Wersja obowiązująca od 2010-01-01 do 2013-12-31
[57] (utracił moc).
[57] Ustawa traci moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 85 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241), z wyjątkiem art. 23, który traci moc 30 czerwca 2010 r. oraz art. 22, art. 24 ust. 1–10, art. 26 ust. 1–9 i art. 29 ust. 1–7, które tracą moc 31 grudnia 2010 r. a także art. 169–171, które tracą moc 31 grudnia 2013 r.
Wersja obowiązująca od 2010-01-01 do 2013-12-31
[57] (utracił moc).
[57] Ustawa traci moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 85 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241), z wyjątkiem art. 23, który traci moc 30 czerwca 2010 r. oraz art. 22, art. 24 ust. 1–10, art. 26 ust. 1–9 i art. 29 ust. 1–7, które tracą moc 31 grudnia 2010 r. a także art. 169–171, które tracą moc 31 grudnia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-01-01 do 2009-12-31
1. Przed rozpoczęciem audytu wewnętrznego w komórce organizacyjnej audytor wewnętrzny zawiadamia kierownika tej komórki o przedmiocie i czasie trwania audytu wewnętrznego.
2. Kierownik komórki, o której mowa w ust. 1, zapewnia audytorowi wewnętrznemu warunki niezbędne do sprawnego przeprowadzania audytu wewnętrznego, przedstawia żądane dokumenty oraz ułatwia terminowe udzielanie wyjaśnień przez pracowników tej komórki.
3. Obowiązkiem audytora wewnętrznego jest rzetelne, obiektywne i niezależne:
1) ustalenie stanu faktycznego w zakresie funkcjonowania jednostki;
2) określenie oraz analiza przyczyn i skutków uchybień;
3) przedstawienie zaleceń w sprawie usunięcia uchybień lub wprowadzenia usprawnień.
4. Wyniki audytu wewnętrznego przedstawia się w sprawozdaniu z przeprowadzenia audytu wewnętrznego.