§ 46. [43] (uchylony).

§ 46. 1. W przypadku specjalizacji, o których mowa w § 45 ust. 1, konsultant krajowy może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem CMKP, o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem szczegółowego programu właściwej specjalizacji i dopuszczenie tego lekarza do egzaminu państwowego.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora CMKP, sporządzony na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, w skład którego wchodzą: konsultant krajowy oraz dwóch lekarzy posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinach pokrewnych, może uznać dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy lekarza za równoważny ze zrealizowaniem szczegółowego programu specjalizacji i podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do egzaminu państwowego, którego termin i formę określa na podstawie wniosku komisji powołanej w trybie określonym w ust. 5, po zasięgnięciu opinii KREL.

3. W przypadku gdy wniosek konsultanta krajowego, o którym mowa w ust. 1, dotyczy specjalności w szczegółowych dziedzinach medycyny – lekarz, którego ten wniosek dotyczy, musi posiadać specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej specjalności w podstawowej dziedzinie medycyny określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

4. W przypadku gdy lekarzem, o którym mowa w ust. 1, jest konsultant krajowy w danej dziedzinie medycyny, w skład zespołu, o którym mowa w ust. 2, Dyrektor CMKP powołuje konsultanta krajowego w pokrewnej dziedzinie medycyny.

5. W celu przeprowadzenia egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje komisję egzaminacyjną spośród osób zaproponowanych przez KREL; w skład komisji egzaminacyjnej wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w dziedzinach pokrewnych:

1) konsultant krajowy właściwy dla danej dziedziny medycyny lub jego przedstawiciel;

2) dwaj lekarze posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego;

3) przedstawiciel NRL.