Wersja obowiązująca od 2009.03.24 do 2012.01.01

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

2. [5] Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

2a. [6] Stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego może zajmować osoba, która:

1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;

2) jest obywatelem polskim;

3) korzysta z pełni praw publicznych;

4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) posiada kompetencje kierownicze;

6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;

7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

2b. [7] Informację o naborze na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska;

3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;

4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;

5) wskazanie wymaganych dokumentów;

6) termin i miejsce składania dokumentów;

7) informację o metodach i technikach naboru.

2c. [8] Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2d. [9] Nabór na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.

2e. [10] Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.

2f. [11] Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.

2g. [12] W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

2h. [13] Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;

3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;

4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;

6) skład zespołu.

2i. [14] Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;

3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.

2j. [15] Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.

3. (uchylony).

4. (uchylony).

5. (uchylony).

6. (uchylony).

7. [16] Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.

7a. [17] Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 7, powołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

7b. [18] Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio ust. 2a–2j.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[5] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 146 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[6] Art. 107 ust. 2a dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[7] Art. 107 ust. 2b dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[8] Art. 107 ust. 2c dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[9] Art. 107 ust. 2d dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[10] Art. 107 ust. 2e dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[11] Art. 107 ust. 2f dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[12] Art. 107 ust. 2g dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[13] Art. 107 ust. 2h dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[14] Art. 107 ust. 2i dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[15] Art. 107 ust. 2j dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[16] Art. 107 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 146 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[17] Art. 107 ust. 7a dodany przez art. 146 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

[18] Art. 107 ust. 7b dodany przez art. 146 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505). Zmiana weszła w życie 24 marca 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.02.24 do 2009.03.23

Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw środowiska [7].

2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska [8]. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

3. (uchylony).

4. (uchylony).

5. (uchylony).

6. (uchylony).

7. [9] Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw środowiska, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. [10] Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[7] Art. 107 ust. 1a w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 125). Zmiana weszła w życie 24 lutego 2007 r.

[8] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 125). Zmiana weszła w życie 24 lutego 2007 r.

[9] Art. 107 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 125). Zmiana weszła w życie 24 lutego 2007 r.

[10] Art. 107 ust. 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 125). Zmiana weszła w życie 24 lutego 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.01.01 do 2007.02.23

Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. [5] Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

3. [6] (uchylony).

4. [7] (uchylony).

5. [8] (uchylony).

6. (uchylony).

7. [9] Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw administracji publicznej odwołuje Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[5] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[6] Art. 107 ust. 3 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[7] Art. 107 ust. 4 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[8] Art. 107 ust. 5 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[9] Art. 107 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.10.27 do 2006.12.31

Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. [4] Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

3. [5] (uchylony).

4. [6] (uchylony).

5. [7] (uchylony).

6. (uchylony).

7. [8] Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw administracji publicznej odwołuje Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[4] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[5] Art. 107 ust. 3 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[6] Art. 107 ust. 4 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[7] Art. 107 ust. 5 uchylony przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

[8] Art. 107 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217). Zmiana weszła w życie 27 października 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.11.22 do 2006.10.26     (Dz.U.2005.228.1947 tekst jednolity)

Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wyłonionego w drodze konkursu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

3. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego trwa 5 lat.

4. Po upływie kadencji Prezes Wyższego Urzędu Górniczego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

5. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci.

6. (uchylony).

7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.09.01 do 2005.11.21

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór na Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. [3] Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wyłonionego w drodze konkursu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

3. [4] Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego trwa 5 lat.

4. [5] Po upływie kadencji Prezes Wyższego Urzędu Górniczego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

5. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci.

6. [6] (uchylony).

7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy,

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością,

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego,

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach,

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[3] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o przeprowadzaniu konkursów na stanowiska kierowników centralnych urzędów administracji rządowej, prezesów agencji państwowych oraz prezesów zarządów państwowych funduszy celowych (Dz.U. Nr 163, poz. 1362). Zmiana weszła w życie 1 września 2005 r.

[4] Art. 107 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o przeprowadzaniu konkursów na stanowiska kierowników centralnych urzędów administracji rządowej, prezesów agencji państwowych oraz prezesów zarządów państwowych funduszy celowych (Dz.U. Nr 163, poz. 1362). Zmiana weszła w życie 1 września 2005 r.

[5] Art. 107 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 22 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o przeprowadzaniu konkursów na stanowiska kierowników centralnych urzędów administracji rządowej, prezesów agencji państwowych oraz prezesów zarządów państwowych funduszy celowych (Dz.U. Nr 163, poz. 1362). Zmiana weszła w życie 1 września 2005 r.

[6] Art. 107 ust. 6 uchylony przez art. 22 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o przeprowadzaniu konkursów na stanowiska kierowników centralnych urzędów administracji rządowej, prezesów agencji państwowych oraz prezesów zarządów państwowych funduszy celowych (Dz.U. Nr 163, poz. 1362). Zmiana weszła w życie 1 września 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.07.01 do 2005.08.31

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. Nadzór na Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego trwa 6 lat.

4. Po upływie kadencji Prezes Wyższego Urzędu Górniczego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Ta sama osoba może być Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.

5. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci.

6. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, jeżeli:

1) zrzekł się stanowiska,

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby,

3) nie wykonuje lub wykonuje w sposób nienależyty obowiązki określone przepisami ustawy,

4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione przestępstwo.

7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy,

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością,

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego,

4) [80] gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach,

5) [81] prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie”.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[80] Art. 107 ust. 8 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 42 lit. a) ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o odpadach (Dz.U. Nr 90, poz. 758). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2005 r.

[81] Art. 107 ust. 8 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 42 lit. b) ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o odpadach (Dz.U. Nr 90, poz. 758). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.01 do 2005.06.30

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] [149] 1. [150] Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. [151] Nadzór na Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

2. [152] Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego trwa 6 lat.

4. Po upływie kadencji Prezes Wyższego Urzędu Górniczego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Ta sama osoba może być Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.

5. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci.

6. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, jeżeli:

1) zrzekł się stanowiska,

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby,

3) nie wykonuje lub wykonuje w sposób nienależyty obowiązki określone przepisami ustawy,

4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione przestępstwo.

7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw administracji publicznej [153] na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy,

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością,

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego,

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach.

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. [154] Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

[149] Art. 107 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 72 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 110, poz. 1190). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[150] Art. 107 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154. poz. 1800). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[151] Art. 107 ust. 1a dodany przez art. 13 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154. poz. 1800). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[152] Art. 107 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 2 lit. c) ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154. poz. 1800). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[153] Art. 107 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154. poz. 1800). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[154] Art. 107 ust. 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154. poz. 1800). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.03.30 do 2001.12.31

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji państwowej i podlega Prezesowi Rady Ministrów.

2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Wiceprezesów oraz generalnych dyrektorów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

4. [9] Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określając w nim w szczególności zasady i tryb działania oraz organy wewnętrzne, mając na uwadze stworzenie optymalnych warunków organizacyjnych do prawidłowej realizacji zadań przez Wyższy Urząd Górniczy.

[9] Art. 107 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 50 pkt 9 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268). Zmiana weszła w życie 30 marca 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1994.09.02 do 2001.03.29

Art. 107. [Prezes Wyższego Urzędu Górniczego] 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji państwowej i podlega Prezesowi Rady Ministrów.

2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Wiceprezesów oraz generalnych dyrektorów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

4. Organizację Wyższego Urzędu Górniczego określa statut nadany przez Radę Ministrów.