Wersja obowiązująca od 2010.01.01 do 2013.12.31

Art. 49. [51] (utracił moc).

[51] Ustawa traci moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 85 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241), z wyjątkiem art. 23, który traci moc 30 czerwca 2010 r. oraz art. 22, art. 24 ust. 1–10, art. 26 ust. 1–9 i art. 29 ust. 1–7, które tracą moc 31 grudnia 2010 r. a także art. 169–171, które tracą moc 31 grudnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.04.01 do 2009.12.31

Art. 49. 1. Audyt wewnętrzny prowadzi się w:

1) jednostkach, o których mowa w art. 121 ust. 2;

2) ministerstwach;

3) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;

4) urzędach centralnych;

5) [1] (uchylony);

6) Rządowym Centrum Legislacji;

7) Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej;

8) urzędach wojewódzkich;

9) urzędach celnych;

10) izbach celnych;

11) urzędach kontroli skarbowej;

12) urzędach skarbowych;

13) izbach skarbowych;

14) funduszach celowych, stanowiących wyodrębnione jednostki organizacyjne;

15) Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzanych przez nie funduszach;

16) Narodowym Funduszu Zdrowia;

17) należących do sektora finansów publicznych państwowych osobach prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych;

18) powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury;

19) jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej;

20) regionalnych izbach obrachunkowych.

2. Audyt wewnętrzny prowadzi się także w innych, niż wymienione w ust. 1, jednostkach sektora finansów publicznych, w tym w jednostkach podsektora samorządowego, jeżeli jednostki te gromadzą znaczne środki publiczne lub dokonują znacznych wydatków publicznych.

3. Do środków publicznych, o których mowa w ust. 2, dolicza się odpowiednio dochody własne i wydatki nimi finansowane jednostek budżetowych oraz dochody i wydatki funduszu motywacyjnego państwowej jednostki budżetowej.

4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, dla jednostek, o których mowa w ust. 2:

1) łączną kwotę środków publicznych gromadzonych w ciągu roku kalendarzowego, której przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;

2) łączną kwotę wydatków i rozchodów środków publicznych, dokonywanych w ciągu roku kalendarzowego, której przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;

3) termin, w ciągu którego jednostki sektora finansów publicznych będą zobowiązane do rozpoczęcia audytu wewnętrznego.

5. Jeżeli ujęte w budżecie jednostki samorządu terytorialnego gromadzone środki publiczne lub wydatki i rozchody środków publicznych przekroczą kwotę określoną w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 4, to audyt wewnętrzny prowadzi się w urzędzie danej jednostki samorządu terytorialnego.

6. Kwoty określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 4, nie mogą być niższe niż 0,001 % produktu krajowego brutto.

7. Dla ustalenia kwot, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, do środków publicznych, o których mowa w ust. 5, zalicza się kwoty środków państwowych funduszy celowych przekazywane jednostkom samorządu terytorialnego na wykonanie zadań własnych i zadań zleconych z zakresu administracji rządowej jednostek samorządu terytorialnego.

[1] Art. 49 ust. 1 pkt 5 uchylony przez art. 8 ustawy z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych (Dz.U. Nr 45, poz. 319). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.01.01 do 2006.03.31

Art. 49. 1. Audyt wewnętrzny prowadzi się w:

1) jednostkach, o których mowa w art. 121 ust. 2;

2) ministerstwach;

3) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;

4) urzędach centralnych;

5) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych;

6) Rządowym Centrum Legislacji;

7) Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej;

8) urzędach wojewódzkich;

9) urzędach celnych;

10) izbach celnych;

11) urzędach kontroli skarbowej;

12) urzędach skarbowych;

13) izbach skarbowych;

14) funduszach celowych, stanowiących wyodrębnione jednostki organizacyjne;

15) Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzanych przez nie funduszach;

16) Narodowym Funduszu Zdrowia;

17) należących do sektora finansów publicznych państwowych osobach prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych;

18) powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury;

19) jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej;

20) regionalnych izbach obrachunkowych.

2. Audyt wewnętrzny prowadzi się także w innych, niż wymienione w ust. 1, jednostkach sektora finansów publicznych, w tym w jednostkach podsektora samorządowego, jeżeli jednostki te gromadzą znaczne środki publiczne lub dokonują znacznych wydatków publicznych.

3. Do środków publicznych, o których mowa w ust. 2, dolicza się odpowiednio dochody własne i wydatki nimi finansowane jednostek budżetowych oraz dochody i wydatki funduszu motywacyjnego państwowej jednostki budżetowej.

4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, dla jednostek, o których mowa w ust. 2:

1) łączną kwotę środków publicznych gromadzonych w ciągu roku kalendarzowego, której przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;

2) łączną kwotę wydatków i rozchodów środków publicznych, dokonywanych w ciągu roku kalendarzowego, której przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;

3) termin, w ciągu którego jednostki sektora finansów publicznych będą zobowiązane do rozpoczęcia audytu wewnętrznego.

5. Jeżeli ujęte w budżecie jednostki samorządu terytorialnego gromadzone środki publiczne lub wydatki i rozchody środków publicznych przekroczą kwotę określoną w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 4, to audyt wewnętrzny prowadzi się w urzędzie danej jednostki samorządu terytorialnego.

6. Kwoty określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 4, nie mogą być niższe niż 0,001 % produktu krajowego brutto.

7. Dla ustalenia kwot, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, do środków publicznych, o których mowa w ust. 5, zalicza się kwoty środków państwowych funduszy celowych przekazywane jednostkom samorządu terytorialnego na wykonanie zadań własnych i zadań zleconych z zakresu administracji rządowej jednostek samorządu terytorialnego.