Wersja obowiązująca od 2010.01.01 do 2013.12.31

[38] (utracił moc).

[38] Ustawa traci moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 85 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241), z wyjątkiem art. 23, który traci moc 30 czerwca 2010 r. oraz art. 22, art. 24 ust. 1–10, art. 26 ust. 1–9 i art. 29 ust. 1–7, które tracą moc 31 grudnia 2010 r. a także art. 169–171, które tracą moc 31 grudnia 2013 r.

Wersja obowiązująca od 2010.01.01 do 2013.12.31

[38] (utracił moc).

[38] Ustawa traci moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 85 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241), z wyjątkiem art. 23, który traci moc 30 czerwca 2010 r. oraz art. 22, art. 24 ust. 1–10, art. 26 ust. 1–9 i art. 29 ust. 1–7, które tracą moc 31 grudnia 2010 r. a także art. 169–171, które tracą moc 31 grudnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.01.01 do 2009.12.31

1. Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.

2. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.

3. Wydatki publiczne powinny być dokonywane:

1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów;

2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań;

3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań.

4. Jednostki sektora finansów publicznych zawierają umowy, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane, na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych.