały własne tego podmiotu podrzędnego. W takim przypadku niezrealizowane zyski związane z udziałem w tym podmiocie podrzędnym nie mogą być uznane za elementy dopuszczalne na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego.
[15] § 13 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu ustalania środków własnych krajowych zakładów ubezpieczeń wchodzących w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej (Dz.U. Nr 173, poz. 1347). Zmiana weszła w życie 31 października 2009 r.
[16] § 13 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu ustalania środków własnych krajowych zakładów ubezpieczeń wchodzących w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej (Dz.U. Nr 173, poz. 1347). Zmiana weszła w życie 31 października 2009 r.
Wersja obowiązująca od 2009-10-31 do 2015-01-01
1. [15] W przypadku krajowego zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w § 3 ust. 2, którego podmiot dominujący nie podlega nadzorowi w kraju członkowskim Unii Europejskiej, ustalenie nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń następuje z poziomu dominującego podmiotu ubezpieczeniowego niebędącego zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji, zagranicznego zakładu ubezpieczeń z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub zagranicznego zakładu reasekuracji z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej.
2. [16] Na potrzeby ustalenia nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z ust. 1 podmiot wymieniony w ust. 1 traktuje się jak zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, stosując przepisy ustawy w zakresie elementów dopuszczalnych na pokrycie wymogu wypłacalności, przyjmując:
1) wymóg wypłacalności w wysokości zero dla dominującego podmiotu ubezpieczeniowego;
2) wymóg wypłacalności wynikający z zastosowania § 11 ust. 5 dla zakładu ubezpieczeń mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej;
3) wymóg wypłacalności wynikający z zastosowania § 11 ust. 5 dla zakładu reasekuracji mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej.
3. Jeżeli organ nadzoru nie posiada wiarygodnych informacji dotyczących podmiotu podrzędnego, niezbędnych do ustalenia środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z niniejszym przepisem, niezależnie od powodu braku tych informacji, z elementów dopuszczalnych na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego wyłącza się akcje i inne aktywa finansujące kapitały własne tego podmiotu podrzędnego. W takim przypadku niezrealizowane zyski związane z udziałem w tym podmiocie podrzędnym nie mogą być uznane za elementy dopuszczalne na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego.
[15] § 13 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu ustalania środków własnych krajowych zakładów ubezpieczeń wchodzących w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej (Dz.U. Nr 173, poz. 1347). Zmiana weszła w życie 31 października 2009 r.
[16] § 13 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu ustalania środków własnych krajowych zakładów ubezpieczeń wchodzących w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej (Dz.U. Nr 173, poz. 1347). Zmiana weszła w życie 31 października 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-02-08 do 2009-10-30
1. W przypadku krajowego zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w § 3 ust. 2, którego podmiot dominujący nie podlega nadzorowi w kraju członkowskim Unii Europejskiej, ustalenie nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń następuje z poziomu dominującego podmiotu ubezpieczeniowego niebędacego zakładem ubezpieczeń, zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność wyłącznie w zakresie reasekuracji lub zagranicznego zakładu ubezpieczeń z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej.
2. Na potrzeby ustalenia nadwyżki albo niedoboru środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z ust. 1 podmiot wymieniony w ust. 1 traktuje się jak zakład ubezpieczeń, przyjmując:
1) wymóg wypłacalności w wysokości zero dla dominującego podmiotu ubezpieczeniowego;
2) teoretyczny wymóg wypłacalności, przy odpowiednim zastosowaniu § 11 ust. 3 dla zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność wyłącznie w zakresie reasekuracji;
3) wymóg wypłacalności wynikający z zastosowania § 11 ust. 5 dla zakładu ubezpieczeń mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej,
a także stosując przepisy ustawy w zakresie elementów dopuszczalnych na pokrycie marginesu wypłacalności.
3. Jeżeli organ nadzoru nie posiada wiarygodnych informacji dotyczących podmiotu podrzędnego, niezbędnych do ustalenia środków własnych krajowego zakładu ubezpieczeń zgodnie z niniejszym przepisem, niezależnie od powodu braku tych informacji, z elementów dopuszczalnych na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego wyłącza się akcje i inne aktywa finansujące kapitały własne tego podmiotu podrzędnego. W takim przypadku niezrealizowane zyski związane z udziałem w tym podmiocie podrzędnym nie mogą być uznane za elementy dopuszczalne na pokrycie wymogu wypłacalności podmiotu nadrzędnego.